Λέων Τολστόι
«Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του και ο παρονομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής, τόσο μικρότερη η αξία του κλάσματος. Και όσο ο παρανομαστής διογκώνεται προς το άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν».
«Ο άνθρωπος μοιάζει με κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του και ο παρονομαστής η ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής, τόσο μικρότερη η αξία του κλάσματος. Και όσο ο παρανομαστής διογκώνεται προς το άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν».
Η αύξηση του παρανομαστή πάνω από τον αριθμητή προκαλείται από τον εγωισμό και τη φιλαυτία, που μειώνουν την αξία του ανθρώπου, η ίση τιμή αριθμητή και παρανομαστή θα μπορούσε να ονομαστεί αυτογνωσία, που αποτελεί τη φυσιολογική κι υγιή κατάσταση του όντος, ενώ η μείωση του παρανομαστή, που προκαλείται από την ταπεινότητα και την υπηρεσία των άλλων, αυξάνει την αξία του όντος και τον εισάγει στην οδό της θέωσης!
