Η Αθήνα του Περικλή, πoυ την ονόμαζε «Κέντρο Φωτισμού» (Θoυκυδίδη 5 ΙΙ 41), ο Πλάτωνας «Πρυτανείο Σοφίας» (Γoργiας 337d) και o Διόδωρος Σικελιώτης «Παιδευτήριον πάσιν Ανθρώποις» (ΧΙΙΙ’ 27) , εξακολουθεί να αποτελεί μία πανανθρώπινης αξίας Συλλογικότητα, μια Υπερατομικότητα, που μοιάζει σαν Μέγας Άνθρωπος από ψηλά, μυστήριος και φωτεινός , που απεργάζεται αενάως Πνευματικό Φως και Παιδεύει εις Σοφία, για όσους έχουν ανοικτά τα αισθητήρια!

Από το κέντρο αυτό του Κόσμου, υπάρχει ελπίδα όλοι μας, μέσα από τον πόνο της φθοράς και της έλλειψης νοήματος, που δικαίως βιώνουμε, να εξαγνιστούμε και «στώμεν καλώς»!

(Στη φωτογραφία η Αθήνα από το διαστημικό σταθμό)