Για να ενημερώνεστε τακτικά για όλες τις εκδηλώσεις, εκπαιδεύσεις και δράσεις μας, προσθέστε το e-mail σας στη δεξιά στήλη της αρχικής οθόνης και θα τις λαμβάνετε με μήνυμα κάθε φορά που γίνεται νέα ανάρτηση.
ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΠΛΟΥΣΙΑ ΣΕ ΑΓΑΘΑ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΟΥ ΝΑ ΚΥΛΑ ΜΕΣΑ ΣΕ Α-ΦΘΟΝΙΑ!!!
Ένα μήνυμα προς κάθε συντονισμένο θετικά αποδέκτη , το σύμπαν και τον Κύριο, μια υπόσχεση αναζήτησης αληθινής έμπρακτης αγάπης, βαθιάς πίστης, επιδίωξης ανώτερης πνευματικότητας κι ευδαιμονίας για όλους! Οι αγωνιζόμενες ψυχές επιτυγχάνουν όταν δεν απελπίζονται και επιμένουν, εκεί που επέδειξαν αδυναμία ή αστόχησαν, όταν με επιμονή, πίστη και ελπίδα, ανασταίνονται, σε μια διαρκή επανεκκίνηση, προς το ιερό στόχο! Μετά από κάθε κύκλο που ολοκληρώνεται , μετά από κάθε πτώση, αποτυχία ή σφάλμα, μια επανεκκίνηση ελπιδοφόρα, που μπορούμε να της δώσουμε ουσιαστικό νόημα! Τις μέρες αυτές το αίσθημα της ιερής σκοπιμότητας, της βαθιάς ανασκόπισης και της εδραίωσης μιας ακόμη πιο ισχυρής αποφασιστκότητας για μια ζωή με Θεία Ουσία , επανέρχεται ορμητικά και διεκδικητικά για χρόνο, ενέργεια, καρδιά πρόθυμη και πνεύμα ζωντανό! Καθώς μυστηριακά κονωνούμε με τον αναγεννηθέντα Θεό, θαυματουργικά, συνειδητοποιούμε ότι είναι δυνατή η μετατροπή των πεπερασμένων ατομικοτήτων, σε άπειρης ικανότητας Πρόσωπα, συλλογικής υπόστασης, καθώς καθένας ανοίγεται σε μια μεγάλη αγκαλιά, που τους περιλαμβάνει όλους! Στην υπέρβσση αυτή επιτελείται ο Θείος Γάμος, η αλχημική ένωση και μεταμόρφωση, όπου η πολλαπλότης αναβιβάζεται σε νέο επίπεδο οργανικής ενότητας, όπου οι πολλοί γινόμαστε ένα, πορευόμενοι στον ίδιο ανήφορο!
Καθώς βεβαίως ανοίγουμε καρδιά και πνεύμα στην συμπαντική αγκάλη, αισθανόμαστε τις νύξεις αγκαθιών, από ανθρώπους παραπλανημένους, αρνητικούς κι ίσως τοξικούς. Πονάμε, όταν όμως επιμένουμε να κρατάμε ανοικτή την αγκαλιά, συνειδητοποιούμε μία άλλη Πρόνοια, που μεταβολίζει τις ιδιότητες αυτές, σε Αλήθεια, θετικότητα και θεραπευτική παρουσία για όλους! Από το επίπεδο αυτό η χαρά κι οι καθημερινές στοχεύσεις αλλάζουν αντικείμενο, πνευματικοποιούνται, αλλά ταυτόχρονα κι οι πτώσεις είναι πιο καταστροφικές! Γι’ αυτό, τη χρονιά, που σε λίγο αρχίζει, ας υποσχεθούμε να παραμείνουμε ενεργά συντονισμένοι μεταξύ μας, καθένας ως ενιαίο, μοναδικό και θείο Πρόσωπο, αρμονικά συνδεδεμένοι, σε ισορροπία με τον Κόσμο και σε διαρκή, αδιάσπαστη και νοερή σύνδεση με το Δημιουργό μας και τις άκτιστες ενέργειές Του! Τα Θαύματα είναι πολλά και παντού!
Σημ. Φωτογραφία της λίμνης Δόξα στην Κορινθία, όπου την ερχόμενη Άνοιξη, θα λάβουν χώρα εκπαιδευτικές δράσεις της 2ης Συνάντησης Ολικού Πνευματικού Επαναπρογραμματισμού της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ.
Κυριάκος Κόκκινος – Δικηγόρος – Πρόεδρος Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Ο Σύλλογος Γυναικών ΙΩΝΙΔΕΣ κι η Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ ένωσαν το όραμα και τις δυνάμεις τους σε μία όμορφη εκδήλωση με άρωμα Χριστουγέννων.
Την Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου 2019, τα μέλη τους, εθελοντές και φίλοι μας, επισκεφθήκαμε το Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης για την ενίσχυση κι υποστήριξη τόσο των ανηλίκων παιδιών, που διαβιούν εκεί, τα οποία έχουν εδώ και μήνες » υιοθετηθεί » από τις ΙΩΝΙΔΕΣ, όσο και των νοσηλευομένων μικρών μας φίλων. Προσφέραμε συντροφιά, γλυκά και δώρα, παίξαμε μουσική, τραγουδήσαμε κάλαντα και τραγούδια της περιόδου των Χριστουγέννων και διαβάσαμε το συγκινητικό και συμβολικό παραμύθι ‘Μια ξεχωριστή μέρα του μπάρμπα Πανώφ’ του Ρούμπεν Σάιλ, σε διασκευή Λέοντος Τολστόι. Η χαρά των παιδιών υπήρξε η μεγαλύτεη ανταμοιβή όλων!
Μετά μεταβήκαμε στο Αστεροσκοπείο Πεντέλης, όπου είχαμε την ευκαιρία μίας μοναδικής ιδιωτικής περιήγησης στα μυστήρια του όμορφου Κόσμου, που περιλάμβανε εισαγωγή στην αστρονομία, παρουσίαση του σύμπαντος και νυχτερινή παρατήρηση με το ιστορικό τηλεσκόπιο Newall.
Ευχαριστίες στην διακεκριμένη αστροφυσικό Όλγα Μαλανδράκη, το φυσικό Άρη Μυλωνά και την ερευνήτρια Ολγα Συκιώτη, που υπήρξαν οι ξεναγοί και συνοδοιπόροι μας στο όμορφο ταξίδι. Εκεί από το λόφο «Κουφός» στη Πεντέλη, περίπου 18 χλμ από το κέντρο της Αθήνας, σε υψόμετρο 500μ είχαμε την ευκαιρία να παρατηρήσουμε με το Newall, ένα νεφέλωμα του αστερισμού τιυ Ωρίωνα. Αμέσως μετά εξερευνήσαμε το Σείριο, τον Οφιούχο, τις Πλειάδες, το Ζυγό, τη Μεγάλη και Μικρή Άρκτο και τον Πολικό Αστέρα. Το Newall υπήρξε το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο της Ελλάδας μέχρι το 1975 και το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο του κόσμου από το 1869 (έτος κατασκευής του) μέχρι το 1873. Πρόκειται για ένα διαθλαστικό τηλεσκόπιο με φακό διαμέτρου 62.5 εκ., μήκους 9μ και συνολικού βάρους 16 τόνων. Πήρε το όνομα του από το Βρετανό εύπορο μηχανικό και ερασιτέχνη αστρονόμο, Robert Stirling Newall. Η κατασκευή του διήρκεσε 7 έτη πριν τοποθετηθεί σε θόλο στην πόλη Gateshead της Μεγάλης Βρετανίας. Από το 1890 μέχρι και το 1957 το τηλεσκόπιο φιλοξενήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Cambridge όπου συνέβαλε σημαντικά σε πλήθος ανακαλύψεων. Δωρήθηκε στο ΕΑΑ το 1957 και τοποθετήθηκε στο θόλο της Πεντέλης, ο οποίος έχει διάμετρο 14 μ., το 1959. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980 χρησιμοποιήθηκε για καθαρά επιστημονικούς σκοπούς.
bsh
Η συνέχεια της εξαιρετικής συζήτησης σε ταβέρνα της Πεντέλης , άνοιξε το ενδιαφέρον σε πολλά επιστημονικά, αλλά και πνευματικά ζητήματα, που απασχολούν την ανθρωπότητα από τη γέννησή της… Ποιός ο σκοπός της ζωής, ποιά η σχέση επιστήμης, αλήθειας και πνευματικότητας, η σχετικότητα του χρόνου κι η οδός κάμψης του, πώς επιτυγχάνεται η σύζευξη γνώσεων κι εμπειριών στον κοινό μας δρόμο προς την ευδαιμονία!
Ευλογημένα Χριστούγεννα για όλους κι είθε το Άστρο της Βηθλεέμ να σνατείλει στις ψυχές όσων αναζητούν το ανέσπερο Φως του Νοητού Ηλίου!
Οι δραστήριες κι ευαίσθητες ΙΩΝΙΔΕΣ άνοιξαν και σήμερα τις καρδιές τους με επίσκεψη στα δύο αδελφάκια, που μετά το Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, φιλοξενούνται στην Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων Πειραιά.
Χριστούγεννα σημαίνουν Χριστός στις καρδιές των ανθρώπων, μικρών και μεγάλων κι αυτό γίνεται με την ειλικρινή και θερμή συμπαράσταση του ενός προς τον άλλο.
Ηταν μία ακόμη ευκαιρία και για δυο μέλη του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ να συνοδεύσουμε τα καλά αυτά πνεύματα των Χριστουγέννων και να χαρούμε με τις ζεστές αγκαλιές και χαμόγελα των παιδιών. Σπουδαίο το έργο των κοινωνικών λειτουργών και των εθελοντών , που στηρίζουν όσους έχουν ανάγκη. Μοναδικός ο Αη Βασίλης μας , που μοιράζει κι αυτός χαρά και συμπαράσταση σε καθε ευκαιρία.
Η συνέχεια μας βρήκε στην Χριστουγεννιάτικη αγορά της ΕΣΤΙΑΣ, για τα παιδιά με νοητική υστέρηση, όπου συναντηθήκαμε με την Έφη Προκοπάκη και τις επίσης σπουδαίες εθελόντριές της, που επίσης παράγουν ένα καταπληκτικό έργο . Φορτισμένοι με θετική ενέργεια πορευόμαστε να Τον προϋπαντήσουμε !
Πρωτομηνιά Δεκεμβρίου 2019, με την καλλίτερη παρέα σε ένα ακόμη μοναδικό φιλοσοφικό περίπατο της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ , συντροφιά με τον Δεξίλεω, τον Περικλή και την παρέα ζώντων και τεθνεώτων αδελφών, που περπάτησαν τα ιερά χώματα, απόλαυσαν το λαμπρό φως κι ανέπνευσαν το ζωογόνο αέρα της Αττικής Γης της ΕΛΛΆΔΟΣ!
Αρχίσαμε με την μυστηριακή ευλογία της Θείας Λειτουργίας στον πολύ όμορφο Ι. Ν. Αγ. Αθανασίου στο Θησείο.
Συνεχίσαμε μαζί στον πεζόδρομο της Ερμού, εισερχόμενοι στον Κεραμεικό, την μοναδική αυτή περιοχή της αρχαίας Αθήνας, με το δημόσιο σήμα (νεκροταφείο) της πόλης, την περιοχή των κεραμοποιών, την Ιερά Πύλη και το Δίπυλο, των οδών προς Πειραιά μέσω Πειραιώς, προς Ελευσίνα μέσω Ιεράς Οδού και προς την Ακαδημίας Πλάτωνος.
Χαιρετίσαμε τον νεαρό μας φίλο το Δεξίλεω, που κέρδισε την αθανασία, αποτυπωμένος σε μάρμαρο στην κορυφαία στιγμή της δόξας και της συνειδητής του θυσίας, γνήσιο πρότυπο των μορφών του Αγ. Δημητρίου, του Αγ. Γεωργίου και Αγ. Μηνά, απαγγέλλοντάς του το συγκινητικό ομώνυμο ποίημα του Κωστή Παλαμά.
Περιηγηθήκαμε στην πλούσια ταφική συλλογή, με τα απίστευτα μνημεία, που αποδεικνύουν τη συνέχεια του λαού και του πολιτισμού μας. Κατεβήκαμε απο το επίπεδο της σύγχρονης πόλης των προσχώσεων, στο επίπεδο της αρχαίας πόλης, της αυθεντικότητας και διαβήκαμε το πολύτιμο κομμάτι του βιότοπου του Ηριδανού, ενός εκ των αρχαίων ποταμών της Αττικής, που πηγάζει από το Λυκαβηττό και εκεί είναι το μόνο σημείο, που βγαίνει στην επιφάνεια κι όπου κατά το μύθο κατακρημνίστηκε ο Φαέθων.
Επισκεφθήκαμε τις πύλες της αρχαίας Αθήνας και μπροστά στο Δίπυλο αναγνώσαμε τον ΕΠΙΤΑΦΙΟ του Περικλή, στο σημείο, που τον εκφώνησε το 430π.χ., στο τέλος του πρώτου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου, ενός ακόμη εμφύλιου σπαραγμού, που ήρθε να συντρίψει το θρίαμβο του ενωμένου Ελληνισμού κατά των Περσών λίγα χρόνια πριν! Ακολούθησε η πολύτιμη ανταλλαγή ιδεών, συναισθημάτων, σκέψεων και προτάσεων, που μας εμπλούτισαν και μας ανέβασε σε επίπεδα υψηλής θεωρίας, που μόνο η μόχλευση της συλλογικής ζωής μπορεί να πετύχει!
Με όλη μου την αγάπη προς όλους τους αδελφούς, φίλους, συνεργάτες, κοντινούς και μακρινούς συμπολίτες και συνανθρώπους, αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις, καθώς πλησιάζει η Άγια αυτή ημέρα της ανά-Γεννήσεως του Χριστού, την οποία εορτάζουμε αδιάληπτα εδώ και 2019 χρόνια! Αφορμή στάθηκε η αναζήτησή μου στο διαδίκτυο μίας κάρτας, που θα συνόδευε τις ευχές μου, με μία παράσταση, που θα παρέπεμπε στο ασύλληπτης πνευματικής αξίας γεγονός, που εορτάζουμε παγκόσμια, ως Χριστούγεννα! Υπήρξε εξαιρετικά δύσκολο να βρώ έστω και μία… Χιλιάδες κάρτες με λαμπερά φώτα, φανταχτερά στολίδια, πλούσια δώρα, παραμυθένιες φιγούρες, κοσμικά, μαγικά και ψεύτικα σύμβολα και παραστάσεις, που έχουν κατακλύσει όχι μόνο το διαδίκτυο, αλλά και την καθημερινότητα και δυστυχώς και τις ζωές μας, χωρίς όμως Χριστό! Λείπει από την εορτή ο Εορτάζων !!! Δεν θέλω να χαλάσω την εορταστική διάθεση με γκρίνια, αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να θυμίσω την ιστορία του Μιθριδάτη, που συνήθισε να αναλώνει μικροποσότητες δηλητηρίου, για να αποφύγει τη δηλητηρίαση… χωρίς όμως να αποφύγει το θάνατο! Η ζωή με κοσμικά κριτήρια κι η διασκέδασή της, δηλαδή ο διασκορπισμός μας στα ανούσια, που αυτή μπορεί να μας προσφέρει, χωρίς ουσιαστική ψυχ-αγωγία, πνευματική καλλιέργεια και συνεχή αγώνα στην πορεία, που μας δίδαξε Εκείνος, που συνεχώς αναγεννάται στις καρδιές όσων των αναζητούν, χάνει κάθε νόημα και μας γεμίζει με ένα μη αναπληρώσιμο κενό! Δεν υπάρχουν φίλοι και φίλες μου Χριστούγεννα χωρίς Χριστό, χωρίς προσευχή, μυστηριακή ζωή, Θεία Ευχαριστία, έμπρακτη αγάπη και αλληλεγγύη! Ο αντίπαλος κατόρθωσε βεβαίως με συνεχή αγώνα να βγάλει το Χριστό από τις ζωές μας, με μικρές δόσεις συνεχούς δηλητηρίου, που εμείς αποδεχόμαστε να βάλουμε μέσα μας! Τον απέσυρε από κάθε παράσταση, που θα έπρεπε Αυτόν να αφορά και σε Αυτόν να αναπέμπει τη σκέψη και το συναίσθημά μας, ειδικά αυτές τις ημέρες! Τον απέσυρε από τα στολίδια των πόλεων και των σπιτιών, από τις ευχές, τις κάρτες και τις παραστάσεις στο δημόσιο χώρο, είτε λέγεται ΜΜΕ είτε διαδίκτυο, κυρίως όμως πέτυχε να Τον ξεχάσουν πολλοί συνάνθρωποί μας! Τον ξεχνούν και αρνούνται, όσοι εορτάζουν Χριστούγεννα χωρίς Χριστό, ως μία ευκαιρία απλά για να αναζητήσουν διαφυγή από τα προβλήματα και ανακούφιση από τα βάσανα στους ψεύτικους σύγχρονους θεούς, που με ευκολία ανασύρονται από τα σκοτεινά βάθη της ανυπαρξίας και εκεί οδηγούν! Δεν είναι όμως μονόδρομος, ούτε κι οι δυνάμεις αυτές της άρνησης είναι παντοδύναμες. Εμείς τους παρέχουμε τη δύναμη, τη δική μας δύναμη, όταν παραδίδουμε την ελευθερία μας να σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και πράττουμε το Καλό, στο αντίθετό του. Αυτά τα Χριστούγεννα μπορούμε όλοι μας να τα ζήσουμε ΕΠΙΟΥΣΙΑ, με την ανώτερη ουσία που πραγματικά έχουν, ξυπνώντας τον εσωτερικό πνευματικό εαυτό μας από το λήθαργό του, αναλαμβάνοντας υπεύθυνα τις ζωές μας, διεκδικώντας την ελευθερία μας, πρώτα από κάθε πάθος που μας καταδυναστεύει και στρέφοντας το εσωτερικό μας φως προς την κατεύθυνση του αενάου, χαροποιού, ελπιδοφόρου και ζωοποιού Φωτός, του λαμπερού αστέρος της Βηθλεέμ, που οδηγεί στον Κύριο και Χριστό μας! Εκεί θα ανακαλύψουμε την μόνη και αληθινή αναψυχή και τότε Χαρά εν όλω τω Κόσμω!
Με τις ολόκαρδες ευχές μου σας αφιερώνω και το παραμύθι, που διαβάσαμε πριν λίγες ημέρες, στα παιδιά του Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης, που απευθύνεται σε όλα τα παιδιά του κόσμου, μικρά και μεγάλα, ενήλικους και γεροντότερους, αλλά πάντα με παιδική και διψασμένη για αγάπη και φως ψυχή!!!
Μία ξεχωριστή μέρα του Μπάρμπα Πανώφ Του Ρούμπεν Σάιλενς σε διασκευή Λέοντος Τολστόι
Πριν από πάρα πολλά χρόνια ζούσε ένας γέρος τσαγκάρης. Το όνομά του ήταν Πανώφ. Ο μπαρμπα-Πανώφ δεν ήταν πλούσιος. Όλη η περιουσία του ήταν ένα μικρό δωμάτιο που έβλεπε στον δρόμο του χωριού. Η γυναίκα του είχε πεθάνει πριν από πολλά χρόνια και τα παιδιά του είχαν πια μεγαλώσει και είχαν φύγει από το σπίτι του. Δεν είχε πια κανένα κοντά του. Είναι βράδυ παραμονής Χριστουγέννων. Ο μοναχικός ηλικιωμένος τσαγκάρης, μπαρμπα-Πανώφ, κατεβάζει από το ψηλό ράφι το παλιό καφέ βιβλίο, κάθεται στην αναπαυτική πολυθρόνα του και αρχίζει να διαβάζει. Διαβάζει από το βιβλίο την ιστορία της γέννησης του Χριστού, την ιστορία δηλαδή των Χριστουγέννων. Καθώς διαβάζει, διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό του. Πόσο θα ήθελε να πρόσφερε ο ίδιος καταφύγιο στον Ιωσήφ, τη Μαρία και τον νεογέννητο Χριστό! Διαβάζοντας, όμως, για τους τρεις μάγους και τα πολύτιμα δώρα που έφεραν στον Χριστό, σκέφτεται με λύπη πως, αν ο Χριστός ερχόταν στο σπίτι του, ο ίδιος δεν θα είχε τίποτα να του δώσει. Ξαφνικά, ένα χαμόγελο ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του και τα μάτια του λάμπουν. Σηκώνεται από την πολυθρόνα του, πηγαίνει στο ψηλό ράφι και βρίσκει ένα σκονισμένο κουτί. Το ανοίγει και βγάζει από μέσα ένα ζευγάρι παιδικά παπούτσια. Ήταν στ’ αλήθεια τα ωραιότερα παπούτσια που είχε ποτέ κάνει! Αυτά θα του έδινε, αν ερχόταν στο σπίτι του! Με την επιθυμία, λοιπόν, να τον επισκεπτόταν ο Χριστός και να του έδινε το δώρο του, ο μπαρμπα-Πανώφ αποκοιμήθηκε. Ακούει τότε τον Χριστό να του λέει: «Μπαρμπα-Πανώφ, έχεις την επιθυμία να με δεις, να έλθω στο μαγαζάκι σου και να μου προσφέρεις κάποιο δώρο. Αύριο, λοιπόν, από το πρωί μέχρι το βράδυ να κοιτάζεις έξω στον δρόμο και θα με δεις να έρχομαι. Πρόσεξε να με αναγνωρίσεις!» Χριστούγεννα! Ο μπαρμπα-Πανώφ ετοιμάζεται γρήγορα και βγαίνει από το σπίτι του να πάει στην εκκλησία για τη Λειτουργία των Χριστουγέννων. Όταν επιστρέφει, κάθεται στην πολυθρόνα του και περιμένει με ανυπομονησία την επίσκεψη του Χριστού. Κοιτάζει συνεχώς από το παράθυρο, στέκει στην πόρτα, ψάχνει με το βλέμμα, μα μόνο χωριανούς του βλέπει, τους οποίους χαιρετά με καλοσύνη. Καθώς περιμένει με αγωνία να συναντήσει τον Χριστό, προσφέρει φιλοξενία και ζεστασιά σε διάφορους περαστικούς. Πρώτα δέχεται στο σπίτι του τον γέρο οδοκαθαριστή που εργάζεται μέσα στην παγωνιά και του δίνει να πιει ένα φλιτζάνι καφέ, για να ζεσταθεί. Στη συνέχεια φιλοξενεί μια νέα κουρασμένη γυναίκα με ένα βρέφος στην αγκαλιά. Ο μπαρμπα-Πανώφ τους προσφέρει φαγητό και παίρνει στην αγκαλιά του το μικρό παιδί. Βλέπει τα γυμνά ποδαράκια του μωρού και συγκινείται. Αμέσως, σηκώνεται από την πολυθρόνα του, παίρνει το κουτί από το ράφι, βγάζει τα παπουτσάκια που προόριζε για τον Χριστό και τα χαρίζει στο μικρό παιδί. Η γυναίκα τον ευχαρίστησε πάρα πολύ, πήρε το παιδί στην αγκαλιά της και έφυγε. Ο μπαρμπα-Πανώφ στάθηκε και πάλι στο παράθυρο και κοιτούσε να δει τον Χριστό. Οι ώρες περνούσαν και οι άνθρωποι πηγαινοέρχονταν στον δρόμο. Όλους τους χαιρετούσε ο μπαρμπα-Πανώφ. Άλλους τους χαμογελούσε και στους ζητιάνους έδινε κάποιο νόμισμα ή ένα κομμάτι ψωμί. Ο Χριστός, όμως, δεν φαινόταν να έρχεται. Ο μπαρμπα-Πανώφ ήταν πολύ λυπημένος. Με βαριά καρδιά κάθισε στην πολυθρόνα του και σκέφτηκε πως όλα τελικά ήταν μόνο ένα όνειρο. Τότε ακούγεται η φωνή του Χριστού, για να του αποκαλύψει: «Εγώ είμαι που πεινούσα και μουέδωσες να φάω. Διψούσα και μου έδωσες να πιω. Κρύωνα και με πήρες μέσα και με ζέστανες… Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βοήθησες σήμερα, ήμουνα Εγώ! Εμένα βοήθησες. Εμένα δέχθηκες σήμερα, μπαρμπα-Πανώφ!» «Ω, Θεέ μου», σιγομουρμούρισε ο γερο-τσαγκάρης με μάτια που έλαμπαν από χαρά και ευτυχία. «Ήρθε τελικά! Ήταν εδώ, λοιπόν, όλη τη μέρα!» https://www.youtube.com/watch?v=u8Y3e1oiJ6Q