Κάνουμε επίθεση στους ιούς, που μας απειλούν, βελτιώνοντας την εσωτερική και πνευματική μας κατάσταση και την επικοινωνία μας με τους συνανθρώπους μας., ενισχύοντας την ανοσοποιητική μας απόκριση . Διαβάστε πώς!
Τί είναι η «ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ»;
Η «Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ» είναι μη κερδοσκοπικό σωματείο, που εδρεύει στην Παλλήνη Αττικής, με εγκατάσταση και στην Αθήνα, το οποίο μελετά και διαδίδει την ΙΔΕΑ της ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑΣ. Φιλοδοξεί να ενεργοποιήσει με επίκεντρο της Ελλάδα, ένα παγκόσμιο ρεύμα Ενότητας, Δημιουργίας και Αρετής, στηριζόμενο στους δύο πνευματικούς πυλώνες του Ελληνισμού, την Αρχαιοελληνική Φιλοσοφία και την Ορθοδοξία, ιδιαιτέρως υπό την πατερική, ησυχαστική και νηπτική της πνευματική εμπειρία.
Η ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ, ως πνευματική κίνηση, έχει ως σκοπό να διαχύσει στην κοινωνία το όραμα της Οργανικότητας, μιας ιδέας αναμορφωτικής και γνήσια επ-αναστατικής, δια της οποίας θεραπεύονται οι επί δεκαετίες και εκατονταετίες παγιωμένες, αρνητικές και συγκρουσιακές αντιλήψεις, από τις οποίες πάσχει ο άνθρωπος, αναφορικά με τη σκοπιμότητα και το Λόγο ύπαρξης των Ατόμων και των Κοινωνιών τους εντός του πραγματικού Κόσμου!
Οι αρνητικές αντιλήψεις και ασυνείδητες εσωτερικές εγγραφές, που φέρνουν τον άνθρωπο σε σύγκρουση με τους άλλους ανθρώπους και τις συλλογικότητες, όπως εταιρίες και έθνη, σε συνεχή ανταγωνισμό μεταξύ τους, αποτελεί τη διαρκή κι ασυνείδητη Αιμορραγία της ανθρωπότητας, μία κατάσταση ασθένειας, συνεχούς απώλειας δυναμικού και εκτροπής των ανθρώπων από την Οδό της ατομικής και συλλογικής Ευημερίας και Ευδαιμονίας, που θα μπορούσαν να επιτύχουν, αν ανακτούσαν τη Συνείδηση και τη γνώση της Αλήθειας. Η σταδιακή μεταβολή τους, που μπορεί να υποβοηθηθεί με την ιδέα της Οργανικότητας, ενοποιεί τους Ανθρώπους ως σύνθετα Όντα και αποκαθιστά τους Κοινωνικούς τους Οργανισμούς, ώστε να αποκαλυφθούν ιστορικά ως Κοσμήματα της Δημιουργίας και όχι ως εκτροπές της.
Τι εννοούμε ως «ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑ»;
Αναζητώντας απαντήσεις για το αν υπάρχει μία ιδανική, αρμονική κατάσταση, εντός της οποίας κάθε άνθρωπος και κάθε ανθρώπινη συλλογικότητα, από την απλούστερη, που είναι το ζεύγος, έως τις πλέον σύνθετες, ως οι οικογένειες, οι εταιρίες, οι πόλεις και πολιτείες, τα έθνη και η ανθρωπότητα ως σύνολο, μπορεί να συνειδητοποιήσει τη σκοπιμότητα της ύπαρξής του, τους νόμους που διέπουν τη λειτουργία του και να εκπληρώσει αποτελεσματικότερα το σκοπό της εγκόσμιας ζωής του, οδηγηθήκαμε στη μεθοδολογία της αναζήτησης των Αναλογιών, της μελέτης των Θείων Αποτυπωμάτων εντός της Δημιουργίας, δια της εμφάνισης σε κάθε επίπεδό της συγκεκριμένων επαναλαμβανόμενων σχεδίων – δομών μορφοκλασμάτων – fractals.
Μέσω αυτής της αναζήτησης αποφασίσαμε να μελετήσουμε το μοντέλο λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού, ως ένα υπόδειγμα συνδυασμού Τέλειας συλλειτουργίας των τμημάτων, που τον αποτελούν, δηλαδή στο βασικό του επίπεδο των κυττάρων και των συλλογικοτήτων του, που είναι τα όργανά του και κατόπιν να ελέγξουμε τους όρους και κανόνες λειτουργίας του στην Ανθρώπινη πλέον Κοινότητα και κατόπιν στο Μακρόκοσμο. Στην έρευνά μας αυτή αποφασιστικός μας σύμμαχος υπήρξε η συστημική σκέψη και ανάλυση.
Κάνουμε επίθεση στους ιούς, που μας απειλούν, βελτιώνοντας την εσωτερική και πνευματική μας κατάσταση και την επικοινωνία μας με τους συνανθρώπους μας., ενισχύοντας την ανοσοποιητική μας απόκριση . Διαβάστε πώς!
Τί είναι η «ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ»;
Η «Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ» είναι μη κερδοσκοπικό σωματείο, που εδρεύει στην Παλλήνη Αττικής, με εγκατάσταση και στην Αθήνα, το οποίο μελετά και διαδίδει την ΙΔΕΑ της ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑΣ. Φιλοδοξεί να ενεργοποιήσει με επίκεντρο της Ελλάδα, ένα παγκόσμιο ρεύμα Ενότητας, Δημιουργίας και Αρετής, στηριζόμενο στους δύο πνευματικούς πυλώνες του Ελληνισμού, την Αρχαιοελληνική Φιλοσοφία και την Ορθοδοξία, ιδιαιτέρως υπό την πατερική, ησυχαστική και νηπτική της πνευματική εμπειρία.
Η ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ, ως πνευματική κίνηση, έχει ως σκοπό να διαχύσει στην κοινωνία το όραμα της Οργανικότητας, μιας ιδέας αναμορφωτικής και γνήσια επ-αναστατικής, δια της οποίας θεραπεύονται οι επί δεκαετίες και εκατονταετίες παγιωμένες, αρνητικές και συγκρουσιακές αντιλήψεις, από τις οποίες πάσχει ο άνθρωπος, αναφορικά με τη σκοπιμότητα και το Λόγο ύπαρξης των Ατόμων και των Κοινωνιών τους εντός του πραγματικού Κόσμου!
Οι αρνητικές αντιλήψεις και ασυνείδητες εσωτερικές εγγραφές, που φέρνουν τον άνθρωπο σε σύγκρουση με τους άλλους ανθρώπους και τις συλλογικότητες, όπως εταιρίες και έθνη, σε συνεχή ανταγωνισμό μεταξύ τους, αποτελεί τη διαρκή κι ασυνείδητη Αιμορραγία της ανθρωπότητας, μία κατάσταση ασθένειας, συνεχούς απώλειας δυναμικού και εκτροπής των ανθρώπων από την Οδό της ατομικής και συλλογικής Ευημερίας και Ευδαιμονίας, που θα μπορούσαν να επιτύχουν, αν ανακτούσαν τη Συνείδηση και τη γνώση της Αλήθειας. Η σταδιακή μεταβολή τους, που μπορεί να υποβοηθηθεί με την ιδέα της Οργανικότητας, ενοποιεί τους Ανθρώπους ως σύνθετα Όντα και αποκαθιστά τους Κοινωνικούς τους Οργανισμούς, ώστε να αποκαλυφθούν ιστορικά ως Κοσμήματα της Δημιουργίας και όχι ως εκτροπές της.
Τι εννοούμε ως «ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑ»;
Αναζητώντας απαντήσεις για το αν υπάρχει μία ιδανική, αρμονική κατάσταση, εντός της οποίας κάθε άνθρωπος και κάθε ανθρώπινη συλλογικότητα, από την απλούστερη, που είναι το ζεύγος, έως τις πλέον σύνθετες, ως οι οικογένειες, οι εταιρίες, οι πόλεις και πολιτείες, τα έθνη και η ανθρωπότητα ως σύνολο, μπορεί να συνειδητοποιήσει τη σκοπιμότητα της ύπαρξής του, τους νόμους που διέπουν τη λειτουργία του και να εκπληρώσει αποτελεσματικότερα το σκοπό της εγκόσμιας ζωής του, οδηγηθήκαμε στη μεθοδολογία της αναζήτησης των Αναλογιών, της μελέτης των Θείων Αποτυπωμάτων εντός της Δημιουργίας, δια της εμφάνισης σε κάθε επίπεδό της συγκεκριμένων επαναλαμβανόμενων σχεδίων – δομών μορφοκλασμάτων – fractals.
Μέσω αυτής της αναζήτησης αποφασίσαμε να μελετήσουμε το μοντέλο λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού, ως ένα υπόδειγμα συνδυασμού Τέλειας συλλειτουργίας των τμημάτων, που τον αποτελούν, δηλαδή στο βασικό του επίπεδο των κυττάρων και των συλλογικοτήτων του, που είναι τα όργανά του και κατόπιν να ελέγξουμε τους όρους και κανόνες λειτουργίας του στην Ανθρώπινη πλέον Κοινότητα και κατόπιν στο Μακρόκοσμο. Στην έρευνά μας αυτή αποφασιστικός μας σύμμαχος υπήρξε η συστημική σκέψη και ανάλυση.
Από τη μελέτη αυτή και τη μεταμορφωτική ενωτική ιδέα της Οργανικότητας, της θέασης δηλαδή της Ανθρωπότητας ως ζώντος Οργανισμού και κάθε ανθρώπου ως αναπόσπαστου μέρους του, εντός του οποίου σχηματίζει πάσης φύσεως αναγκαίες συλλογικότητες και της διασύνδεσης όλων αυτών των ατόμων και ομάδων, κατά τρόπο άρρηκτο και αναγκαία αλληλεπιδρούντα, με τον Κόσμο και το Δημιουργό. Όταν αυτό αποκαλύπτεται, ότι δηλαδή οι ανθρώπινες κοινωνίες κι οι συλλογικότητες δεν είναι παρά μικρότεροι ή μεγαλύτεροι οργανισμοί ή αλλιώς όργανα, εντός του Όλου Οργανισμού της Ανθρωπότητας, όπου κάθε άνθρωπος, έχει τη θέση ενός και μοναδικού κυττάρου του, τότε και μόνον κάθε άνθρωπος βρίσκει τη μοναδική του θέση εντός της συλλογικότητας, χωρίς να χάνει τη δική του ατομικότητα και έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις, της Υγείας, της Αρμονίας και Ευδαιμονίας, τόσο των μερών όσο και του όλου, τα ουσιώδη συμφέροντα των οποίων είναι Πάντα Ταυτόσημα.
Τα φυτά χρησιμοποιούν ένα υπόγειο δίκτυο επικοινωνίας για την ανταλλαγή χημικών προειδοποιήσεων, σύμφωνα με νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε από ομάδα βιολόγων του Σουηδικού Πανεπιστημίου Γεωπονικών Επιστημών.
Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, τα φυτά που βρίσκονται σε ένα πολυσύχναστο περιβάλλον εκκρίνουν χημικές ουσίες στο έδαφος που ωθούν τα γειτονικά φυτά, να αναπτυχθούν πιο επιθετικά, πιθανώς για να μην είναι στη σκιά. Επιστήμονες έχουν ήδη αποδείξει ότι όταν τα φύλλα των φυτών αγγίζουν τα φύλλα και τα κλαδιά γειτονικών δέντρων, αλλάζουν στρατηγικές ανάπτυξης.
Αυτή η μελέτη έρχεται να προσθέσει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με το περίπλοκο σύστημα επικοινωνίας των φυτών. Σε αντίθεση με τα ζώα, τα φυτά δεν έχουν νευρικά συστήματα και έτσι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν χρησιμοποιώντας ταχεία ηλεκτρικά σήματα. Αντ ‘αυτού, τα φυτά επικοινωνούν μέσω μιας σχετικά αργής ανταλλαγής χημικών μηνυμάτων. Μέρος της επικοινωνίας πραγματοποιείται μέσω των υπόγειων δικτύων συμβιωτικών οργανισμών, τις μυκόρριζες, που είναι μικροσκοπικά, λευκά και σπειροειδή σωληνάρια στο έδαφος, των οποίων ο ρόλος είναι η μεταφορά νερού και θρεπτικών συστατικών αλλά και τοξικών, χημικών ουσιών, από δένδρο σε δένδρο.
Ο Δρ. Νίνκοβιτς και η ομάδα του, θέλησαν να δουν εάν οι χημικές ουσίες που απελευθερώνονται κατευθείαν στο έδαφος από τα καταπονημένα φυτά, θα μπορούσαν να αλλάξουν τη συμπεριφορά των γειτόνων τους.
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Plos One, εστίασε στα φυτά αραβοσίτου, τα οποία τείνουν να αναπτύσσονται σε ένα προβληματικό περιβάλλον. Η επιστημονική ομάδα προσομοίωσε την αφή ενός φυτού χαϊδεύοντας τα φύλλα ενός καλαμποκιού για ένα λεπτό κάθε μέρα, με μια βούρτσα μακιγιάζ.
Όταν αφαίρεσαν το καλαμπόκι και τοποθέτησαν ένα άλλο φυτό στην θέση του, διαπίστωσαν ότι το νέο φυτό ανέπτυξε περισσότερα φύλλα και λιγότερες ρίζες. Τα σπορόφυτα που φυτεύτηκαν σε ένα ειδικό διάλυμα μέσα στο οποίο είχαν προηγουμένως τοποθετηθεί άλλα φυτά που δεν είχαν αγγιχτεί με τη βούρτσα, δεν αντέδρασαν με τον ίδιο τρόπο.
6 πράγματα που δεν γνωρίζαμε για τον μαγικό κόσμο των φυτών
1. Επικοινωνούν μέσω των ριζών τους
Τα δέντρα είναι τόσο ήσυχα και απομονωμένα εκ πρώτης όψεως: τα κλαδιά τους κινούνται απαλά στο αεράκι και τα ζώα φωλιάζουν στον κορμό τους. Μάλλον όμως θα εκπλαγείτε μαθαίνοντας ότι τα ήρεμα αυτά δέντρα έχουν αναπτύξει μια πολύβουη συζήτηση κάτω από τα πόδια σας. Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι τα φυτά έχουν την ικανότητα να επικοινωνούν μέσω ενός υπόγειου δικτύου από μύκητες.
Αυτή η επικοινωνία εξυπηρετεί το φυτό με διάφορους τρόπους. Μια μελέτη βρήκε ότι το υπόγειο αυτό δίκτυο μπορεί να προειδοποιήσει τα άλλα φυτά για βλαβερές μολύνσεις από παράσιτα. Μια άλλη μελέτη υποστήριξε ότι οι μύκητες μπορούν να μεταφέρουν θρεπτικά συστατικά από και προς άλλα δέντρα.
2. Μηχανισμοί άμυνας
Μπορεί να τα βλέπουμε έτσι ακίνητα, αλλά δεν είναι καθόλου αβοήθητα όσον αφορά σε βλαβερούς εισβολείς – έντομα. Ορισμένα φυτά έχουν μια αρκετά εντυπωσιακή σειρά μηχανισμών άμυνας ενάντια στους «κακούς»: όταν αισθάνονται ότι πρόκειται να δεχθούν επίθεση, απελευθερώνουν μια χημική ουσία στον αέρα που προσελκύει τον φυσικό εχθρό των εισβολέων. Ο εχθρός υποχωρεί ή εξοντώνεται, σώζοντας το φυτό.
3. Αίσθηση όσφρησης
Όταν σκεφτόμαστε την τέλεια όσφρηση, τα αρπακτικά ζώα είναι αυτά που μας έρχονται στο νου, όπως οι σκύλοι και οι καρχαρίες. Φαίνεται όμως ότι η όσφρηση είναι άλλος ένας μηχανισμός επιβίωσης του φυτού. Λέγεται ότι τα φυτά μπορούν να διακρίνουν πότε τα φρούτα τους είναι γινωμένα, πότε ένα κοντινό τους φυτό έχει κοπεί ή πότε ο γείτονάς τους έχει δεχθεί επίθεση από εισβολείς.
4. Αντιλαμβάνονται την ώρα της ημέρας
Θα γνωρίζετε ήδη ότι οι άνθρωποι και τα ζώα έχουν ένα εσωτερικό ρολόι που ονομάζεται κιρκάδιος ρυθμός και το οποίο ρυθμίζει τις εσωτερικές μας λειτουργίες. Αλλά γνωρίζατε ότι και τα φυτά έχουν ένα τέτοιο ρολόι; Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να προετοιμάζονται για συγκεκριμένες ώρες της ημέρας όπως κάνουμε κι εμείς.
Για παράδειγμα, τα φυτά δεν αντιδρούν στο πρώτο φως της ημέρας, επειδή «γνωρίζουν» ότι η μέρα μόλις άρχισε και έτσι απλά προετοιμάζονται βιολογικά για τις επόμενες ώρες. Σε μια σημαντική μελέτη από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Cambridge βρήκε ότι τα φυτά χρησιμοποιούν τα σάκχαρα που παράγουν για να κρατούν χρόνο.
5. Η «καφεΐνη» που τρελαίνει τις μέλισσες
Όλοι γνωρίζουμε και μάλλον βιώνουμε τον εθισμό στην καφεΐνη που μας κάνει να «ζουζουνίζουμε» όλη μέρα σε καφέ και καφετέριες της περιοχής μας. Φαίνεται όμως ότι και οι μέλισσες έχουν έναν παρόμοιο εθισμό. Συγκεκριμένα, το 55% των ανθισμένων φυτών παράγουν ένα είδος καφεΐνης στο νέκταρ τους. Οι μέλισσες είναι πιθανότερο να επιλέξουν το νέκταρ με την μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αυτή και πραγματικά ενθουσιάζονται γι’ αυτή.
Σε πείραμα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Current Biology οι ερευνητές απέδειξαν ότι οι μέλισσες που είχαν πιει περισσότερο νέκταρ με καφεΐνη ήταν πιθανότερο να ειδοποιήσουν τις άλλες μέλισσες για την ποιότητα και την τοποθεσία του νέκταρ από το οποίο επιστρέφουν.
6. Ένα δάσος που αποτελείται μόνο από ένα δέντρο
Η φύση είναι γεμάτη εκπλήξεις. Εκεί που πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε αρκετά δέντρα για να φτιάξουμε ένα δάσος, η φύση έχει άλλη γνώμη. Το μεγαλύτερο δέντρο κάσιους στον κόσμο έχει εντοπιστεί στην πόλη Natal της Βραζιλίας. Φυτεύτηκε το 1888 από ένα τοπικό ψαρά και τώρα το δέντρο καλύπτει περίπου 7.5000 τ.μ. και έχει περίμετρο σχεδόν 500 μέτρων, στο μέγεθος 75 γηπέδων τένις.
Αυτό οφείλεται σε δύο εξαιρετικά σπάνια γενετικά χαρακτηριστικά. Κατά τη διάρκεια της περιόδου συγκομιδής υπολογίζεται ότι το δέντρο παράγει περισσότερα από 60.000 καρπούς κάσιους.
Η επικοινωνία των φυτών στον μυστικό κόσμο τους!
Τα φυτά είναι έξυπνα!
Η επικοινωνία των φυτών στον μυστικό κόσμο τους!
Τα φυτά είναι έξυπνα!
Από μικρό παιδί μου άρεσε να κάθομαι δίπλα σε φυτά και να τα παρατηρώ και ο λόγος ήταν η έντονη αίσθηση της επικοινωνίας που μου δημιουργούσαν. Τα έβλεπα να αλλάζουν προσανατολισμό και ακόμα, να «στρίβουν» ολόκληρο το «κορμάκι» τους αν η γιαγιά άλλαζε θέση στη γλάστρα, αποζητώντας την έκθεση στο φως. Παρατηρούσα τα αναρριχόμενα φυτά να επιλέγουν να κινούνται προς τη μεριά που θα έβρισκαν κάποιο στήριγμα και σκεφτόμουν πως τα «μάτια» τους φροντίζουν γι αυτό. Έβλεπα καθαρά πώς άλλαζε η όψη τους όταν διψούσαν, ή όταν κάποιο έντομο τους είχε κάνει επίθεση, ή την δυσαρέσκειά τους όταν δεν τους άρεσε η θέση που τα τοποθετούσαμε στην αυλή μας. Όταν τα καθάριζα με τα χέρια μου ή άγγιζα τους νέους βλαστούς είχα τη βεβαιότητα πως με «κοίταζαν» με ευχαρίστηση.
Ας δούμε λοιπόν τι έχει να πει η επιστήμη για τον αισθητήριο κόσμο των φυτών και τον τρόπο που επικοινωνούν.
ΤΑ ΦΥΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ Μπορεί να μην έχουν μάτια αλλά έχουν φωτοϋποδοχείς σε όλους τους βλαστούς και τα φύλλα τους, όπως ακριβώς και εμείς στα μάτια μας. Αυτό τους επιτρέπει να κάνουν διάκριση μεταξύ του κόκκινου και του μπλε καθώς επίσης να δουν μήκη κύματος που εμείς δεν μπορούμε όπως το υπέρυθρο και το υπεριώδες τμήμα του φάσματος . Επιπλέον, βλέπουν από ποια κατεύθυνση έρχεται το φως, μπορούν να καταλάβουν αν είναι δυνατό ή αδύναμο και να κρίνουν πόση ώρα παραμένουν χωρίς φως.
Τα φυτά βλέπουν το κόκκινο φως χρησιμοποιώντας υποδοχείς στα φύλλα τους που ονομάζονται φυτοχρώματα. Είναι ένα είδος διακόπτη που ενεργοποιείται με το φως και τους επιτρέπει να «ετοιμάζοναι για ύπνο» στο τέλος της ημέρας. Τους επιτρέπει επίσης, να αισθάνονται όταν είναι στη σκιά.
ΤΑ ΦΥΤΑ ΜΥΡΙΖΟΥΝ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Το παρασιτικό αμπέλι, που ονομάζεται Ντοντερ, για να φάει πρέπει να πάρει το ζαχαρούχο χυμό από τα άλλα φυτά . Το Ντοντερ χρησιμοποιεί την όσφρηση για να κυνηγήσει την λεία του. Μπορεί να διακρίνει πιθανά θύματα από τη μυρωδιά τους ,αντιλαμβάνεται ποια το ενδιαφέρουν αλλά και ποια εκπέμπουν μυρωδιά που είναι ανθυγιεινή και πρέπει ν` αποφύγει (Science, τόμος 313, σελ. 1964).
Την δεκαετία του 1920, ερευνητές σε συνεργασία με το αμερικανικό υπουργείο Γεωργίας απέδειξαν ότι αν δώσουμε σε άγουρα φρούτα αέριο αιθυλένιο τα ωθούσε στην ωρίμανση. Από τότε, έχει γίνει φανερό ότι όλα τα ώριμα φρούτα εκπέμπουν αιθυλένιο σε άφθονες ποσότητες, τα φυτά μπορούν να το μυρίσουν και ανταποκρίνονται σε αυτό με την ωρίμανση. Αυτό όχι μόνο εξασφαλίζει ότι ένα φρούτο ωριμάζει ομοιόμορφα , αλλά επίσης ότι τα γειτονικά φρούτα ωριμάζουν μαζί, παράγοντας περισσότερο αιθυλένιο που οδηγεί σε μεγάλο αριθμό ωριμάνσεων. Το αιθυλένιο έχει και άλλα πλεονεκτήματα, όπως την συντονισμένη αλλαγή χρώματος στα φύλλα κατά το φθινόπωρο.
Πάνω απ ‘όλα, όμως, η μυρωδιά επιτρέπει στα φυτά να επικοινωνούν. Η έρευνα στην δεκαετία του 1980 έδειξε ότι τα υγιή δέντρα σε περιοχή που τα δέντρα ήταν μολυσμένα με κάμπιες ήταν ανθεκτικά στα παράσιτα, επειδή τα φύλλα τους περιείχαν χημικές ουσίες που τα έκανε δυσάρεστα . Άλλα δέντρα που ήταν απομακρυσμένα από την μόλυνση δεν παρήγαγαν αυτές τις χημικές ουσίες. Έτσι, τα δέντρα που είχαν υποστεί επίθεση έστειλαν ένα αερομεταφερόμενο μήνυμα προς τα υγιή δέντρα για να προετοιμαστούν για την επικείμενη επίθεση. Γνωρίζουμε τώρα ότι εμπλέκονται πολλές πτητικές χημικές ουσίες.
ΤΑ ΦΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΓΕΥΣΗ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, τα φυτά κάτω από μια επίθεση εκπέμπουν μια ποικιλία πτητικών χημικών ουσιών για να προειδοποιήσουν τους γείτονές τους. Μια από αυτές τις χημικές ουσίες, το μεθυλιασμονικο αέριο, διαχέεται μέσα από τους stomata – οι πόροι στην επιφάνεια του φύλλου – μετατρέπεται σε υδατοδιαλυτό ιασμονικό οξύ και αυτό συνδέεται με έναν ειδικό υποδοχέα στα κύτταρα και ενεργοποιεί τις αντιδράσεις άμυνας των φύλλων. Ακριβώς όπως η γλώσσα μας περιέχει υποδοχείς για τα διαφορετικά μόρια γεύσης του φαγητού, τα φυτά περιέχουν υποδοχείς για διάφορα διαλυτά μόρια, συμπεριλαμβανομένου του ιασμονικού οξεως.
Καθώς η γεύση περιλαμβάνει διαλυτά χημικά προϊόντα, ένα μεγάλο μέρος της γεύσεως βρίσκεται στις ρίζες τους που περιβάλλονται από το έδαφος και το νερό. Ένα κλασικό πείραμα αποκαλύπτει ότι τα φυτά μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα υπόγεια χημικά μηνύματα για να αναγνωρίσουν τους συγγενείς τους σε κοντινή απόσταση (New Scientist, 26 Μαρτίου 2011, p46). Υπάρχει, επίσης, επικοινωνία ρίζα-με-ρίζα μεταξύ μη συνδεδεμένων γειτόνων. Όταν μια ομάδα φυτών υποβλήθηκε σε συνθήκες ξηρασίας χρειάστηκε μόλις μία ώρα για το μήνυμα να ταξιδέψει έως τα φυτά τα οποία ήταν πέντε σειρές μακριά, αναγκάζοντας τα να προετοιμαστούν για την έλλειψη νερού (PLoS One, VOL6, pe23625). Άλλα φυτά που ήταν εξίσου κοντά, αλλά δεν είναι συνδεδεμένα στις ρίζες τους, απέτυχαν να αντιδράσουν. Έτσι, το σήμα πρέπει να έχει μεταφερθεί από ρίζα σε ρίζα, πιθανόν υπό τη μορφή ενός διαλυτού μορίου.
ΤΑ ΦΥΤΑ ΑΚΟΥΝ Υπάρχουν ήχοι που είναι επωφελείς για τα φυτά. Αυτοί περιλαμβάνουν τις δονήσεις που παράγονται από τα έντομα, όπως ο ήχος της μέλισσας ή ο ρυθμός κτυπήματος των φτερών μιας αφίδας κλπ. Θα μπορούσαν να ωφεληθούν επίσης και από την ικανότητα να ανιχνεύουν ήχους που παράγονται από άλλα φυτά. Οι ερευνητές στο Ινστιτούτο Φυτικών Επιστημών στη Βέρνη της Ελβετίας κατέγραψαν πρόσφατα υπερηχητικές δονήσεις που προέρχονται από πεύκα και βελανιδιές κατά τη διάρκεια μιας ξηρασίας (New Phytologist, vol179, p1070), ίσως προειδοποιώντας άλλα δέντρα ώστε να προετοιμαστούν για τις συνθήκες ξηρασίας. Ο Στέφανο Μανκούζο από το Διεθνές Εργαστήριο Νευροβιολογίας των Φυτών στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας στην Ιταλία και οι συνεργάτες του έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν αυστηρά μέτρα για τη μελέτη της ακοής των φυτών (Trends in Plant Sciences, vol17, ρ323). Τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι ρίζες καλαμποκιού αναπτύσσονται προς συγκεκριμένες συχνότητες δονήσεων. Αυτό που είναι ακόμη πιο εκπληκτικό είναι το εύρημά τους ότι και οι ίδιες οι ρίζες μπορεί να εκπέμπουν ηχητικά κύματα. Προς το παρόν έχουμε μακρύ δρόμο ακόμα για να βρούμε πώς ένα φυτό μπορεί να παράγει ηχητικά σήματα και πώς μπορεί να τα εντοπίσει.
ΤΑ ΦΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΦΗ Τα φυτά ζουν σε ένα κόσμο αφής. Τα κλαδιά τους χορεύουν στον άνεμο, τα έντομα σέρνονται στα φύλλα τους και τα αναρριχόμενα αναζητούν στηρίγματα για να κρεμαστούν. Είναι ευαίσθητα στη ζέστη και στο κρύο, αλλάζοντας τον ρυθμό ανάπτυξης τους και ρυθμίζοντας τη χρήση του νερού. Απλά αγγίζοντας ή κουνώντας ένα φυτό είναι συχνά αρκετό για να μειωθεί η ανάπτυξή του. Αυτός είναι ο λόγος που η βλάστηση στις ανεμοδαρμένες περιοχές τείνει να είναι καχεκτική.
Η απτή ευαισθησία είναι πιο εμφανής στον σαρκοβόρα flytrap venus. Όταν μια μύγα, σκαθάρι ή ακόμη και ένα μικρό βατράχι σέρνεται στα ειδικά διαμορφωμένα φύλλα του, αυτά κλείνουν απότομα με εκπληκτική δύναμη εμποδίζοντας το θύμα να διαφύγει. Αλλά δεν θα κλείσει απότομα με κάθε διέγερση – πρέπει να αισθανθεί τουλάχιστον δύο αγγίγματα στις τρίχες της μέσα σε διάστημα περίπου 20 δευτερόλεπτων το ένα από το άλλο. Αυτό βοηθά να διασφαλιστεί ότι το θήραμα έχει το ιδανικό μέγεθος και δεν θα είναι σε θέση να ελευθερωθεί από την παγίδα μόλις αυτή κλείσει.
Μολονότι τα περισσότερα φυτά δεν αντιδρούν τόσο γρήγορα, αισθάνονται τον μηχανικό ερέθισμα με τον ίδιο τρόπο . Αυτό που είναι πραγματικά συναρπαστικό είναι ότι ακόμη και στο επίπεδο των μεμονωμένων κυττάρων τα φυτά και τα ζώα χρησιμοποιούν παρόμοιες πρωτεΐνες για να αισθανθούν. Αυτοί οι μηχανοϋποδοχείς είναι ενσωματωμένοι στις κυτταρικές μεμβράνες και όταν διεγείρονται με μηχανική πίεση η παραμόρφωση, επιτρέπουν φορτισμένα ιόντα να διασχίσουν τη μεμβράνη . Αυτό δημιουργεί μια διαφορά στο ηλεκτρικό φορτίο μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού του κυττάρου, το οποίο παράγει ρεύμα. Σε αντίθεση με εμάς, τα φυτά δεν διαθέτουν εγκέφαλο για να μεταφράσει αυτά τα σήματα σε αισθήσεις με συναισθηματική χροιά. Παρ ‘όλα αυτά, η ευαισθησία τους στο άγγιγμα τους επιτρέπει να ανταποκρίνονται στις μεταβολές του περιβάλλοντος τους με συγκεκριμένους και κατάλληλους τρόπους.
ΤΑ ΦΥΤΑ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ Το τελευταίο μήνυμα που στέλνουν τα φυτά που πεθαίνουν είναι η οδηγία για την εμφάνιση των επόμενων γενεών!
Έχετε προσέξει τι συμβαίνει σε μια ντοματιά που πεθαίνει πρόωρα από ασθένεια; Το φυτό δίνει όλες τις θρεπτικές ουσίες στους καρπούς, ακόμα και όταν έχουν ξεραθεί όλα τα φύλλα και ο κορμός και φροντίζει να αντέξει μέχρι να κοκκινίσουν οι καρποί του προκειμένου να εξασφαλίσει την επόμενη γενιά. Ή… θα έχετε ακούσει πως μετά από μια πυρκαγιά η γη βλασταίνει και ανανεώνεται το κατεστραμμένο οικοσύστημα γιατί οι σπόροι που υπάρχουν κοιμισμένοι κάτω από το έδαφος ξυπνούν.
Όπως ανακάλυψαν προσφάτως ερευνητές του Ινστιτούτου Salk και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο, τα καιόμενα φυτά είναι αυτά που ενημερώνουν τους σπόρους ότι ήλθε η ώρα να ξυπνήσουν. Ειδικότερα, όπως περιγράφουν οι αμερικανοί ερευνητές με άρθρο τους στην επιστημονική επιθεώρηση (Proceedings of the National Academy of Sciences) (έκδοση της 23ης Απριλίου 2013), τα καιόμενα φυτά παράγουν χημικές ουσίες που ονομάζονται καρρικίνες (karrikins). Αυτές οι ουσίες, που υπάρχουν στον καπνό, προσδένονται με τη βοήθεια μορίων που εντόπισαν οι αμερικανοί επιστήμονες πάνω στους κοιμισμένους σπόρους. Η πρόσδεση των καρρικινών στα μόρια αυτά, τα οποία ονομάζονται ΚΑΙ2, μεταβάλλει τη στερεοδιάταξή τους και η μεταβολή αυτή λειτουργεί για τους σπόρους όπως ένα ξυπνητήρι. Ίσως και κάτι παραπάνω: είναι η σαφής οδηγία ότι ο συγκεκριμένος σπόρος πρέπει να βλαστήσει αυτή τη δεδομένη στιγμή σε αυτόν τον δεδομένο χώρο.
Ίσως επειδή τα φυτά αδυνατούν να μετακινηθούν από το σημείο όπου έχουν φυτρώσει, προικίστηκαν με μια σειρά άλλων ιδιοτήτων που τα βοηθούν να αντεπεξέλθουν.
Για το πώς θα το λάβετε, διαβάστε τις οδηγίες χρήσης:
Η επιδημία ενός άγνωστου κατά πολλούς ιού, του 2019–nCoV, ήρθε και ανέτρεψε για άλλη μία φορά τα δεδομένα μας, ως ανθρωπότητας. Έχουμε συνηθίσει κι ίσως να είναι στοιχείο του «προγραμματισμού» μας, να βολευόμαστε σε καταστάσεις, στις οποίες ζούμε για ένα μακρύ διάστημα, θεωρώντας ότι έχουμε τον έλεγχό τους και ότι αυτές δεν θα αλλάξουν. Είναι μία «βεβαιότητα» μη βάσιμη, με βάση τα εμπειρικά και ιστορικά δεδομένα, που μοιάζει με αυτό, που οι παλιοί αποκαλούσαν «φρούδες ελπίδες». Η πραγματικότητα είναι άλλη και αποκαλύπτεται όταν οι άνθρωποι ανακτούν ένα κύριο συστατικό της πνευματικότητάς τους, που ονομάζεται ΜΝΗΜΗ. Η μνήμη υπάρχει στις ανώτερες νοητικές λειτουργίες κάθε ανθρώπου και συνδέεται με την ύψιστη κατά Σωκράτη αρετή της Φρόνησης, αφού χωρίς πρακτική εμπειρία που ανακαλείται με τη μνήμη δεν ενεργοποιείται η φρόνηση, η γνώση δηλαδή του τί είναι καλό και τί κακό. Επίσης η μνήμη εμφανίζεται στο ίδιο μας τον βιολογικό οργανισμό ως μνήμη των εχθρικών ουσιών, που μας επιτίθενται κάθε στιγμή και για να τις αντιμετωπίσουμε παράγουμε τα αντιγόνα, στα οποία μέσω της βιολογικής μνήμης των κυττάρων και των διεργασιών του οργανισμού, βασίζεται όλη η λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Αλλά η μνήμη ενυπάρχει και στις συλλογικές εκφράσεις της κοινωνίας των ανθρώπων, κυρίως με τη μελέτη της Ιστορίας, μέσω της οποίας μπορούμε με βάση τη γνώση και εμπειρία του παρελθόντος να αποφασίσουμε τί είναι σωστό να πράξουμε στο παρόν και στο μέλλον. Με την πρόσφατη εμφάνιση της επιδημίας αυτό που διαπιστώνει κανείς, είναι η αδυναμία της ανθρωπότητας να διατηρήσει ενεργή τη μνήμη της μετά από αντίστοιχες πληγές του παρελθόντος, αγόμενη και φερόμενη από τα όσα συμβαίνουν, τα οποία όμως μόνον ως «τυχαία» δεν μπορούν να θεωρηθούν. Ας θυμηθούμε τι μας έχει συμβεί μέχρι σήμερα και ποια είναι τα κοινά χαρακτηριστικά των σχετικών κινδύνων. Ένας κορονοϊός ήταν υπεύθυνος για ένα ξέσπασμα οξέως σοβαρού αναπνευστικού συνδρόμου (SARS–CoV) το οποίο άρχισε το 2002 στη Κίνα και μεταδόθηκε από μοσχογαλές στους ανθρώπους, ενώ ένα άλλο είδος κορονοϊού ο MERS-CoV προκάλεσε το αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής το 2012 και μεταδόθηκε από καμήλες σε ανθρώπους στη Σαουδική Αραβία. Όσον αφορά τον 2019–nCoV το πιο πιθανό είναι ότι η μετάδοση στον άνθρωπο προήλθε από κάποιο ζώο σε αγορά ζωντανών ζώων στην Κίνα. Αν πάμε ακόμη πιο πίσω θα θυμηθούμε τη σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια των βοοειδών (BSE – Bovine Spongiform Encephalopathy) ή νόσο των τρελών αγελάδων και τη σχέση της με την εμφάνιση μιας μορφής της νόσου Creutzfeldt-Jakob στον άνθρωπο, πρόβλημα που προέκυψε το 1985 στη Bρετανία, όπου η κτηνοτροφία εξασκείται από τεράστιες μονάδες, οι οποίες κατέφευγαν σε ζωοτροφές ζωικής προέλευσης για να περιορίσουν το κόστος παραγωγής και για να συμπιέσουν το κόστος εκτροφής δεν τηρούσαν τους κανόνες αποστείρωσης στα κρεατάλευρα, που προέρχονταν από πρόβατα με σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια. Περαιτέρω θα θυμηθούμε διάφορους τύπους της γρίπης των χοίρων κι ιδίως των πτηνών, από στελέχη του ιού όπως είναι ο Η1Ν1, ο Η2Ν2 και ο Η3Ν2 , εκ των οποίων ο πλέον υψηλά μεταδοτικός τύπος είναι ο H5N1, εμφανίστηκε στην Κίνα το 1996, ως αποτέλεσμα της τεράστιας ζήτησης κρέατος πουλερικών και του τρόπου διατροφής και εκτροφής τους, αφού εκ του λόγου αυτού την δεκαετία του 1990, ο διεθνής πληθυσμός των πουλερικών αυξήθηκε κατά 76% στις αναπτυσσόμενες χώρες, και κατά 23% στις ανεπτυγμένες, κάτι που συνέβαλε στην διάδοση της γρίπης, ενώ η φερόμενη ως «πανδημία» του Η1Ν1 του 2010 στο Μεξικό ολοκλήρωσε τον κύκλο της σε λίγους μήνες και παρά το θόρυβο από τα ΜΜΕ και τις αποφάσεις του Π.Ο.Υ. για μαζικούς εμβολιασμούς, από εμβόλια που αίφνης παρασκευάστηκαν, τίποτε από αυτά δεν χρειάστηκε, αφού αλλού εδραζόταν το πρόβλημα. Από τη μικρή αυτή ιστορική αναδρομή προκύπτει ότι κοινό χαρακτηριστικό της έντονης διάδοσης των ασθενειών στην εποχή μας συνδέεται με τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων, την τεχνητή ανάγκη μεγαλύτερη κατανάλωσης κρέατος και την παράλογη και άγρια εκμετάλλευση του ζωικού βασιλείου για την εξυπηρέτηση της σκοπιμότητας αυτής. Χαρακτηριστικό είναι ότι με βάση τις ανωτέρω αναφορές, κάθε δεκαετία μετά το 1980, εμφανίζεται μίας μορφής «επιδημία» ή «πανδημία», που συνδέεται με τα ανωτέρω. Αφού η ασθένεια συνταράσσει την ανθρωπότητα για λίγους μήνες, με βάση ανακοινώσεις του Π.Ο.Υ. και με στοίχιση όλων των μεγάλων και τρομολάγνων ΜΜΕ, αφήνει μερικές χιλιάδες θύματά της νεκρά, ενώ στη συνέχεια, τα παραγόμενα στους οργανισμούς των ανθρώπων αντισώματα, δημιουργούν το φαινόμενο της «ανοσίας της αγέλης» και έτσι κλείνει τον κύκλο της. Με το κλείσιμο του κύκλου, κλείνουν όμως ξαφνικά και τα φώτα της δημοσιότητας, κλείνουν τα πνευματικά κυκλώματα της μνήμης και ουδείς φαίνεται να ασχολείται περαιτέρω με τα πραγματικά αίτια, που προκάλεσαν τις πανδημίες. Σταματά ξαφνικά ο Π.Ο.Υ. τις ανακοινώσεις, τα Μ.Μ.Ε. δεν ξαναασχολούνται με το ζήτημα, σαν να μην υπήρξε ποτέ κι οι Κυβερνήσεις επανέρχονται στο συνήθη ληθαρχικά ατομικιστικό ωφελιμισμό τους. Αναρωτιέμαι αν ως συνέπεια της συσσωρευμένης εμπειρίας, περιορίστηκε η ανάγκη για κατανάλωση κρέατος, αν άλλαξαν οι άγριες συνθήκες εκτροφής και το υλικό διατροφής των ζώων, αν βελτιώθηκαν οι συνθήκες υγιεινής και παιδείας των υποβαθμισμένων αλλά και των ανεπτυγμένων σχετικά χωρών! Προφανέστατα όχι! Το γιατί, αιωρείται, ιδιαίτερα σήμερα, που βιώνουμε μία ακόμη «πανδημία» σαν να ζούμε συνθήκες πολέμου! Η επανάληψη εμφάνισης ανάλογης αιτιολογίας προβλημάτων παγκόσμιας πλέον έκτασης, άπαξ τουλάχιστον σε κάθε δεκαετία, αποδεικνύει ότι όχι μόνον δεν βάζουμε μυαλό, για ζητήματα ζωής και θανάτου, αλλά και ότι η όσμωση υψηλής κερδοφορίας συμφερόντων μεταξύ τους (βιομηχανίες τροφίμων, φαρμακοβιομηχανίες, ΜΜΕ, πολιτικές ηγεσίες κλπ), είτε συμβάλουν στην πρόκληση των προβλημάτων αυτών, είτε τα τροφοδοτούν όποτε εμφανιστούν ως κάτι ωφέλιμο, είτε δημιουργούν προσκόμματα στις λογικά αναμενόμενες δράσεις προς την εξάλειψη όχι των συμπτωμάτων, αλλά των πρωταρχικών αιτίων των πανδημιών. Δεν θα ήταν σώφρον με βάση την εμπειρία του παρελθόντος να έχουν απαγορευτεί οι αφύσικες διατροφικές και εκτροφικές συνθήκες των ζώων, να έχει γίνει εκστρατεία ενημέρωσης για μείωση και όχι αύξηση στην κατανάλωση κρέατος και να υπάρχει αύξηση των συνθηκών υγιεινής παγκοσμίως; Η λογική απαντά ναι, αλλά η συνήθεια, το ανέλεγκτο θυμικό, ο μηχανικός καταναλωτισμός και τα πανταχού παρόντα συμφέροντα, επιβάλλουν το όχι! Αντί να τρέχουμε λοιπόν ως άνθρωποι πίσω από τις εξελίξεις, με ημίμετρα και φάρμακα για τα συμπτώματα, όπως εμβόλια και άλλα με τα οποία θησαυρίζουν όσοι έχουν συμφέρον από τη διαρκή λήθη και αποβλάκωσή μας, που όμως αφήνουν ανέγγιχτα τα αίτια και μάλιστα διαιωνίζουν και καθιστούν πλέον πολύπλοκο το πρόβλημα μέσω των δυνατοτήτων μετάλλαξης των ιών, οφείλουμε να τις προλάβουμε και να τις διαμορφώσουμε εμείς, στο βαθμό, που αυτό εξαρτάται από λογικές και σύμφωνες προς τα συνολικά μας συμφέροντα αποφάσεις και πολιτικές. Η ταχύτατη μετάδοση των ιών και των εν γένει προβλημάτων της ανθρωπότητας κι η ευκολία εμφάνισης πανδημιών ανά δεκαετία, αποδεικνύει ότι περάσαμε ανεπιστρεπτί στην εποχή μιας ενοποιημένης ανθρωπότητας σε επίπεδο κατ’ αρχάς ταχύτητας επικοινωνίας και μετακίνησης. Η προβλεψιμότητα από την άλλη των πανδημιών, για να μην αναφερθώ σε λογικές υποψίες, που εκφράζονται παγκοσμίως αναφορικά με την προέλευση του ιού 2019–nCoV της Wuhan, ανοίγει ένα νέο παράθυρο στην ανθρώπινη νόηση και τις δυνατότητες αντιμετώπισης των δεινών μας. Αναφέρομαι στο καθόλου τυχαίο γεγονός του βιβλίου που εξέδωσε το 1981 ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Dean Koontz , με τίτλο «The Eyes of Darkness», στο οποίο αναφέρεται στην πανδημία κορονοϊού με την ονομασία Wuhan-400, την περιοχή όπου πρωτοεμφανίστηκε ο 2019–nCoV 40 χρόνια αργότερα. Επίσης αναφέρομαι στο καθόλου τυχαίο γεγονός της διοργάνωσης στις 18 Οκτωβρίου 2019, 6 εβδομάδες πριν από την πρώτη εμφάνιση της ασθένειας στην πόλη Wuhan της Κίνας, του Event 201, μιας άσκησης – προσομοίωσης για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας κορονοϊού υψηλού επιπέδου, που διοργανώθηκε από το Κέντρο Ασφάλειας Υγείας (Center for Health Security) του Johns Hopkins σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates. Το δυσάρεστο συμπέρασμα είναι ότι παρά την δυνατότητα πρόβλεψης, ούτε οι λαοί, ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε οι υπερκυβερνητικοί οργανισμοί, έδειξαν να βρίσκονται σε ετοιμότητα δράσης και όλοι πιάστηκαν καθεύδοντες ή χειρότερα αδιαφορούντες! Η μηχανικότητα έχει κυριαρχήσει παντού κι οφείλεται στην τάση επανάληψης των παγιωμένων ανθρώπινων κακών επιλογών, αλλά και σε μία διαφαινόμενη προσπάθεια διεθνούς χειραγώγησης των ανθρώπων και μέτρησης της δυνατότητάς τους για αντίδραση, ιδιαίτερα όταν εξαπολύονται υβριδικές ασθένειες και αντίστοιχες πολιτικές αντιμετώπισής τους, σαν να βιώνουμε έναν πρωτοφανή παγκόσμιο πόλεμο! Πώς αλλάζουν αυτά και τι πρέπει να κάνουμε; Για όλα τα δεινά υπάρχει εξήγηση, λόγος και μέθοδος ίασης. Εν προκειμένω απαιτείται ο τάχιστος εμβολιασμός της ανθρωπότητας με το υπαρκτό εμβόλιο, που δυστυχώς κρύβεται έντεχνα και δεν προσφέρεται στους πολίτες, γιατί αν έκαναν χρήση του, θα άλλαζαν τα πάντα και πρώτα απ’ όλα τις κυρίαρχες ελίτ. Ονομάζεται «Μνήμη, Φρόνηση και Ενάρετος Βίος», είναι παμπάλαιο, κυκλοφορεί παντού σε αστείρευτες ποσότητες, ενώ μπορεί να ληφθεί από καθένα μας, όταν κάνει τα ακόλουθα: 1. Ενεργοποιεί το φυσικό μηχανισμό της μνήμης του, για να θυμάται τα καθήκοντα φυσικής αυτοσυντήρησης και συλλογικής υπευθυνότητας, με φυσικό τρόπο, ως η ιδέα της Οργανικότητας παριστά, όπως δηλαδή πράττει κάθε κύτταρο μέσα στον οργανισμό μας, όπου κάθε δράση του αποτελεί αναγκαία αγαθή συνεισφορά για την λειτουργία του ιδίου, ως ατόμου, αλλά και του συνόλου συλλογικού οργανισμού, χωρίς να νοείται καμμία σύγκρουση μεταξύ των δύο. 2. Διάγει βίο ενάρετο επιλέγοντας σοφά, δηλαδή με φρόνηση και αφού προηγηθεί απόκτηση γνώσης από τους ειδικούς και εσωτερικός ειλικρινής διάλογος, για το τι είναι καλό και τί κακό για τον ίδιο και τους συνανθρώπους του, για τους οποίους έχει και ο ίδιος μερίδιο ευθύνης. 3. Διάγει βίο ενάρετο ζώντας με ανδρεία, με τη φυσική ρώμη της ψυχής, ως προς την έμπρακτη αντιμετώπιση του φόβου, ενώπιον των δεινών και των θαρραλέων ενορμήσεών της, ιδίως μπροστά στο φάσμα του θανάτου, οπότε πέφτει κάθε προσωπείο ευγένειας και μένει γυμνός ο καθένας, όπως πραγματικά είναι. 4. Διάγει βίο ενάρετο ζώντας με σωφροσύνη, δηλαδή ελέγχοντας κάθε στιγμή τις σωματικές, ψυχικές και νοητικές παρορμήσεις, ένστικτα, πάθη και αδυναμίες του, ξεκαθαρίζοντας τα όρια του φυσικού και αρμονικού, από τον αφύσικο και ασθενή βίο, εντός του ιδίου του ατόμου, αλλά και εντός της συλλογικότητάς του, όπου υπάρχει και ζει. 5. Διάγει βίο ενάρετο ζώντας με δικαιοσύνη, εντός του και ως μέρος της συλλογικότητάς του, με σεβασμό, υπευθυνότητα, ελευθερία και αγάπη για το ειδικό έργο του ιδίου, αλλά και όλων των συνανθρώπων του, που αποτελούν κύτταρα του ιδίου οργανισμού, έστω και χωρίς ανεπτυγμένη συνείδηση προς την κατεύθυνση αυτή. Όταν ο άνθρωπος ζει έτσι, βιώνει ένα συνειδησιακό και φυσικό άλμα, ενεργοποιεί φυσικά αντισώματα σε όλα τα επίπεδα, βελτιώνει την υπόστασή του και την επικοινωνία του με τους συνανθρώπους του, που παύει να είναι απειλητική και συγκρουσιακή και γίνεται μέσο χαράς, αλληλεγγύης και συμπάθειας και στην κατάσταση αυτή, οι ασθένειες απλά δεν τον αγγίζουν! Ωστόσο ο ίδιος οφείλει να συνεχίσει να πράττει ό,τι οι ανεπτυγμένες αρετές του του επιβάλλουν, χάριν του καλού και όλων των υπολοίπων συνανθρώπων του. Έτσι ως προς το ζήτημα του ιού της Wuhan, ανεξαρτήτως πώς και γιατί αυτός παρουσιάστηκε και της ιδιαίτερης δράσης, που πρέπει να αναπτυχθεί για την ιαστική επίδραση στα αληθή αίτια, που πιο πάνω ακροθιγώς αναπτύχθηκαν, καθένας οφείλει να τηρεί τους κανόνες της φρόνησης, της σωφροσύνης, της ανδρείας και της δικαιοσύνης στο απόλυτα πρακτικό επίπεδο, πάντα με το νου στα ανώτερα πεδία, που φωτοδοτούν και δείχνουν το δρόμο!
Κυριάκος Κόκκινος – Δικηγόρος Ποινικολόγος – Διαπραγματευτής – Coach Πρόεδρος της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων
Ένα αινιγματικό χωρίο, αντιλεγόμενο μεταξύ πολλών ερμηνευτών και θρησκειών, είναι αυτό που βρίσκεται στην Β΄ Θεσσαλονικείς επιστολή τού Παύλου, στο 2/β΄ 6-8, και μιλάει για κάποιο αινιγματικό «Κατέχον».
1. Τοποθέτηση τού προβλήματος Ένα αινιγματικό χωρίο που αντιλέγεται μεταξύ πολλών ερμηνευτών και θρησκειών, είναι αυτό που βρίσκεται στην Β΄ Θεσσαλονικείς επιστολή τού Παύλου, στο 2/β΄ 6-8. Εκεί αναφέρονται τα εξής:«Και νυν το κατέχον οίδατε εις το αποκαλυφθήναι αυτόν (τον Αντίχριστο) εν τω εαυτού καιρώ. Το γαρ μυστήριον ήδη ενεργείται τής ανομίας. Μόνον ο κατέχων άρτι έως εκ μέσου γένηται. Και τότε αποκαλυφθήσεται ο άνομος…»Δηλαδή: «Και τώρα γνωρίζετε αυτό που τον κρατάει στο να αποκαλυφθεί στον καιρό του. Επειδή το μυστήριο τής ανομίας ήδη ενεργείται. Μόνο μέχρι να βγει από τη μέση αυτός που τον κρατάει ως τώρα. Και τότε θα αποκαλυφθεί ο άνομος…»Το παράξενο, είναι ότι εκεί αναφέρεται κάτι «κατέχον», ή κάποιος «κατέχων», ο οποίος συγκρατεί τον Αντίχριστο από το να εμφανιστεί. Το μυστήριο τού χωρίου εντείνεται και από το ότι ο απόστολος Παύλος, στο χωρίο 5-6 αναφέρει: «Ου μνημονεύετε ότι έτι ων προς υμάς ταύτα έλεγον υμίν; και νυν το κατέχον οίδατε…», (δηλαδή: «Δεν θυμόσαστε ότι όταν ήμουν μαζί σας σας τα έλεγα αυτά; και τώρα το κατέχον το γνωρίζετε…»)Βεβαίως οι Θεσσαλονικείς γνώριζαν τι τους είχε πει ο Παύλος. Εμείς όμως σήμερα, πώς θα καταλάβουμε τι ή ποιος είναι ο «κατέχων»; Υπάρχει κάποιος τρόπος να το ερευνήσουμε; Και πώς αυτό μπορεί να επιρρεάσει την κατανόησή μας για την εσχατολογία τής Αγίας Γραφής; Σε άλλη μας μελέτη, είχαμε προτείνει μία πιθανή ερμηνεία, όμως αν και η ερμηνεία εκείνη δεν ήταν λάθος, δεν ήταν πλήρης. Σ’ εμάς ήταν σαφές ότι κάτι έλειπε. Στην παρούσα μελέτη, θα προτείνουμε μια πληρέστερη εμηνεία, που εμάς τουλάχιστον μας ικανοποιεί πλήρως, τόσο για τη δογματική της συνέπεια και τη συμφωνία της με παλαιότερες πατερικές ερμηνείες, όσο και για τις ερμηνευτικές προεκτάσεις στις οποίες οδηγεί, και που την αναγορεύουν ως «κλειδί» για περεταίρω κατανοήσεις τών Θεοπνεύστων προφητειών.Υπενθυμίζουμε, ότι στην παλαιότερη μελέτη μας, απαντώντας στην αναπόδεικτη και δογματικά εσφαλμένη ερμηνεία Προτεσταντικών κύκλων, ότι ο «κατέχων» είναι η Εκκλησία, είχαμε πει τα εξής:Ο «κατέχων» όμως, δεν είναι κατ’ ανάγκην η Εκκλησία, αλλά θα μπορούσε να είναι και το πνευματικό αγγελικό πλάσμα, που αναφέρεται στην Αποκάλυψη 20/κ΄ 1 – 3. Εκεί, αυτός ο άγγελος «κρατάει» το Σατανά, και δεν τον αφήνει να επιτύχει το σκοπό του, στην προκειμένη περίπτωση, να φέρει τον Αντίχριστο. Και είναι ενδιαφέρον, ότι «κατέχω», σημαίνει «κρατώ»!Βεβαίως όμως, ο απόστολος Παύλος δεν πρέπει να είχε κατά νουν τον άγγελο όταν μιλούσε για τον «κατέχοντα», επειδή μίλησε γι’ αυτόν και ως: το«κατέχον». Γιατί λοιπόν εκτός από αρσενικό γένος, χρησιμοποίησε και ουδέτερο;
2. Το Άγιο Πνεύμα και η Προσευχή τής καρδιάς Μία σκέψη έρχεται πρώτη, όταν αναζητάμε: «Τι είναι αυτό, που στην Αγία Γραφή αναφέρεται (γραμματικά) και ως αρσενικού, και ως ουδετέρου γένους;» Η απάντηση είναι: «Το Άγιο Πνεύμα».Στα Ευαγγέλια, και ειδικότερα στον Ιωάννη 16/ις΄ 13, λέει: «όταν δε έλθη εκείνος, το πνεύμα τής αληθείας, οδηγήσει υμάς εν τη αληθεία πάση…»Εδώ παρατηρούμε, ότι ενώ το Άγιο Πνεύμα αναφέρεται με τα άρθρο: «το», αναφέρεται επίσης ως: «εκείνος». Δεν γνωρίζουμε κάτι άλλο που να έχει αυτά τα (γραμματικά) χαρακτηριστικά ουδετέρου και αρσενικού γένους ταυτόχρονα.Εδώ όμως, τίθεται ένα ερώτημα, που είναι και το μεγαλύτερο εμπόδιο για να δεχθεί κάποιος ότι ο «κατέχων» ή το «κατέχον» είναι το Άγιο Πνεύμα. Πρόκειται για τα λόγια τού αποστόλου, που είδαμε στο Β΄ Θεσσαλονικείς 2/β΄ 7: «Μόνον ο κατέχων άρτι έως εκ μέσου γένηται». Πώς είναι δυνατόν κάποιος «να βγάλει από τη μέση» το Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι παντοδύναμο;Κι όμως! Ο καθένας μας μπορεί να διώξει το Άγιο Πνεύμα από την καρδιά του! Ο Θεός σέβεται τόσο την ελευθερία μας, που δεν πιέζει κανέναν. Κανείς δεν υποχρεώνεται απ’ αυτόν να έχει το Άγιο Πνεύμα αν η ζωή του δείχνει ότι δεν το επιθυμεί πραγματικά. Αν κάποιος Χριστιανός ζει αμελώς και δεν αφήνει το Άγιο Πνεύμα να ενεργεί μέσα του, στην πραγματικότητα το διώχνει. Ας θυμηθούμε τα λόγια τού αποστόλου Παύλου:«όσοι γαρ Πνεύματι Θεού άγονται, ούτοι υιοί Θεού εισιν. Ου γαρ ελάβετε Πνεύμα δουλείας πάλιν εις φόβον, αλλά ελάβετε Πνεύμα υιοθεσίας εν ω κράζομεν: «Αββά ο Πατήρ». Αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί τω πνεύματι υμών, ότι εσμεν τέκνα Θεού. Ει δε τέκνα, και κληρονόμοι. Κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού». -Ρωμαίους 8/η΄ 14-17.Πράγματι, όταν κάποιος «άγεται», (οδηγείται στη ζωή του) από το Πνεύμα τού Θεού, αυτό σημαίνει ότι «έλαβε» το Άγιο Πνεύμα. Τότε το Άγιο Πνεύμα μιλάει στην καρδιά τού Χριστιανού, και συμμαρτυρεί με το πνεύμα του, ότι αυτός είναι τέκνο τού Θεού.Οι πνευματοφόροι αυτοί Χριστιανοί, που προσεύχονται «εν Πνεύματι«, είναι αυτοί που στην Εκκλησία λέμε ότι έχουν «την προσευχή τής καρδιάς». Αυτοί, σε συνεργασία με το Άγιο Πνεύμα, προσεύχονται όχι μόνο για δική τους οικοδομή, αλλά και υπέρ τού κόσμου.«Ει δε το Πνεύμα του εγείραντος τον Ιησούν οικεί εν υμίν …ζωοποιήσει …δια του ενοικούντος αυτού Πνεύματος εν υμίν… αυτό το Πνεύμα συμμαρτυρεί τω πνεύματι ημών …αυτό το Πνεύμα υπερεντυγχάνει στεναγμοίς αλαλήτοις… Ο δε ερευνών τας καρδίας οίδεν τι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι κατά Θεόν εντυγχάνει υπέρ αγίων. -Ρωμαίους 8/η΄ 11,16,26,27.»Ο γαρ λαλών γλώσση ουκ ανθρώποις λαλεί αλλά Θεώ, ουδεις γαρ ακούει, Πνεύματι δε λαλεί μυστήρια. Ο δε προφητεύων ανθρώποις λαλεί οικοδομήν …ο λαλών γλώσση εαυτόν οικοδομεί …εάν γαρ προσεύχομαι γλώσση, το πνεύμα μου προσεύχεται …εάν ευλογείς εν Πνεύματι, ο αναπληρών τον τόπον του ιδιώτου πώς ερεί το αμήν επί τη ση ευχαριστία; επειδή τι λέγεις ουκ οίδεν …και εις δερμηνευέτο. Ει δε μη… σιγάτω εν εκκλησία, εαυτώ δε λαλείτω και τω Θεώ». -Α΄ Κορινθίους 14/ιδ΄ 2,3,14,27,28.Το πώς οι προσευχές όλων τών αγίων, επιρρεάζουν τα γεγονότα στη γη, φαίνεται στο χωρίο Αποκάλυψις 8/η΄ 3-5:»Και άλλος άγγελος ήλθεν και εστάθη επί τού θυσιαστηρίου έχων λιβανωτόν χρυσούν, και εδόθη αυτώ θυμιάματα πολλά, ίνα δώσει ταις προσευχαίς τών αγίων πάντων επί το θυσιαστήριον το χρυσούν το ενώπιον τού θρόνου. Και ανέβη ο καπνός τών θυμιαμάτων ταις προσευχαίς τών αγίων εκ χειρός τού αγγέλου ενώπιον τού Θεού. Και είληφεν ο άγγελος το λιβανωτόν και εγέμισεν αυτόν εκ τού πυρός τού θυσιαστηρίου και έβαλεν εις την γην, και εγένοντο βρονταί και φωναί και αστραπαί και σεισμός».Ομοίως ο Χριστός είχε αναλύσει το πώς δένεται ο Σατανάς, με την ευκαιρία τής θεραπείας ενός δαιμονισμένου, στο χωρίο: Ματθαίος 12/ιβ΄ 29,30:»ή πώς δύναταί τις εισελθείν εις την οικίαν τού ισχυρού και τα σκεύη αυτού αρπάσαι, εάν μη πρώτον δήση τον ισχυρόν; και τότε την την οικίαν αυτού διαρπάσει; Ο μη ων μετ’ εμού κατ’ εμού εστιν, και ο μη συνάγων μετ’ εμού σκορπίζει».Εδώ φαίνεται, το πώς δια τής προσευχής τού εξορκισμού, ελευθερώνεται «η οικία» (δηλαδή ο άνθρωπος) από το δαιμόνιο που τον κατοικεί. Και μάλιστα, πρέπει κάποιος να «δήση», (να δέσει) τον ισχυρό (δαίμονα) που κατοικεί εκεί.Τα αμέσως επόμενα λόγια τού Κυρίου, δίνουν μια άλλη διάσταση στα έργα τού καθενός μας. Το να μην είναι κάποιος με το Χριστό, και να μη «συνάγει» «τα σκεύη» τού ισχυρού για το Χριστό, δηλαδή το να μην δένει τον ισχυρό (το διάβολο) ελευθερώνοντας τους ανθρώπους που κατείχε, στην πραγματικότητα τον ενισχύει. Γιατί η δική του αδιαφορία δίνει δύναμη στο Σατανά, να συνεχίζει το κακό του έργο. Και κάποιος είναι με το Χριστό, όταν μπορεί να δέσει τον ισχυρό, κάτι που γίνεται «δια προσευχής και νηστείας». -Μάρκος 9/θ΄ 29,30. Και μιλάμε για δυναμική προσευχή, για προσευχή «εν πνεύματι».Ο Ευαγγελιστής Λουκάς, στο 11/ια΄ 24 – 26, μας δίνει μερικά στοιχεία ακόμα, για το τι είχε πει ο Κύριος τότε που εξέβαλε το δαιμόνιο:«Όταν το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από τού ανθρώπου, διέρχεται δι’ ανύδρων τόπων ζητούν ανάπαυσιν και μη ευρίσκον. Τότε λέγει: «υποστρέψω εις τον οίκόν μου όθεν εξήλθον». Και ελθόν ευρίσκει σεσαρωμένον και κεκοσμημένον. Τότε πορεύεται και παραλαμβάνει έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού επτά και εισελθόντα κατοικεί εκεί. και γίνεται τα έσχατα τού ανθρώπου εκείνου χείρονα τών πρώτων».Από τι βρίσκει άδειο «το σπίτι» ο δαίμονας; Μα από Άγιο Πνεύμα. Έτσι αφύλαχτο όταν είναι, ο δαίμονας ξαναέρχεται μαζί με άλλους, ισχυρότερος.Όταν όμως υπάρχον άγιοι που προσεύχονται «εν Αγίω Πνεύματι», ο Σατανάς βρίσκει εμπόδια στο έργο του. Οι άγγελοι τον εμποδίζουν εξ’ αιτίας τών προσευχών τών αγίων, και εκείνος μένει «δεμένος» στο να προωθήσει τα σχέδιά του. Κάπως έτσι ο άγγελος που προαναφέραμε, και που αναφέρεται στην Αποκάλυψη 20/κ΄ 1 – 3, «κρατάει» «δεμένο» τον Σατανά, και έτσι εξηγούνται όλα. Ομοίως, ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιο έθνος, κάποια φυσική καταστροφή, ή κάποιον ηγέτη, για να εμποδίσει τα έργα τού Σατανά. Πάντοτε όμως, πίσω από κάθε θεϊκή ενέργεια, υπάρχουν οι «εν Αγίω Πνεύματι» προσευχές τών Αγίων.1Τι γίνεται όμως όταν σε κάποιες περιόδους, οι άνθρωποι αυτοί μειώνονται; Μα τότε ο Σατανάς λύνεται, και μπορεί να προχωρήσει στα σχέδιά του.
3. Η Παρουσία τού Χριστού Όπως όμως ΕΜΕΙΣ είμαστε υπεύθυνοι για το πότε θα αποκαλυφθεί ο Αντίχριστος, ομοίως είμαστε υπεύθυνοι και για το πότε θα αποκαλυφθεί ο Χριστός! Διαφορετικά, γιατί ο Σατανάς, ενώ γνωρίζει ότι μετά τον Αντίχριστο θα έρθει ο Χριστός, επιμένει να αγωνίζεται να τον φέρει στη γη; Η έλευση τού Αντιχρίστου, δεν φέρνει τον Χριστό ένα βήμα πιο κοντά μας;Το ότι ο Σατανάς συνεχίζει να αγωνίζεται να φέρει τον Αντίχριστο, σημαίνει ότι κάτι τέτοιο δεν επιταχύνει, αλλά ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ την έλευση τού Κυρίου.Όπως λιγότεροι «εν Αγίω Πνεύματι» προσευχόμενοι, έχουν σαν αποτέλεσμα την έλευση τού Αντιχρίστου, οι περισσότεροι «εν Αγίω Πνεύματι» προσευχόμενοι, έχουν σαν αποτέλεσμα την έλευση τού Χριστού! Γι’ αυτό άλλωστε, και η Αποκάλυψη τελειώνει με την προσευχή: «Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν: «Έρχου!», και ο ακούων ειπάτω: «Έρχου!»… Αμήν, έρχου Κύριε Ιησού!» -Αποκάλυψις 22/κβ΄ 17,21.Εδώ υπάρχει όχι μόνο η ευχή τής Εκκλησίας και τού Αγίου Πνεύματος, αλλά παροτρύνεται όποιος ακούει να πει: «έρχου!» Δηλαδή να καλέσει τον Κύριο. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί όπως το Άγιο Πνεύμα σέβεται τη βούλησή μας και φεύγει από την καρδιά μας, αν δεν το θέλουμε πραγματικά, ομοίως και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΟΥΜΕ. Και όχι μόνο στην καρδιά μας, αλλά και στη γη μας.Να γιατί ο Σατανάς θέλει να φέρει τον Αντίχριστο. Όχι για να επιταχύνει, αλλά για να καθυστερήσει την παρουσία τού Κυρίου, πολεμώντας την Εκκλησία και νικώντας όσους θα μπορούσαν με την προσευχή τής καρδιάς να καλέσουν τον Κύριο, και να εμποδίσουν τα δικά του έργα. Ο ερχομός τού Αντιχρίστου, θα καθυστερήσει την παρουσία τού Κυρίου, δεν θα την επιταχύνει!Αυτό με τη σειρά του, σημαίνει, ότι η παρουσία τού Κυρίου, δεν είναι προκαθορισμένη, αλλά προεγνωσμένη. Ο Θεός τη γνωρίζει, όχι επειδή έχει ορίσει χρόνο γι’ αυτήν, αλλά επειδή ως παντογνώστης γνωρίζει πότε οι άνθρωποι θα είναι έτοιμοι να καλέσουν και να υποδεχτούν τον Κύριο.Το ερώτημα είναι: Εμείς θα συνάγουμε με τον Κύριο; Ή θα σκορπίζουμε με το Σατανά;
Σημειώσεις 1. Η ανωτέρω ερμηνεία, ότι δηλαδή «ο Κατέχων», ή «το Κατέχον», είναι η δύναμη που προέρχεται από τις εν αγίω Πνεύματι προσευχές τών αγίων, ήταν ένα συμπέρασμα στο οποίο φθάσαμε Χάριτι Θεού, μελετώντας αποκλειστικά την Αγία Γραφή για το θέμα, χωρίς να έχουμε τότε ακόμα υπ’ όψιν τι έχει γραφτεί για το θέμα στην Πατερική γραμματεία, είτε ως προς την ιστορική εκπλήρωση, είτε ως προς την πνευματική. Ήταν λοιπόν μεγάλη χαρά για εμάς, να ανακαλύψουμε λίγα χρόνια αργότερα ότι η ερμηνεία αυτή που τόσο μας ανάπαυσε, ήταν η ίδια ακριβώς ερμηνεία που έδινε για το θέμα αυτό και ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης!Ο γέροντας Σοφρώνιος (Σαχάρωφ τού Έσσεξ), μας πληροφορεί για την ερμηνεία αυτή τού αγίου Σιλουανού τού Αθωνίτη, στο βιβλίο του: «Οψώμεθα τον Θεόν καθώς εστί». (Έσσεξ Αγγλίας 1992), όπου, στη σελίδα 352 γράφει τα εξής;»Εις τα ελεύθερα κτίσματα παραχωρείται η δυνατότης, όπως πορευθούν μέχρι των ακραίων εκδηλώσεων του κακού. Εν όσω όμως προσφέρεται η αναίμακτος Θυσία, εν όσω η λειτουργική προσευχή εναγκαλίζεται πάντας τους ανθρώπους, ζώντας, τεθνεώτας και μέλλοντας εισέτι να γεννηθούν, εν όσω υπάρχουν ψυχαί προσευχόμεναι υπέρ των εχθρών, κατ’ έμπνευσιν του Αγίου Πνεύματος, η Γη θα διαφυλάττηται από του αποκαλυπτικού πυρός, όπερ μέλλει να κατακαύση τα πάντα (βλ. Β’ Πέτρ. γ’ 10). Ούτως επίστευεν ο μακάριος Γέρων Σιλουανός. Εν αυτή, τη Χριστομιμήτω προσευχή, έβλεπεν ούτος την «κατέχουσαν» δύναμιν, περί ής ομιλεί ο Απόστολος Παύλος εν τη Β’ προς Θεσσαλονικείς επιστολή αυτού (β’ 7)«.Στα ανωτέρω λόγια τού αγίου Σιλουανού, μπορεί κάποιος να βρει όλα τα βασικά σημεία τής ανωτέρω ερμηνείας μας, από την παραμπόδιση από τον Θεό, τών αποκαλυπτικών καταστάσεων που θα ξεκινήσουν με την έλευση τού «Ανόμου», και τις προσευχές τών αγίων που τον εμποδίζουν, ως τη μη προκαθορισμένη παρουσία τού Κυρίου, που εξαρτάται από την ύπαρξη εν πνεύματι προσευχομένων αγίων.N. M.
Αγαπητοί φίλοι, η πρόσκληση για κοινή νοερά προσευχή, στην οποία ασκηθήκαμε το Σάββατο και την Κυριακή 14 και 15/3, στις 22.00-22.15, μετά από προτροπή των Αγίων μας Πατέρων, θα συνεχιστεί σε ημερήσια πλέον βάση, τις ίδιες ώρες.
Από το Άγιο Όρος και ειδικότερα την Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου ανακοινώθηκε και ζητήθηκε από τους πιστούς να προσέλθουν με πίστη και αγάπη σε καθημερινή κοινή καρδιακή νοερά προσευχή, στις 22.00 με 22:15 , με την εκ της καρδίας επανάληψη της ευχής: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον κόσμο σου», από όπου και αν βρίσκεται καθένας.
Η Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ, η οποία ήδη από τον Οκτώβριο του 2019 έχει ανακοινώσει τη λειτουργία του Προγράμματος Νευροδικτύωσης του Ελληνισμού και πλέον όλου του Κόσμου, οργανώνοντας κοινές πνευματικές δράσεις ενεργοποίησης και σύνδεσης των μελών και φίλων μας, με κύρια βάση της την κοινή καρδιακή προσευχή, αγκαλιάζει με χαρά την πρωτοβουλία αυτή των Γερόντων του Αγίου Όρου μας και σας καλεί όλους να προστρέξετε στη μοναδική αυτή ευκαιρία, που μας παρέχει η πανδημία, για να συνέλθουμε πνευματικά, να συνειδητοποιήσουμε τα αληθή αίτια των δεινών μας και να αναζητήσουμε από κοινού τη μόνη ΟΔΟ διεξόδου από τη δυστυχία και το θάνατο!
Μια παρότρυνση αγάπης προς κοινή προσευχή για την αντιμετώπιση της πανδημίας, για να στείλουμε την αγάπη μας στους πάσχοντες, στους ιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που υπερβαίνουν εαυτούς, στους ερευνητές που πάσχουν να βρουν λύση, σε όσους εργάζονται φιλότιμα για την αντιμετώπισή της, για τους αγωνιζομένους συμπατριώτες μας στα σύνορα της χώρας για την αντιμετώπιση ενός άλλης φύσης εισβολέα, τη στιγμή που εμείς βολευτήκαμε στη θαλπωρή του σπιτιού μας και όλους όσοι αγωνίζονται να ανακαλύψουν εντός τους το Φως και να γίνουν λαμπάδες Του εντός του σκοτεινού μας πλανήτη .
Στη δύσκολη αυτή συγκυρία οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε όλα μας τα όπλα και η πίστη και η προσευχή είναι τα ισχυρότερα, αφού διαπερνούν τα όρια του εγκόσμιου βίου!
Oι καθημερινές μας πνευματικές συνάξεις για καρδιακή νοερά προσευχή, θα λαμβάνουν χώρα στις 22.00 με 22:15και στις 06.00 με 06,15′ ή όποια ώρα εγερθεί έκαστος.
ο κλίνας εν καταβάσει τους ουρανούς, χωρειται αναλλοιώτως όλος εν σοι• Ον και βλέπων εν μήτρα σου, λαβόντα δούλου μορφήν, εξίσταμαι κραυγάζων σοι•
Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
Έτερον. Ήχος ο αυτός.
Τη υπερμάχώ στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η πόλις σου, Θεοτόκε• αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι•
Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
ΟΙ ΟΙΚΟΙ [Ακροστιχίς: κατ’ αλφάβητον]
Άγγελος πρωτοστάτης, ουρανόθεν επέμφθη, ειπείν τη Θεοτόκω το Χαίρε• και συν τη ασωμάτω φωνή, σωματούμενόν σε θεωρών, Κύριε, εξίστατο και ίστατο, κραυγάζων προς Αυτήν τοιαύτα• Χαίρε, δ’ ης η χαρά εκλάμψει, χαίρε, δι’ ης η αρά εκλείψει. Χαίρε, του πεσόντος Αδάμ η ανάκλησις, χαίρε, των δακρύων της Εύας η λύτρωσις. Χαίρε, ύψος δυσανάβατον αθρωπίνοις λογισμοίς, χαίρε, βάθος δυσθεώρητον και αγγέλων οφθαλμοίς. Χαίρε, ότι υπάρχεις Βασιλέως καθέδρα, χαίρε, ότι βαστάζεις τον βαστάζοντα πάντα. Χαίρε, αστήρ εμφαίνων τον ήλιον, χαίρε, γαστήρ ενθέου σαρκώσεως. Χαίρε, δι’ ης νεουργείται η κτίσις, χαίρε, δι’ ης βρεφουργείται ο Κτίστης. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Βλέπουσα η Αγία, εαυτήν εν αγνεία, φησί τω Γαβριήλ θαρσαλέως• το παράδοξόν σου της φωνής, δυσπαράδεκτόν μου τη ψυχή φαίνεται• ασπόρου γαρ συλλήψεως, την κύησιν πως λέγεις κράζων• Αλληλούια.
Γνώσιν άγνωστον γνώναι, η Παρθένος ζητούσα, εβόησε προς τον λειτουργούντα• εκ λαγόνων αγνών, υίον πως έσται τεχθήναι δυνατόν; λέξον μοι. Προς ην εκείνος έφησεν εν φόβω, πλην κραυγάζων ούτω• Χαίρε, βουλής απορρήτου μύστις, χαίρε, σιγής δεομένων πίστις. Χαίρε, των θαυμάτων Χριστού το προοίμιον, χαίρε, των δογμάτων αυτού το κεφάλαιον. Χαίρε, κλίμαξ επουράνιε, δι’ ης κατέβη ο Θεός, χαίρε, γέφυρα μετάγουσα από γης προς ουρανόν. Χαίρε, το των Αγγέλων πολυθρύλητον θαύμα, χαίρε, το των δαιμόνων πολυθρήνητον τραύμα. Χαίρε, το φως αρρήτως γεννήσασα, χαίρε, το πως μηδένα διδάξασα. Χαίρε, σοφών υπερβαίνουσα γνώσιν, Χαίρε, πιστών καταυγάζουσα φρένας. Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.
Δύναμις του Υψίστου, επεσκίασε τότε, προς σύλληψιν τη Απειρογάμω• και την εύκαρπον ταύτης νηδύν, ως αγρόν υπέδειξεν ηδύν άπασι, τοις θέλουσι θερίζειν σωτηρίαν, εν τω ψάλλειν ούτως• Αλληλούια.
Έχουσα θεοδόχον, η Παρθένος την μήτραν, ανέδραμε προς την Ελισάβετ. Το δε βρέφος εκείνης ευθύς επιγνόν, τον ταύτης ασπασμόν έχαιρε, και άλμασιν ως άσμασιν, εβόα προς την Θεοτόκον• Χαίρε, βλαστού αμάραντου κλήμα, χαίρε, καρπού ακήρατου κτήμα. Χαίρε, γεωργόν γεωργούσα φιλάνθρωπον, χαίρε, φυτουργόν της ζωής ημών φύουσα, Χαίρε, άρουρα βλαστάνουσα ευφορίαν οικτιρμών, χαίρε, τράπεζα βαστάζουσα ευθηνίαν ιλασμών. Χαίρε, ότι λειμώνα της τρυφής αναθάλλεις, χαίρε, ότι λιμένα των ψυχών ετοιμάζεις. Χαίρε, δεκτόν πρεσβείας θυμίαμα, χαίρε, παντός του κόσμου εξίλασμα. Χαίρε, Θεού προς θνητούς ευδοκία, χαίρε, θνητών προς Θεόν παρρησία. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ζάλην ένδοθεν έχων, λογισμών αμφιβόλων, ο σώφρων Ιωσήφ εταράχθη• προς την άγαμόν σε θεωρών, και κλεψίγαμον υπονοών Άμεμπτε• μαθών δε σου την σύλληψιν, εκ Πνεύματος Αγίου, έφη• Αλληλούια.
Ήκουσαν oι ποιμένες, των Αγγέλων υμνούντων, την ένσαρκον Χριστού παρουσίαν• και δραμόντες ως προς ποιμένα, θεωρούσι τούτον ως αμνόν άμωμον, εν γαστρί της Μαρίας βοσκηθέντα, ην υμνούντες είπον• Χαίρε, Αμνού και Ποιμένος Μήτερ, χαίρε, αυλή λογικών προβάτων. Χαίρε, αοράτων εχθρών αμυντήριον, χαίρε, Παραδείσου θυρών ανοικτήριον. Χαίρε, ότι τα ουράνια συναγάλλεται τη γη, χαίρε, ότι τα επίγεια συγχορεύει ουρανοίς. Χαίρε, των Αποστόλων το ασίγητον στόμα, χαίρε, των Αθλοφόρων το ανίκητον θάρσος. Χαίρε, στερρόν της πίστεως έρεισμα, χαίρε, λαμπρόν της Χάριτος γνώρισμα. Χαίρε, δι’ ης εγυμνώθη ο Άδης, χαίρε, δι’ ης ενεδύθημεν δόξαν. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Θεοδρόμον αστέρα, θεωρήσαντες Μάγοι, τη τούτου ηκολούθησαν αίγλη• και ως λύχνον κρατούντες αυτόν, δι’ αυτού ηρεύνων κραταιόν Άνακτα, και φθάσαντες τον άφθαστον, εχάρησαν αυτώ βοώντες• Αλληλούια.
Ίδον παίδες Χαλδαίων, εν χερσί της Παρθένου, τον πλάσαντα χειρί τους ανθρώπους• και Δεσπότην νοούντες αυτόν, ει και δούλου μορφήν έλαβεν, έσπευσαν τοις δώροις θεραπεύσαι, και βοήσαι τη Ευλογημένη• Χαίρε, αστέρος αδύτου Μήτηρ, χαίρε, αυγή μυστικής ημέρας. Χαίρε, της απάτης την κάμινον σβέσασα, χαίρε, της Τριάδος τους μύστας φωτίζουσα. Χαίρε, τύραννον απάνθρωπον εκβαλούσα της αρχής, χαίρε, Κύριον φιλάνθρωπον επιδείξασα Χριστόν. Χαίρε, η της βαρβάρου λυτρουμένη θρησκείας, χαίρε, η του βορβόρου ρυομένη των έργων. Χαίρε πυρός προσκύνησιν παύσασα, χαίρε, φλογός παθών απαλλάττουσα. Χαίρε, πιστών οδηγέ σωφροσύνης, χαίρε, πασών γενεών ευφροσύνη. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Κήρυκες θεοφόροι, γεγονότες οι Μάγοι, υπέστρεψαν εις την Βαβυλώνα, εκτελέσαντές σου τον χρησμόν, και κηρύξαντές σε τον Χριστόν άπασιν, αφέντες τον Ηρώδην ως ληρώδη, μη ειδότα ψάλλειν• Αλληλούια.
Λάμψας εν τη Αιγύπτω, φωτισμόν αληθείας εδίωξας, του ψεύδους το σκότος• τα γαρ είδωλα ταύτης Σωτήρ, μη ενέγκαντά σου την ισχύν πέπτωκεν, οι τούτων δε ρυσθέντες, εβόων προς την Θεοτόκον• Χαίρε, ανόρθωσις των ανθρώπων, χαίρε, κατάπτωσις των δαιμόνων. Χαίρε, την απάτης την πλάνην πατήσασα, χαίρε, των ειδώλων την δόξαν ελεγξασα. Χαίρε, θάλασσα ποντίσασα Φαραώ τον νοητόν, χαίρε, πέτρα η ποτίσασα τους διψώντας την ζωήν. Χαίρε, πύρινε στύλε οδηγών τους εν σκότει, χαίρε, σκέπη του κόσμου πλατυτέρα νεφέλης. Χαίρε, τροφή του μάνα διάδοχε, χαίρε, τρυφής αγίας διάκονε. Χαίρε, η γη της επαγγελίας, χαίρε, εξ ης ρέει μέλι και γάλα. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Μέλλοντος Συμεώνος, του παρόντος αιώνος, μεθίστασθαι του απατεώνος, επεδόθης ως βρέφος αυτώ, αλλ’ εγνώσθης τούτω και Θεός τέλειος• διόπερ εξεπλάγη σου την άρρητον σοφίαν, κράζων• Αλληλούια.
Νέαν έδειξε κτίσιν, εμφανίσας ο Κτίστης, ημίν τοις υπ’ αυτού γενομένοις• εξ ασπόρου βλαστήσας γαστρός, και φυλάξας ταύτην, ώσπερ ην άφθορον, ίνα το θαύμα βλέποντες, υμνήσωμεν αυτήν βοώντες• Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας, χαίρε, το στέφος της εγκρατείας. Χαίρε, αναστάσεως τύπον εκλάμπουσα, χαίρε, των Αγγέλων τον βίον εμφαίνουσα. Χαίρε, δένδρον αγλαόκαρπον, εξ ου τρέφονται πιστοί, χαίρε, ξύλον ευσκιόφυλλον, υφ’ ου σκέπονται πολλοί. Χαίρε, κυοφορούσα οδηγόν πλανωμένοις, χαίρε, απογεννώσα λυτρωτήν αιχμαλώτοις. Χαίρε, Κριτού δικαίου δυσώπησις, χαίρε, πολλών πταιόντων συγχώρησις. Χαίρε, στολή των γυμνών παρρησίας, χαίρε, στοργή πάντα πόθον νικώσα. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ξένον τόκον ιδόντες, ξενωθώμεν του κόσμου, τον νούν εις ουρανόν μεταθέντες• διά τούτο γαρ ο υψηλός Θεός, επί γης εφάνη ταπεινός άνθρωπος• βουλόμενος ελκύσαι προς το ύψος, τους αυτώ βοώντας• Αλληλούια.
Όλως ην εν τοις κάτω, και των άνω ουδόλως απήν, ο απερίγραπτος Λόγος• συγκατάβασις γαρ θεική, ου μετάβασις τοπική γέγονε, και τόκος εκ Παρθένου θεολήπτου, ακουούσης ταύτα• Χαίρε, Θεού αχωρήτου χώρα, χαίρε, σεπτού μυστηρίου θύρα. Χαίρε, των απίστων αμφίβολον άκουσμα, χαίρε, των πιστών αναμφίβολον καύχημα. Χαίρε, όχημα πανάγιον του επί των Χερουβείμ, χαίρε, οίκημα πανάριστον του επί των Σεραφείμ. Χαίρε, η ταναντία εις ταυτό αγαγούσα, χαίρε, η παρθενίαν και λοχείαν ζευγνύσα. Χαίρε, δι’ ης ελύθη παράβασις, χαίρε, δι’ ης ηνοίχθη παράδεισος. Χαίρε, η κλείς της Χριστού βασιλείας, χαίρε, ελπίς αγαθών αιωνίων. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Πάσα φύσις Αγγέλων, κατεπλάγη το μέγα, της σης ενανθρωπήσεως έργον• τον απρόσιτον γαρ ως Θεόν, εθεώρει πάσι προσιτόν άνθρωπον, ημίν μεν συνδιάγοντα, ακούοντα δε παρά πάντων ούτως• Αλληλούια.
Ρήτορας πολυφθόγγους, ως ιχθύας αφώνους, ορώμεν επί σοι Θεοτόκε• απορούσι γαρ λέγειν, το πως και Παρθένος μένεις, και τεκείν ίσχυσας• ημείς δε το μυστήριο ν θαυμάζοντες, πιστώς βοώμεν• Χαίρε, σοφίας Θεού δοχείον, χαίρε, προνοίας αυτού ταμείον. Χαίρε, φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα, χαίρε, τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα. Χαίρε, ότί εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί, χαίρε, ότι εμαράνθησαν οι των μύθων ποιηταί. Χαίρε, των Αθηναίων τας πλοκάς διασπώσα, χαίρε, των αλιέων τας σαγήνας πληρούσα. Χαίρε, βυθού αγνοίας εξέλκουσα, χαίρε, πολλούς εν γνώσει φωτίζουσα. Χαίρε, ολκάς των θελόντων σωθήναι, χαίρε, λιμήν των του βίου πλωτήρων. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Σώσαι θέλων τον κόσμον, ο των όλων κοσμήτωρ, προς τούτον αυτεπάγγελτος ήλθε• και ποιμήν υπάρχων ως Θεός, δι’ ημάς εφάνη καθ’ ημάς άνθρωπος• ομοίω γαρ το όμοιον καλέσας, ως Θεός ακούει• Αλληλούια.
Τείχος ει των παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε, και πάντων των εις σε προστρεχόντων. Ο γαρ του ουρανού και της γης, κατεσκεύασέ σε ποιητής, Άχραντε, οικήσας εν τη μήτρα σου, και πάντας σοι προσφωνείν διδάξας• Χαίρε, η στήλη της παρθενίας, χαίρε, η πύλη της σωτήριας. Χαίρε, αρχηγέ νοητής αναπλάσεως, χαίρε, χορηγέ θεικής αγαθότητος. Χαίρε, συ γαρ ανεγέννησας τους συλληφθέντας αισχρώς, χαίρε, συ γαρ ενουθέτησας τους συληθέντας τον νούν. Χαίρε, η τον φθορέα των φρενών καταργούσα, χαίρε, η τον σπορέα της αγνείας τεκούσα. Χαίρε, παστάς ασπόρου νυμφεύσεως, χαίρε, πιστούς Κυρίω αρμόζουσα. Χαίρε, καλή κουροτρόφε παρθένων, χαίρε, ψυχών νυμφοστόλε αγίων. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Ύμνος άπας ηττάται, συνεκτείνεσθαι σπεύδων, τω πλήθει των πολλών οικτιρμών σου• ισαρίθμους γαρ τη ψάμμω ωδάς, αν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεύ άγιε, ουδέν τελούμεν άξιον, ων δέδωκας ημίν τοις σοι βοώσιν• Αλληλούια.
Φωτοδόχον λαμπάδα, τοις εν σκότει φανείσαν, ορώμεν την αγίαν Παρθένον• το γαρ άυλον άπτουσα φως, οδηγεί προς γνώσιν θεικήν άπαντας, αυγή τον νούν φωτίζουσα, κραυγή δε τιμωμένη ταύτα• Χαίρε, ακτίς νοητού ηλίου, χαίρε, βολίς του αδύτου φέγγους. Χαίρε, αστραπή τας ψυχάς καταλάμπουσα, χαίρε, ως βροντή τους εχθρούς καταπλήττουσα. Χαίρε, ότι τον πολύφωτον ανατέλλεις φωτισμόν, Χαίρε, ότι τον πολύρρυτον αναβλύζεις ποταμόν. Χαίρε, της κολυμβήθρας ζωγραφούσα τον τύπον, χαίρε, της αμαρτίας αναιρούσα τον ρύπον. Χαίρε, λουτήρ έκπλυνων συνείδησιν, χαίρε, κρατήρ κιρνών αγαλλίασιν. Χαίρε, οσμή της Χριστού ευωδίας, χαίρε, ζωή μυστικής ευωχίας. Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Χάριν δούναι θελήσας, οφλημάτων αρχαίων, ο πάντων χρεωλύτης ανθρώπων, επεδήμησε δι’εαυτού, προς τους αποδήμους της αυτού Χάριτος• και σχίσας το χειρόγραφον, ακούει παρά πάντων ούτως• Αλληλούια.
Τη υπερμάχώ στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η πόλις σου, Θεοτόκε, αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ίνα κράζω σοι,
Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.
Σ’ Εσένα Θεοτόκε, την Υπέρμαχο Στρατηγό, μ’ ευγνωμοσύνη η Πόλη σου αποδίδει τη νίκη. Και σου αναπέμπει θερμές ευχαριστίες, επειδή (με τη δική σου επέμβαση) λυτρωθήκαμε απ’ τις συμφορές. Εσύ όμως που η δύναμή σου είναι ακατανίκητη, ελευθέρωσε κι εμένα από κάθε είδους κινδύνους, για να σου αναφωνώ: Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.
Από το Άγιο Όρος και ειδικότερα την Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου ανακοινώθηκε και ζητήθηκε από τους πιστούς να προσέλθουν με πίστη και αγάπη σε κοινή καρδιακή προσευχή, το Σάββατο και την Κυριακή (14 και 15/3/2020), στις 22.00 με 22:15 , με την εκ της καρδίας επανάληψη της ευχής: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον τον κόσμο σου».
Η Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ, η οποία ήδη από τον Οκτώβριο του 2019 έχει ανακοινώσει τη λειτουργία του Προγράμματος Νευροδικτύωσης του Ελληνισμού και πλέον όλου του Κόσμου, οργανώνοντας κοινές πνευματικές δράσεις ενεργοποίησης και σύνδεσης των μελών και φίλων μας, με κύρια βάση της την κοινή καρδιακή προσευχή, αγκαλιάζει με χαρά την πρωτοβουλία αυτή των Γρεόντων του Αγίου Όρου μας και σας καλεί όλους να προστρέξετε στη μοναδική αυτή ευκαιρία, που μας παρέχει η πανδημία, για να συνέλθουμε πνευματικά, να συνειδητοποιήσουμε τα αληθή αίτια των δεινών μας και να αναζητήσουμε από κοινού τη μόνη ΟΔΟ διεξόδου από τη δυστυχία και το θάνατο!
Μια παρότρυνση αγάπης προς κοινή προσευχή για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Στη δύσκολη αυτή συγκυρία οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε όλα μας τα όπλα και η πίστη και η προσευχή είναι τα ισχυρότερα, αφού διαπερνούν τα όρια του εγκόσμιου βίου!
Κυριάκος Κόκκινος – Δικηγόρος – Coach – Πρόεδρος Κ.Ο.Κ.
Η Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ συνεχίζοντας με συνέπεια μία πορεία κάθαρσης, αναγέννησης κι αφύπνισης έκοψε την πίτα της για ένα ευλογημένο 2020, με τα μέλη και τους φίλους μας, στο πνευματικό μας κέντρο , στους Αγ. Ισιδώρους του Λυκαβηττού, το Σάββατο, 29 Φεβρουαρίου 2020.
Η συνάντησή μας σύμφωνη με τις αρχές μας, αφίστατο κενών συμβατικοτήτων κι ανούσιων κοσμικοτήτων, στρέφοντας τα έσω όμματα πάντα στη Θεία Ουσία, αναζητώντας μόνον το γνήσιο πνευματικό βίωμα, την επ’ αγαθώ υπέρβαση, την αγαπητική ειλικρινή κοινωνία!
Υπήρξε μία συνάντηση, που όλοι μας βιώσαμε με χαρά, σε ένα ειλικρινές μοίρασμα της ομορφιάς του είναι όλων και καθενός χωριστά, με όλους μας. Στο μοναδικό μυστηριακό χώρο των Αγίων Ισιδώρων στο Λυκαβηττό, φορτίσαμε με θετική ψυχική ενέργεια, φωτίσαμε το πνεύμα με τα ουράνια ΦΩΤΑ που θρέφουν και προστατεύουν τον Ελληνισμό, όταν αναλαμβάνει υπεύθυνα το κοσμικό του καθήκον και συνδεθήκαμε ενεργά στα πλαίσια έμπρακτης βίωσης της Οργανικότητας!
Στο ιερό σπήλαιο άσκησης και προσευχής του Μεγάλου Βασιλείου, στο Φωτεινό λόφο της Αττικής Γης, προσευχηθήκαμε κι εμείς για δύναμη , φώτιση, αγαθότητα, προστασία και Θεία καθοδήγηση. Σε μία ημέρα, καθόλου τυχαία αφιερωμένη στους «εν ασκήσει λάμψαντες άνδρες και γυναίκες», λάμψαντες λόγω της κάθαρσής τους μέσα από τα αθλήματα του βίου, θετικώς διαχειριζόμενα και της ενεργούς αγαπητικής προσφοράς τους, αναγνώσαμε ιδιαίτερα κείμενα και ανακοινώσαμε τις βασικές αρχές του Προγράμματος Οργανικής Νευροδικτύωσης του Ελληνισμού και της Ανθρωπότητας, που αποτελεί κεντρικό όραμα του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ!
Μεγάλη χαρά μας προκάλεσε η παρουσία όλων των αδελφών και φίλων, που διαβλέπουν στην ιδέα της Οργανικότητας μία ακόμη έκφραση της Ορθόδοξης Αγαπητικής Κοινότητας, που αρμονικά συνδυάζει ατομική και συλλογική συνείδηση κι αρετή, θεωρία και πράξη, ενοποίηση του Όντος, εντός του , στη σχέση του με τους Άλλους και τον Κόσμο, σε διαρκή σχέση με τον Θείο Δημιουργό μας. Με αφορμή τις πολλές δράσεις μας για το 2019, στις οποίες αναφερθήκαμε, στοιχηθήκαμε πνευματικά σε ένα όραμα Αλήθειας και Αγάπης, που αναγεννά την ανθρωπότητα κι επιλύει τα αδιέξοδα προβλήματα. Αναλάβαμε το Θείο υπόδειγμα κι όπως αναγεννώνται και δικτυώνονται οι νευρώνες του ανθρώπινου εγκεφάλου βαθαίνοντας και πολλαπλασιάζοντας τις επικοινωνιακές τους συνάψεις, ειδικά όσο μεγαλώνει το παραγόμενο αγαθό έργο, θέσαμε τις βάσεις της μεταξύ μας Νευροδικτύωσης. Στα πλαίσια της πρωτότυπης αυτής παρουσίας του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ, αποφασίσαμε να βαθύνουμε και στερεώσουμε τις αγαθές μας συνήθειες, δράσεις κι επικοινωνίες, με επανάληψη σε συγκεκριμένη ώρα, καθημερινά, των πνευματικών μας ασκήσεων, από όλους όσοι θέλουν να ενταχθούν στον «Ιερό μας Λόχο» , για να αναλάβουν κατόπιν τη δημιουργία της δικής τους Οργανικής Βιοκοινότητας, αναπαράγοντας το αρχικό μας αγαθοποιό πρότυπο.
Σας καλούμε όλους όσοι μοιράζεστε τις αξίες του Χριστικού κι Ελληνικού πνεύματος, να συνεχίσουμε μαζί την κοινή πορεία αξίας για την πατρίδα και τον κόσμο μας, συλλογική, ανηφορική, ανορθόδοξη ως Ορθόδοξη, πνευματική και ζωογόνο!
Ιδιαίτερες ευχαριστίες αξίζουν στον π. Δημήτριο και τον π. Χαράλαμπο, σε όλους τους αδελφούς, που διακονούν τον ιερό ναό, στον καθηγητή Συστημικής τιυ Πανεπιστημίου Πειραιά Νικήτα Ασημακόπουλο, που ήρθε από τους Αγίους Θεοδώρους για να παρευρεθεί και πρόσφερε την διαδικτυακή πλατφόρμα επικοινωνίας Webex του Πανεπιστημίου , για τη συνέχιση του προγράμματος και μέσω διαδικτύου, στον καθηγητή Φυσικής και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Θράκης και συγγραφέα Γεώργιο Παύλο, που ανέβαλε την αναχώρησή του επί διήμερο για να είναι μαζί μας και σε όλα τα μέλη και φίλους, που προσήλθαν με ανοικτή καρδιά ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά μας. Ιδιαίτερη επίσης μνεία αξίζει στους φίλους συγγραφείς, που δώρισαν βιβλία τους για την τυχερή της βραδιάς, τον επιχειρηματία καταδρομέα Πέτρο Πουρλιάκα, για το βιβλίο του «Νενικήκαμεν» και τον επαγγελματία Χαρίτωνα Γιωτάκη, για το ιδιαίτερο έργο του «Εμαυτόν και μετ’ απάντων»! Αξίζουν να διαβαστούν από όλους. Όσοι φίλοι και πιστοί προσέλθετε στις επόμενες δράσεις μας, συντονιστείτε, προσευχηθείτε και δράστε πάντα επ’ αγαθώ του συνόλου!
Cosmopolis Organicity Movement / Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ 