Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος, Πρόεδρος Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Monthly Archives: Ιανουαρίου 2023
Γιάννη Ρίτσου «Ο απαράδεκτος»!
Αποτραβήχτηκε απ’ τη συντροφιά μας λίγο λίγο,
σαν κάπως λυπημένος,
σαν κάπως παράξενα γαλήνιος,
σα να ‘χε ανακαλύψει κάτι μεγάλο κι αμετάδοτο – ένα άγαλμα ακέφαλο, ένα άστρο, μιαν αλήθεια,
μια τελευταία και μόνη αλήθεια· –ποιαν;- τον ρωτήσαμε.
Εκείνος δε μίλησε, σα να ‘ξερε τάχα πως εμείς δεν μπορούσαμε
μήτε που θέλαμε να μάθουμε.
Την πρώτη πέτρα του τη ρίξαμε οι φίλοι του.
Οι αντίπαλοι άλλο που δε θέλαν.
Στη δίκη τον ρώτησαν, τον ξαναρώτησαν.
Εκείνος ούτε λέξη.
Τότε ο πρόεδρος χτύπησε το κουδούνι δυνατά, φώναξε, οργίστηκε:
να γίνει ησυχία, να μην ακούγεται η σιωπή του κατηγορουμένου.
Παμψηφεί η καταδίκη.
Γυρίσαμε ένας ένας κι ακουμπήσαμε το μέτωπο στον τοίχο.
*Από τη συλλογή «Πέτρες», Ποιήματα Ι’, Κέδρος, Αθήνα 1998, σ. 110.
Ο πίνακας «Ο λιθοβολισμός του Αγ. Στεφάνου» είναι του Luigi Garzi (1638–1721)
Η Ελευθερία, που ενώνει Ελλάδα, ΗΠΑ και Γαλλία, αλλά και όλους τους αγωνιζομένους, για μία ευδαίμονα ανθρωπότητα!
Το Άγαλμα της Ελευθερίας είναι το κορυφαίο αξιοθέατο της Νέας Υόρκης και σύμβολο των ΗΠΑ, που ενσαρκώνει την ιδέα της ελευθερίας, που τόσο επηρέασε την Αμερικανική επανάσταση, λόγο για τον οποίο στο αριστερό χέρι της φέρει μια πλάκα, στην οποία αναγράφεται η ημερομηνία «4 Ιουλίου 1776», ημέρα ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Αποτελεί δώρο της Γαλλίας μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο, μια κι η Γαλλική Επανάσταση συνδέθηκε με το τρίπτυχο Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα, ενώ φέρει και άρωμα Ελλάδας, αφού φτιάχθηκε με πρότυπο τον Κολοσσό της Ρόδου , η ιστορία της οποίας είναι ζυμωμένη με αγώνες για ελευθερία, λόγο που είναι η κυρίαρχη ιδέα που διαπνέει τον εθνικό μας ύμνο στην Ελευθερία..
Η Lady Liberty, που η πλήρη ονομασία της είναι “Η Ελευθερία Φωτίζοντας τον Κόσμο”, στα γαλλικά La Liberté Éclairant le Monde, είναι ένα μνημείο γεμάτο συμβολισμούς, που σχεδίασε ο Frederic Bartholdi με επικεφαλή μηχανικό τον Alexandre Gustave Eiffel και βρίσκεται στο Νησί της Ελευθερίας (Liberty Island). Στο φωτοστέφανο που μοιάζει με στέμμα, διαθέτει επτά ακτίνες, που συμβολίζουν τις επτά ηπείρους του κόσμου και τις επτά θάλασσες. Τα πόδια του αγάλματος είναι δεμένα με δεσμά που έχουν σπάσει.
Επίσης, το Άγαλμα κοιτά προς τα νοτιοανατολικά για να υποδέχεται τους μετανάστες που φτάνουν με πλοίο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 1903, μετά από πρωτοβουλία της φιλάνθρωπου Τζορτζίνα Σκάιλερ, τοποθετήθηκε στη βάση του αγάλματος πλακέτα που αναγράφει το σονέτο της ποιήτριας και ακτιβίστριας Έμμα Λάζαρους «Ο Νέος Κολοσσός». Είχε γραφτεί το 1883 με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για την ανέγερση του αγάλματος. Το ποίημα αντιπαρέβαλε στο αρρενωπό αρχαίο ελληνικό άγαλμα του Κολοσσού της Ρόδου, το Άγαλμα της Ελευθερίας , ως σύμβολο μητρικής ισχύoς και ισότητας, που αντί να στέκεται φρουρός, όπως ο αρχαίος Κολοσσός εκείνη, η «Μητέρα των εξόριστων», στέκεται στο λιμάνι καλοσωρίζοντας τους ξένους κραυγάζοντας «με χείλη βουβά» το καλωσήρθες.
Το ποίημα της Λάζαρους που μέχρι σήμερα παραμένει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα ποιήματα της σύγχρονης εποχής, μετέτρεψε το άγαλμα της ελευθερίας σε σύμβολο μητρικής φιλοξενίας και ελπίδας για τους απανταχού κατατρεγμένους.
Η φράση του ποιήματος «δώστε σε μένα τους φτωχούς, τους καταφρονεμένους σας» έγινε σύμβολο των Η.Π.Α. ως χώρα που προωθεί την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και ως χώρα υποδοχής μεταναστών, η εργασία των οποίων συνέβαλλε στην ανάπτυξή της.
«Δεν μοιάζει με τον μπρούτζινο τον κολοσσό της Ρόδου
Που τα κυρίαρχα σκέλη του σε δυο στεριές πατούσαν·
Εδώ στις πύλες του Ωκεανού τις δυτικές θα στέκει
Μι’ αντρογυναίκα με πυρσό, που αντίς για φλόγα υψώνει
Την αστραπή αιχμάλωτη, και τ’ όνομά της: Μάνα,
Μητέρα των εξόριστων. Από τον φάρο – χέρι της
Φωτοβολάει ως πέρα παγκόσμιο καλωσόρισμα
Και μ’ ένα βλέμμα ήρεμο στ’ απάνεμο λιμάνι
Δεσπόζει που δυο δίδυμες πόλεις το περιζώνουν.
«Κρατείστε, Χώρες Παλιές, εσείς τις τελετές », κραυγάζει.
«Δώστε σε μένα τους φτωχούς, τους καταφρονεμένους σας
Που τσάκισαν οι συμφορές και λαχταρούν γι’ ανάσα
Ελεύθερη, στείλτε μου εδώ τους ανεμοδαρμένους,
Τους άστεγους, τους ναυαγούς κι όλο τ’ ανθρωπολόι
Που περισεύει ανέλπιδο στις σκυθρωπές ακτές σας.
Πίσω απ’ την πύλη τη χρυσή τη λάμπα μου ανυψώνω».».
The New Colossus
BY EMMA LAZARUS
Not like the brazen giant of Greek fame,
With conquering limbs astride from land to land;
Here at our sea-washed, sunset gates shall stand
A mighty woman with a torch, whose flame
Is the imprisoned lightning, and her name
Mother of Exiles. From her beacon-hand
Glows world-wide welcome; her mild eyes command
The air-bridged harbor that twin cities frame.
“Keep, ancient lands, your storied pomp!” cries she
With silent lips. “Give me your tired, your poor,
Your huddled masses yearning to breathe free,
The wretched refuse of your teeming shore.
Send these, the homeless, tempest-tost to me,
I lift my lamp beside the golden door!”
Κρίση = «Κίνδυνος», αλλά και «Ευκαιρία»!
Το ιδεόγραμμα της έννοιας ΚΡΙΣΗ στα κινεζικά αποδίδεται με τη σύνθεση δύο εννοιών, αυτή του κινδύνου και αυτή της ευκαιρίας!
Όταν η ίδια η γλώσσα φιλοσοφεί, τότε οι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν ότι οι αναπόφευκτες κρίσεις, που εμφανίζονται στο δρόμο της ζωής τους, δεν αποτελούν παρά το στίβο μάχης, μέσα στον οποίο, αντιμετωπίζοντας γενναία τους κινδύνους και τις προκλήσεις,, εκπαιδεύονται να εκδηλώνουν τις ενδόμυχες ικανότητές τους , να τις οξύνουν και αναπτύσσουν, ώστε να ικανοποιούν βέλτιστα τις ανάγκες και τους σκοπούς, που θέτουν ως άξιους των αγώνων τους.
Έτσι ο σύμφυτος κίνδυνος των κρίσεων παύει να αποτελεί κάτι «αρνητικό» και γίνεται αντιληπτός ως ευκαιρία και το μόνο μέσο επίτευξης της ευδαιμονίας.
Κυριάκος Κόκκινος
Γενική Συνέλευση των μελών της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Καλούνται τα μέλη του σωματείου «Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ» , σε Γενική Συνέλευση, την Κυριακή, 22 Ιανουαρίου 2023 και ώρα 11.00, στα γραφεία μας επί της οδού Κάνιγγος 33, Αθήνα, 7ος όροφος.
Τα θέματα ημερήσιας διάταξης είναι:
1. Απολογισμός διοίκησης.
2. Έκθεση Ελεγκτικής Επιτροπής.
3. Έγκριση πεπραγμένων.
4. Έγκριση νεοεισερχομένων μελών.
5. Εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου και Ελεγκτικής Επιτροπής.
6. Διάλογος για το μέλλον της Οργανικότητας.
7. Προγραμματισμός δράσεων για το 2023.
Παρακαλούνται τα μέλη μας να προσέλθουν έγκαιρα, τακτοποιώντας την ετήσια συνδρομή, που μειώθηκε για κοινωνικούς λόγους στα 20 ευρώ.
Σας γνωρίζουμε ότι εφέτος η κοπή της πίτας μας θα λάβει χώρα αρχές Φεβρουαρίου, στην Πάρνηθα, στον τόπο που θα λάβει χώρα η ετήσια χειμερινή μας εκπαίδευση – διαβίωση Ολικού Πνευματικού Επαναπρογραμματισμού. Θα βγει νεότερη ανακοίνωση.
Με εκτίμηση
Το Διοικητικό Συμβούλιο
Η Πνευματική Πύλη του Δωδεκαημέρου – Ένα επίκαιρο άρθρο του Κυριάκου Κόκκινου, Δικηγόρου, CSAP, Coach και Προέδρου της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Μέσα στα εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια εμφάνισης του ανθρώπου στον κόσμο, το είδος μας κατόρθωσε να εξελιχθεί βιολογικά, αλλά και ψυχοπνευματικά. Έτσι μετά από μία μεγάλη περίοδο παραμονής μας στο μέσο της τροφικής αλυσίδας, τις τελευταίες χιλιετίες κατορθώσαμε να ανεβούμε ραγδαία την κλίμακα και να βρισκόμαστε στην κορυφή της. Αυτό δεν μας καθιστά όμως δυνάστες της φύσης, αφού θα έπρεπε να είμαστε αγαθοί και εν συνέσει διαχειριστές της, προς μεγέθυνση της αρμονικής αλληλεπίδρασης των όντων, ζώων, φυτών και πραγμάτων, που την αποτελούν.
Έτσι είναι χαρακτηριστικό της πλέον ιστορικά ώριμης εξελικτικής φάσης της ανθρωπότητας ότι δεν μεγάλωσε μόνον το μέγεθος του εγκεφάλου του ανθρώπου, επιτρέποντάς μας να αναζητούμε απαντήσεις σε πολύπλοκα θέματα και να επιλύουμε σύνθετα προβλήματα, αλλά κυρίως το γεγονός ότι ξεφύγαμε από τον εγκλωβισμό στην αναζήτηση μόνον εξασφάλισης των όρων της ζωικής μας επιβίωσης, επεκτείνοντας το ενδιαφέρον μας στην εύρεση ενός αληθούς νοήματος στο φαινόμενο της ζωής και του μοναδικού ρόλου μας εντός του Κόσμου.
Οι απαντήσεις στα καθολικά υπαρξιακά ερωτήματα των τελευταίων χιλιετιών, διερευνήθηκαν από επιστήμονες, φιλοσόφους, θεολόγους, ιερείς και ασκητές κι οι απαντήσεις φωτίσθηκαν εσχάτως με ξεκάθαρο και ολοκληρωμένο τρόπο μέσω της εν χρόνω έλευσης του Θεανθρώπου, του Βίου, της Διδασκαλίας, των Παθών και της Ανάστασής Του.
Το Άγιο Δωδεκαήμερο, δηλαδή η ιερή και εορταστική περίοδος από τα Χριστούγεννα (25η Δεκεμβρίου) έως την παραμονή των Θεοφανείων, έχει αγκαλιαστεί μεν από την υφήλιο, πλην όμως μεταπίπτοντας σε μία ευκαιρία διασκέδασης αντί ψυχαγωγίας. Κι η βαθιά φιλοσοφική μας γλώσσα μας εξηγεί ότι η διασκέδαση αυτή, δηλαδή ουσιαστικά ο διασκορπισμός μας σε πάσης φύσεως υλικές απολαύσεις, μας απομακρύνει από την οδό μέσω της οποίας μπορούμε να βιώσουμε τις πραγματικές Αλήθειες. Με έντεχνο έτσι τρόπο ζούμε στην πλάνη του να εορτάζουμε δήθεν πνευματικές εορτές χωρίς Πνεύμα, χωρίς να μας αγγίζουν στο ελάχιστο, ζώντας στην εξωτερικότητα, απομακρυνόμενοι έτσι της Οδού, η οποία και μόνον άγει στην έξοδο από την υλική διττότητα , το διαχωρισμό, την πολλαπλότητα, την έλλειψη νοήματος και εν γένει την πτωτική κατάσταση του ανθρώπου, που βιώνουμε ως δυστυχία και θάνατο.
Με την αποϊεροποίηση και μετατροπή των συγκλονιστικής σημασίας ιερών μας εορτών σε κοσμική πανήγυρη χάνουμε την ευκαιρία να «ψυχαγωγηθούμε», να καθοδηγηθούμε δηλαδή μέσω ησυχίας, προσευχής, μετοχής στα μυστήρια και συνεπών με αυτά πράξεων, ως ψυχές, ως θείες δηλαδή εικόνες, που αξίζουν τη μεγαλύτερη προσοχή, στην Οδό για να καταστούμε μέτοχοι των Θείων Ενεργειών. Θα ήταν επωφελέστερο για όλους οι 12 αυτές ημέρες να αποτελούν μία ετήσια ευκαιρία αποκωδικοποίησης της πορείας μας κατά τη διάρκεια της ζωής μας, από τη γέννησή μας εν πνεύματι, ως εν δυνάμει Όντα, κατά τα πνευματικώς συντελούμενα Χριστούγεννα, έως τη Φώτισή μας κατά τα Άγια Θεοφάνεια, μεταμορφωνόμενοι σε εν ενεργεία Όντα.
Γιατί κατά τον υμνωδό «Θεός γίγνεται άνθρωπος, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται», δηλαδή ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να μπορέσει ο άνθρωπος να γίνει Θεός ή όπως λέγει ο Μέγας Αθανάσιος: «Αυτός γαρ (ο Λόγος) ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν».
Ο άνθρωπος γεννιέται λοιπόν κι ευθύς αναλαμβάνει να «κουβαλήσει το σταυρό του», ως στάδιο παίδευσης, αποκαλύπτοντας έτσι σταδιακά, κατά τη διαδρομή του στον κοσμικό Γολγοθά και κατά την ετήσια αναβάπτιση κι αναγέννησή του δια τη βίωσης των Θείων Μυστηρίων, το «άγαλμα της ψυχής» του, τη θεία εικόνα του, ομοιουμένος έγχρονα προς το Πρότυπό του.
Είναι μία λυτρωτική πορεία, που ως αποτέλεσμα εξελικτικής διαδικασίας τελείωσης του πνευματικού ανθρώπου, ξεκινά με την ελεύθερη βούλησή του, που περισσότερο από τα υλικά εδέσματα, τροφή, νερό και αέρα, ζητά να συνδεθεί με τις Θείες Ενέργειες και Χάρη, στις οποίες και ενδόμυχα παραδίδεται, με εμπιστοσύνη, ταπεινότητα και επίγνωση, συνεχίζοντας τον καλό αγώνα της Εντελέχειας!
Για μία εμβάθυνση στο ουσιαστικό πνευματικό βίωμα του δωδεκαημέρου, που είναι ικανό να μεταμορφώσει τον άνθρωπο και να τον μεταφέρει από την εικονική κι εν δυνάμει κατάστασή του, στην εν ενεργεία και καθ’ ομοίωση τελειοποίησή του, ας επιχειρήσουμε να κάνουμε πράξη τις διδαχές του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου στο «Λόγο ἐν ταῖς Καλάνδαις»:
«Θά σοῦ πάει καλά ὅλη ἡ χρονιά, ὄχι ἄν μεθᾶς τήν πρώτη τοῦ μηνός, ἀλλά ἄν καί τήν πρώτη τοῦ μηνός καί κάθε μέρα κάνεις αὐτά πού ἀρέσουν στόν Θεό.
Διότι ἡ ἡμέρα γίνεται κακή ἤ καλή ὄχι ἀπό τή δική της φύση, ἀφοῦ δέν διαφέρει ἡ μιά μέρα ἀπό τήν ἄλλη, ἀλλά ἀπό τή δική μας ἐπιμέλεια ἤ ραθυμία.
Ἄν κάνεις τήν ἀρετή, σοῦ ἔγινε καλή ἡ μέρα.
Ἄν κάνεις τήν ἁμαρτία, ἔγινε κακή καί γεμάτη κόλαση.
Ἄν ἐμβαθύνεις σ’ αὐτά κι ἔχεις αὐτές τίς διαθέσεις, θά ‘χεις καλή ὅλη τή χρονιά κάνοντας κάθε μέρα προσευχές, ἐλεημοσύνες.
Ἄν ὅμως ἀμελεῖς τήν προσωπική σου ἀρετή κι ἐμπιστεύεσαι τήν εὐφροσύνη τῆς ψυχῆς σου στίς ἀρχές τῶν μηνῶν καί στούς ἀριθμούς τῶν ἡμερῶν, θά ἐρημωθεῖς ἀπ’ ὅλα τά ἀγαθά σου.
Αὐτό, λοιπόν, ἐπειδή τό ἀντιλήφθηκε ὁ διάβολος κι ἐπειδή φροντίζει νά καταλύσει τούς κόπους μας γιά τήν ἀρετή καί νά σβήσει τήν προθυμία τῆς ψυχῆς, μᾶς ἔμαθε νά βάζουμε στίς μέρες τήν ἐτικέτα τῆς εὐτυχίας ἤ τῆς δυστυχίας.
Ἕνας πού ἔπεισε τόν ἑαυτό του ὅτι ἡ ἡμέρα εἶναι κακή ἤ καλή, οὔτε στήν κακή θά φροντίσει γιά καλά ἔργα, διότι τάχα ἄδικα τά κάνει ὅλα καί χωρίς σέ τίποτα νά ὠφελήσει, ἐξαιτίας τῆς κακορρίζικης ἡμέρας· οὔτε στήν καλή πάλι θά τό κάνει αὐτό, διότι τάχα σέ τίποτα δέν τόν ἐμποδίζει ἡ προσωπική του ραθυμία, ἐξαιτίας τῆς καλορρίζικης ἡμέρας, κι ἔτσι καί ἀπό τίς δύο πλευρές θά προδώσει τή σωτηρία του.
Κι ἄλλοτε μέν διότι δῆθεν ἀνώφελα κοπιάζει, ἄλλοτε διότι δῆθεν περιττά, θά ζήσει μέσα στήν ἀργία καί τήν πονηριά.
Γνωρίζοντας, λοιπόν, αὐτό πρέπει νά ἀποφεύγουμε τίς μεθοδεῖες τοῦ διαβόλου καί νά βγάλουμε ἀπό τό νοῦ μας αὐτήν τήν ἰδέα καί νά μή προσέχουμε τίς μέρες οὔτε νά μισοῦμε τή μιά καί ν’ ἀγαποῦμε τήν ἄλλη.
Ὁ χριστιανός δέν πρέπει νά γιορτάζει μόνο μῆνες οὔτε πρωτομηνιές οὔτε Κυριακές, ἀλλά σ’ ὅλη του τή ζωή νά ἔχει τή γιορτή πού τοῦ πρέπει.
Καί ποιά γιορτή τοῦ πρέπει;
Ἄς ἀκούσουμε τόν Παῦλο πού λέει· «Ὥστε ἑορτάζωμεν μή ἐν ζύμῃ παλαιᾷ, μηδέ ἐν ζύμῃ κακίας καί πονηρίας, ἀλλ’ ἐν ἀζύμοις εἰλικρινείας καί ἀληθείας» (Α΄ Κο 5,8).
Ὅταν λοιπόν ἔχεις καθαρή τή συνείδηση, ἔχεις πάντα γιορτή· τρέφεσαι μέ καλές ἐλπίδες καί ἐντρυφᾶς στήν προσδοκία τῶν μελλόντων ἀγαθῶν· ὅπως, ὅταν δέν ἔχεις παρρησία κι ἔχεις πέσει σέ πολλά ἁμαρτήματα, ἀκόμη κι ἄν εἶναι μύριες γιορτές καί πανηγύρια δέν θά ‘σαι σέ καθόλου καλύτερη θέση ἀπό ἐκείνους πού πενθοῦν.
Διότι, τί ὄφελος ἔχω ἐγώ ἀπό τή λαμπρή μέρα, ὅταν τήν ψυχή μου τή σκοτίζει ἡ συνείδηση;
Ἄν λοιπόν θέλεις νά ‘χεις καί κάποιο κέρδος ἀπό τήν πρωτομηνιά, κάνε τό ἑξῆς. Ὅταν βλέπεις ὅτι συμπληρώθηκε ὁ χρόνος, εὐχαρίστησε τόν Κύριο, διότι σέ ἔβαλε σ’ αὐτήν τήν περίοδο τῶν ἐτῶν. Δημιούργησε κατάνυξη στήν καρδιά σου, ξαναλογάριασε τόν χρόνο τῆς ζωῆς σου, πές στόν ἑαυτό σου· Οἱ μέρες τρέχουν καί περνοῦν, τά χρόνια συμπληρώνονται, πολύ μέρος τοῦ δρόμου προχωρήσαμε. Ἄραγε τί καλό κάναμε; Μήπως ἄραγε φύγουμε ἀπό δῶ ἄδειοι κι ἀπογυμνωμένοι ἀπό κάθε ἀρετή; Τό δικαστήριο εἶναι κοντά, ἡ ζωή μας τρέχει πρός τό γῆρας.
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου,
Λόγος ἐν ταῖς Καλάνδαις, PG 48,955-956».
Καλή ένθεη χρονιά, με φώτιση σε κάθε μας βήμα και επιλογή!
Λυσσά ο διάβολος κατά την Σαρακοστή των Χριστουγέννων – Τι λέει ο Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας για το πως πρέπει να προσέχουμε και πως να αντιμετωπίζουμε τους πειρασμούς.
Αναφέρει ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας:
“Θα μεταχειρισθή ο σατανάς ποικίλας παγίδας, όπως σας παραλύση, δια να εξασθενήσετε και να χάσετε το ηθικόν σας, πλην όμως και εσείς εννοήσατε την πονηράν τέχνην και λάβετε μέτρα αντιστάσεως. Το ότι δοκιμάζεσθε, τούτο είναι από τον Θεόν, διότι σας προγυμνάζει δια την μάχην, σας ψήνει, σας παιδαγωγεί.
Όπως οι στρατιώται που γυμνάζονται εις τους κόπους της ασκήσεως εις τα γυμνάσια, εκεί πρώτα κάμνουν την θεωρίαν της μάχης και κατόπιν, όταν σαλπίση ή σάλπιγγα του πραγματικού πολέμου, γυμνασμένοι όντες ορμούν εις την μάχην με την εσωτερικήν συναίσθησιν, ότι γνωρίζουν πώς να πολεμήσουν, και είναι έτοιμοι να θυσιασθούν δια τον σκοπόν και την ιδεολογίαν των.
Κατά παρόμοιον τρόπον και υμείς τώρα. Αφού εκλήθητε να γίνετε στρατιώται του Ιησού και να πολεμήσετε τον εχθρόν Του, ο Χριστός, σας γυμνάζει προς διαπίστωσιν της προς Αυτόν αγάπης σας, «τις εστι ο αγαπών με, ει μη ο τηρών τας εντολάς μου;».
Θαρσείτε, τέκνα μου, μείνατε πιστοί και αφοσιωμένοι εις Εκείνον, που σας ηγάπησε με τελείαν αγάπην. Οι αξιωματικοί, προτού να αρχίση η μάχη, τους στρατιώτας τους εμψυχώνουν με διάφορα στρατιωτικά και ηρωϊκά εμβατήρια και με διαφόρους διηγήσεις πράξεων ηρωϊκών και τους εξάπτουν το αίσθημα της αυτοθυσίας, αύτη η εργασία τους δίδει πολλήν δύναμιν και ανδρείαν εις την διεξαγομένην μάχην.
Ούτω και ημείς, όπως έκαμαν και οι άγιοι, να μελετώμεν τους αγώνας των μαρτύρων, πως αυτοί ηγωνίσθησαν, καθώς και των οσίων πατέρων, πως ασκήτευσαν, πως εγκατέλειψαν τον κόσμον και τους πάντας και πως ουδέν τους ημπόδισεν εις το να ακολουθήσουν τον δρόμον, που οδηγεί εις τον Ιησούν. Αύτη η μελέτη θα σας τονώση πολύ την καλήν σας θέλησιν και προαίρεσιν, διότι πολλοί μη γνωρίζοντας τας κεκρυμμένας παγίδας εκάμφθησαν και εξέπεσον αι ψυχαί των από την ελπίδα της αιωνίου ζωής.
Μελετάτε την αγάπην του Ιησού μας, η αγάπη του Ιησού θα εξουδετερώση κάθε άλλην φυσικήν αγάπην, και όσον περισσότερον αφήσωμεν, τόσον περισσοτέραν αγάπην θα απολαύσωμεν του Θεού. Άνω πρόσχωμεν, όπου ο Ιησούς κάθεται εκ δεξιών του Θεού, άνω ας βλέπουσιν οι οφθαλμοί μας, διότι άνω εισί τα αιώνια και ατελεύτητα.
Μη κάτω, διότι τα πάντα γη και σποδός. Σκεφθήτε την ουράνιον πολυτέλειαν, εκεί η άπειρος σοφία του Θεού, εκεί τα κάλλη τα ακατανόητα, εκεί αι αγγελικαί μελωδίαι, εκεί ο πλούτος της θείας αγάπης. Εκεί η ανώδυνος ζωή, εκεί θα έχουν αφαιρεθή τα δάκρυα και οι στεναγμοί, εκεί μόνον χαρά, αγάπη, ειρήνη, πάσχα αιώνιον, εορτή που δεν θα έχη τέλος. Ω, βάθος πλούτου και γνώσεως Θεού! « Α οφθαλμός ουκ είδε, και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν Αυτόν» ( Α΄ Κορινθ.2,9 ). Προσέχετε την ευχήν, επιμείνατε προσευχόμενοι. Η προσευχή όλα θα τα τακτοποιήση.
Μη κάμπτεσθε καθόλου. Μείνατε στερεοί εις τον άγιον σκοπόν. Μείνατε κοντά εις τον Ιησούν δια να ζήσετε την πνευματικήν ευτυχίαν. Ουδεμία ευτυχία υπάρχει εκτός μιας και αυτή εν τω Χριστώ. Αι νομιζόμεναι ευτυχίαι εκτός Χριστού, λέγονται καταχρηστικώς, εφ’ όσον αποκτώνται με ένοχα μέσα και διότι τελειώνουν εντός ολίγου και οδηγούν τον άνθρωπον εις την αιώνιον δυστυχίαν.
Αγωνίζεσθε, τέκνα μου, οι άγγελοι πλέκουν στεφάνια με λουλούδια του παραδείσου. Ο Χριστός μας τα λογίζεται εις μαρτύριον. Τι ωραιότερον να μαρτυρή κανείς δια τον Χριστόν!”
Υπομονή και επιμονή λοιπόν στον σκοπό μας. Νηστεία από τα κοσμικά ήθη και μυαλό γρήγορο και σε επαγρύπνηση ώστε όλα να πάνε κατ’ ευχήν και να βιώσουμε Χριστούγεννα με Φώτιση αυτήν την χρονιά.
Καλό Στάδιο
Σημείωση:
Από αύριο Τρίτη αρχίζει η ευλογημένη περίοδος πνευματικής προετοιμασίας για την εντός μας κι εντός της ανθρωπότητας, εν συνόλω, Θείας Γέννησης του Χριστού!
Αρχίζουμε με τα πιο εύκολα, τη νηστεία στα φαγητά και τα ποτά, περνούμε στη νήψη της ψυχής, την αδιάλειπτη προσοχή στα συναισθήματα κι αναγόμαστε στον υψηλό αγώνα του Λόγου, των ιδεών κι εννοιών, με νηστεία θεαμάτων και λόγων!
Όλα με συνεχή προσευχή, αλληλοσυμπαράσταση, υποστήριξη του ενός προς τον άλλο, μελέτη ωφέλιμων βιβλίων, καλών λόγων και έργων!
Η Κιβωτός του Κόσμου κλυδωνίζεται σε κυκλώνα καταγγελιών – Σχολιασμός της επικαιρότητας από τον Κυριάκο Κόκκινο, Δικηγόρο, Coach και Πρόεδρο της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Παρακολουθώ τις δύο τελευταίες ημέρες τη δημόσια διαπόμπευση και ξέσκισμα των σαρκών της Κιβωτού του Κόσμου και του πατρός Αντωνίου, από τους συνήθεις τηλεδικαστές και την έκταση, που έλαβε το ζήτημα, που απαιτεί μία ψύχραιμη θεώρησή του.
Ποιο είναι το ζήτημα, που προκάλεσε αυτήν την έκρηξη δημοσιότητας;
Το ζήτημα ξεκίνησε με τη δημοσιοποίηση καταγγελίας τον Αύγουστο του 2022 για χρήση σωματικής βίας σε παιδιά της δομής του Βόλου, σχετική αναφορά στον εισαγγελέα από το «Συνήγορο του Πολίτη», που προκάλεσε εισαγγελική εντολή για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, για ασέλγεια και κακοποίηση ενός ενηλίκου σήμερα και άλλες δύο ενδεχομένως καταγγελίες αναλόγων συμπεριφορών, τις οποίες ακολούθησαν κατόπιν αναφορές στα κοινωνικά δίκτυα, που μιλούν για απρεπή μεταχείριση των παιδιών στις δομές της Κιβωτού, κάποιων μη προσδιορισμένων συνεργατών της.
Η αναζήτηση της αλήθειας μέσα από το βομβαρδισμό υποκειμενικών θεωρήσεων, εσωτερικών και προσωπικών κινήτρων και συμφερόντων των αντιτιθέμενων πλευρών, είναι έργο επίπονο και απαιτεί αυτοσυγκράτηση, μεθοδικότητα και διάκριση.
Ειδικά όταν οι «καταγγελίες» γίνονται από παιδιά, μεγάλα σε ηλικία, διαμορφωμένα σε μεγάλο βαθμό ως προσωπικότητες, που φιλοξενήθηκαν στις δομές της Κιβωτού, έχοντας περάσει από σκληρές συνθήκες και εμπειρίες πριν βρουν έναν οργανωμένο φορέα κοινωνικής τους φροντίδας, που υποκατέστησε για χρόνια την πατρική και μητρική μορφή, με ό,τι τραυματικό μία τέτοια υποκατάσταση μπορεί να επιφέρει σε μία παιδική ψυχή.
Ωστόσο η ανάγκη και των ΜΜΕ να δικαιολογήσουν το ρόλο ύπαρξής τους, διαμορφώνει μια εκρηκτική κάθε φορά συνθήκη αλληλεπίδρασης, με την υπερδιόγκωση κάθε νέου γεγονότος, που ερεθίζει το ενδιαφέρον της κοινωνίας και τη δημιουργία οιονεί τηλεδικών, που ερευνούν υποτίθεται τις παραμέτρους κάθε περίπτωσης.
Ποια είναι τα δεδομένα που ενδιαφέρουν
Το κοινωνικό έργο της Κιβωτού είναι αναμφισβήτητο, ξεκίνησε από την κοινωνική ευαισθησία του π. Αντωνίου και των συνεργατών του, κάλυψε μία επιτακτική ανάγκη, οδήγησε σταδιακά στη δημιουργία σπιτιών φιλοξενίας ανηλίκων και υποστήριξης παιδιών και μητέρων στον Κολωνό, στον Πειραιά, στην Πωγωνιανή Ηπείρου, στο Βόλο και τη Χίο και είναι δύσκολο, επίπονο, άξιο σεβασμού και υποστήριξης.
Όσο όμως μία οργάνωση μεγαλώνει, τόσο η δομή της κι οι ανάγκες της γίνονται πιο πολύπλοκες, απαιτούν τη συνεργασία περισσότερων ανθρώπων και εκεί συνήθως παρεισφρύουν τα προβλήματα, ειδικά όταν κάποιοι εξ αυτών των εργαζομένων και συνεργατών κουβαλούν ενεργές αδυναμίες και πάθη, που δεν είναι εύκολα διαγνώσιμα.
Συνεπώς η κοινή εμπειρία οδηγεί στο συμπέρασμα ότι σε κάθε συλλογική μορφή οργάνωσης και προσφοράς μπορούν αν εμφανιστούν φαινόμενα κατάχρησης, παραβατικής ή παράνομης συμπεριφοράς, που μπορεί να προβλεφθούν και μειωθούν μόνον με εφαρμογή κανόνων, συνεχούς ελέγχου, εφαρμογής ενός ανοικτού καθεστώτος επικοινωνίας κι ενθάρρυνσης συζήτησης κάθε πιθανού προβλήματος.
Στην προκειμένη περίπτωση βγήκαν στη δημοσιότητα και στην ποινική διερεύνηση καταγγελθέντα περιστατικά για σωματική κακοποίηση και ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων εκ μέρους συνεργατών της οργάνωσης, τα οποία και αναμφισβήτητα χρειάζεται να ελεγχθούν διεξοδικά.
Περαιτέρω το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης είναι αδιαμφισβήτητο και συνεπώς κι η ανάμιξη των ΜΜΕ προς ενημέρωση κατέχει δεσπόζουσα θέση στον κοινωνικό διάλογο, που ξεκινά μετά από κάθε τέτοιο ζήτημα και ζυμώνει την κοινωνία, ώστε να αναδεικνύεται ωριμότερη και καλλίτερη στο να προλαβαίνει και να επιλύει με το βέλτιστο τρόπο τα προβλήματα και τις εκτροπές κάποιων εκ των μελών της.
Τι πρέπει όμως να προσέξουμε
Αυτό που ωστόσο πρέπει να προσέχουμε είναι την ψυχολογική διάσταση της όλης αυτής ενημέρωσης και δημοσιότητας και της καλλιεργούμενης ανάγκης μετατροπής του κόσμου σε «καταναλωτή» αμάσητων ειδήσεων, συνήθως δυσάρεστων και μάλιστα ευήκοο αποδέκτη, εξ αυτών, όσων αποκαθηλώνουν προβεβλημένα πρόσωπα.
Η ενασχόληση των ΜΜΕ κάτω από την ανάγκη τους να ανταποκριθούν στον σκληρό μεταξύ τους ανταγωνισμό, μετατρέπει τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα σε μία ιδιότυπη αρένα, όπου δημοσιογράφοι και άλλοι αυτόκλητοι «δικαστές» του αέρα, κρίνουν, κατακρίνουν και προδικάζουν, ξεσκίζοντας τις σάρκες ανθρώπων, που αδυνατούν συνήθως να προστατευθούν έναντι της επίθεσης αυτής.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν συνήθως χωρίς στοιχεία και δεδομένα, με αυθαίρετες εικασίες, με ελλιπή γνώση και περισσή διάθεση αυτοπροβολής κάποιων προνομιούχων φιλοξενουμένων των τηλεπάνελ, εις βάρος του κοινού συμφέροντος ανάδειξης της αλήθειας και προστασίας της αξίας των ανθρώπων, που διασύρονται χωρίς να μπορούν να προφυλαχθούν.
Η αδυναμία προφύλαξης έχει να κάνει με το γεγονός ότι ψυχολογικοί και νοητικοί μηχανισμοί καταγράφουν τα δυσάρεστα ερεθίσματα με μεγαλύτερη ένταση στο ασυνείδητο και τη μνήμη.
Αποτέλεσμα αυτού είναι, όταν κάποτε δικαιωθεί αυτός που διασύρθηκε, με τέτοια ένταση και μένος, πλέον να μην υπάρχει ούτε το ενδιαφέρον ούτε η ανάλογης έντασης δημοσιότητα, για να αποκαταστήσει την κοινωνική του εικόνα και την ηθική βλάβη, που υπέστη και συνδέθηκε με την άγρια δυσφήμησή του στη διάρκεια της εν θερμώ κάλυψης της πρώτης φάσης του δράματος.
Επειδή ακριβώς λοιπόν αδυνατούμε σε πρώτη φάση να γνωρίζουμε την αλήθεια, όλη η κάλυψη των φερόμενων ως γεγονότων οφείλει να γίνεται με πάσα επιφύλαξη περί της αληθείας τους, πάντα με επίγνωση ότι μπορεί τα όσα παρουσιάστηκαν να είναι αληθή ή ψευδή, ή εν μέρει ψευδή, διαστρεβλωμένες παραθέσεις αληθών γεγονότων, υπερβολές και έντεχνες αλλοιώσεις της πραγματικότητας προς κάλυψη άλλων υποκρυπτόμενων συμφερόντων.
Μια προσωπική μου εμπειρία
Ακόμη θυμάμαι τον πόνο ενός αξιόλογου επιστήμονα, η αλλοδαπή σύζυγος του οποίου, για να κρατήσει τα ανήλικα παιδιά τους στο εξωτερικό μαζί της, μετά από ένα επώδυνο διαζύγιο, δεν δίστασε να τον κατηγορήσει για ασέλγεια, γιατί ως γιατρός άλειψε με αλοιφή τη γενετήσια περιοχή των παιδιών για αντιμετώπιση κάποιου ιατρικού προβλήματος, εμπλέκοντας ακόμη και το συμβολικό χρίσμα με λάδι του βαπτίσματος και προσδίδοντάς του σεξουαλικό περιεχόμενο. Ο άνθρωπος αυτός δυσφημίστηκε και καταστράφηκε η σχέση του με τα παιδιά του, γιατί υπήρξε μία παράνομη χρήση της κοινωνικής ευαισθησίας για την προστασία των παιδιών, ως εκβίασή της, για την επίτευξη άλλων σκοπών, που αφορούσαν τη γονική μέριμνα και την εκδίκηση του συζύγου. Ακόμη κι η μετά από χρόνια δικαστική δικαίωσή του, είναι αδύνατο να αφαιρέσει από πάνω του το κοινωνικό στίγμα, τον πόνο και την καχυποψία, που έσταξε η ψευδής καταγγελία στο συλλογικό κοινωνικό ασυνείδητο.
Ας μην υποτιμάται συνεπώς η ανάγκη αναζήτησης των κινήτρων πίσω από κάθε, ειδικά καθυστερημένη, καταγγελία παράνομων πράξεων κι ας έχουμε την ωριμότητα να υπομένουμε το έργο των αρχών.
Τι κάνουμε λοιπόν;
Έως τότε ο κάθε οργανισμός, που ερευνάται, καλό είναι να συνεργάζεται απόλυτα, ως ανακοίνωσε και πράττει κι η Κιβωτός και αναλόγως των πορισμάτων της έρευνας, να λαμβάνει τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα.
Έως τότε οι δημοσιογράφοι καλό είναι να αποφεύγουν τις αχρείαστες υπερβολές και δραματοποιήσεις κάθε είδησης που συγκινεί την κοινωνία.
Έως τότε οι πολίτες, ας παύσουν να είναι παθητικοί καταναλωτές ειδήσεων κι ας γίνουν περισσότερο συνειδητοί στην αναζήτηση της αλήθειας και την απονομή δικαίου. Κάθε τι που ακούν ως δεδομένο, ας του προσθέτουν μπροστά μία εύλογη επιφύλαξη, «μέχρις αποδείξεως της αλήθειας του» κι ας μη θεωρούν τίποτα ως δεδομένο χωρίς καλή διερεύνηση όλων των απόψεων και όψεων, περιμένοντας να αποφανθεί πρώτα η δικαιοσύνη για να σχηματίσουν και πολύ περισσότερο να εκφράσουν άποψη.
Η κάθε δε ΚΙΒΩΤΟΣ, καθώς ερευνώνται περιστατικά που αφορούν τη λειτουργία της, καλό θα είναι να μην λαμβάνει απόλυτες θέσεις, για το αν συνέβησαν ή μη τα καταγγελλόμενα.
Να υπομένει κι αυτή, ως μέσο δικής της ωρίμανσης και ενδυνάμωσης τη δοκιμασία, να συζητά ανοικτά τα θέματα, να μη λειτουργεί φοβικά κι ενοχικά, λαμβάνοντας εσωτερικά μέτρα μείωσης της εντροπικής της πολυπλοκότητας, μέσω αύξησης της Θείας ενθαλπίας, που εξ αρχής τη γέννησε!
Η αίσθηση αδικίας και αγανάκτησης, που αισθάνθηκε ο π. Αντώνιος, δικαίως εφ’ όσον δεν είχε επίγνωση των καταγγελθέντων κι εκφράστηκαν στις δημόσιες εμφανίσεις του, ας συναντηθούν με την όποια αλήθεια των παιδιών, που περιέγραψαν και κατήγγειλαν τα όποια περιστατικά, ως δύο πόνοι, που προκλήθηκαν από την κοινωνική τριβή και αλληλεπίδραση, με μία ανώτερη σκοπιμότητα, που μπορεί να καταστήσει αυτούς και την ίδια τη συλλογικότητά τους, αλλά και την κοινωνία μας, που συμπάσχει, με την αποκαθήλωση των προτύπων της, ισχυρότερη, καλλίτερη και ωριμότερη να αναζητήσει το πώς μόνο δια της Αρετής μειώνεται η πολυπλοκότητα!
Κυριάκος Κόκκινος
Δικηγόρος, Διαπραγματευτής – Διαμεσολαβητής, CSAP
Συστημικός Αναλυτής, Coach, Εκπαιδευτής Ενηλίκων
Ο Πρόεδρος του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ Κυριάκος Κόκκινος σε ημερίδα στην Κόρινθο, αφιέρωμα στη ζωή και τα έργα του τελευταίου Ιερολοχίτη στρατηγού Κωνσταντίνου Κόρκα
Με μία πολύ ιδιαίτερη εκδήλωση τιμής και μνήμης οι Κορίνθιοι γιόρτασαν, με διπλό συμβολισμό, την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, τιμώντας ταυτόχρονα τον τελευταίο Ιερολοχίτη στρατηγό Κωνσταντίνο Κόρκα.
Την εκδήλωση εμπνεύστηκε και οργάνωσε ο Ευάγγελος Κόκκινος, αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων ε.α., δημοσιογράφος και ιδρυτής της διανύουσας ήδη 42 έτη συνεχούς παρουσίας εφημερίδας <<Η Φωνή της Κορινθίας>>, από κοινού με το παράρτημα Κορινθίας της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, τη Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών και τον Πολιτιστικό και Εξωραϊστικό Σύλλογο Βραχατίου «Η Αναγέννηση».
Την Κυριακή, 23 Οκτωβρίου 2022, στο κατάμεστο Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου, πλήθος Κορινθίων και όχι μόνον, αφού περιηγήθηκαν στην πρόσφατη ηρωική ιστορία των αγώνων του Ελληνισμού το 1940, βλέποντας πλήθος σχετικών φωτογραφιών, που για το λόγο αυτό συγκέντρωσε και εκτύπωσε ο Πρόεδρος της Αναγέννησης υποστράτηγος ε.α. Σπύρος Πανταζάτος, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν συμπυκνωμένα, αλλά ουσιαστικά, όχι μόνον την ιστορία της εθνικής μας εποποιίας, αλλά και ειδικότερα τα όσα αφορούν την επανεμφάνιση το 1942 του «Ιερού Λόχου», ως αρχετυπικού πολεμικού σχηματισμού αέναης προστασίας του Ελληνισμού και του προβεβλημένου μέλους του στρατηγού Κωνσταντίνου Κόρκα, αλλά και ιδιαίτερα γεγονότα, ως αυτά τα περιέγραψε ο στρατηγός στο βιβλίο του.
Το παρόν έδωσαν οι Υφυπουργοί Ανάπτυξης Χρήστος Δήμας και Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος Νίκος Ταγαράς, ο Δήμαρχος Κορινθίων Βασίλης Νανόπουλος, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας, η χωρική Αντιπεριφερειάρχης Κορινθίας Αθηνά Κόρκα, ο θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Αναστάσιος Γκιολής, ο Δήμαρχος Βέλου Βόχας Αννίβας Παπακυριάκος, η Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κορίνθου, Πένυ Επιβατικού, εκπρόσωποι των Α.ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ και πολιτιστικών φορέων της ΠΕ Κορινθίας, η πρόεδρος της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου Βασιλική Ευστρατιάδου, η πρόεδρος του συλλόγου Αλκυονίδες Όλγα Κονομόδη, αλλά και φίλοι όλων των συνδιοργανωτών.
Η εκδήλωση τελέστηκε υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας και του Δήμου Κορινθίων, ενώ τα έξοδά της καλύφθηκαν με ευγενείς χορηγίες της ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ ΕΛΛΑΣ- ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ Α.Ε και VODAFON-Αθανάσιος Κόρκας.
Ο στρατηγός δικαιούνταν της τιμής αυτής στη περιοχή της καταγωγής του, αλλά και πανελληνίως, για τα έργα και τις ημέρες του, τις επιλογές του σε καιρούς χαλεπούς και επικίνδυνους, αλλά και εν καιρώ ειρήνης, μέσα στην οποία ουδόλως εφησύχασε, αλλά συνέχισε έως την ηλικία των 101 ετών, να αποτελεί φάρο μετάδοσης των ιδιαίτερων αξιών των Ειδικών Δυνάμεων, της φιλοπατρίας, της γενναιότητας, της ανιδιοτέλειας και της αυτοθυσίας για το κοινωνικό καλό. Το επίγειο έργο του ολοκλήρωσε στις 29 Μαΐου 2022, οπότε και τόσο συμβολικά πέταξε προς τους ουράνιους λειμώνες, αφού για μια ακόμη φορά επιτέλεσε το καθήκον του, καταθέτοντας στεφάνι στο μνημείο πεσόντων Καταδρομέων στο Καβούρι, αφήνοντας ανεξίτηλη παρακαταθήκη συνεπών λόγων και έργων προς όλους μας.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με μία εισαγωγή, προθέρμανση του κοινού και παρουσίαση των διοργανωτών από την κα Εύη Κοκκίνου, Δικηγόρο, MSc, διαπ. Διαμεσολαβήτρια και DPO, η οποία και έδωσε τον εναρκτήριο εορταστικό τόνο εν όψει και του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου.
Ακολούθως ο εμπνευστής της εκδήλωσης και εκ των συνδιοργανωτών κ. Ευάγγελος Κόκκινος έλαβε το λόγο για μία εκ καρδίας συγκινητική παρουσίαση της δικής του βιωματικής περιήγησης στις Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις ως Καταδρομέας κι Αλεξιπτωτιστής και της επί 60 συναπτά έτη προσωπικής σχέσης του με το στρατηγό, όταν νεαρός ανθυπολοχαγός γνώρισε το θρύλο των Καταδρομών και του Ιερού Λόχου στο Μεγάλο Πεύκο, ως διοικητή της Γ Α.Μ.Κ.. Έκτοτε περιέγραψε την εξέλιξη μίας σχέσης, που υπερέβη τη σχέση μέντορα, συμβούλου και προστάτη, σε μία βαθιά φιλία και αμοιβαία εκτίμηση, που βεβαίως το όριο του επιγείου θανάτου, καθόλου δεν την αλλοίωσε.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από ομιλίες του στρατηγού και εικόνες από την ιστορική εμφάνιση, δράση και εξέλιξη του Ιερού Λόχου.
Το συντονισμό των ομιλητών ανέλαβε ο κ. Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος, CSAP, Coach και Εκπαιδευτής Ενηλίκων, ο οποίος επίσης παρουσίασε την προσωπική του γνωριμία με το στρατηγό, με την ιδιότητά του ως Αλεξιπτωτιστή και Βατραχανθρώπου (Ο.Υ.Κ.), όταν όπως ανέφερε, με δική του πρόταση ως Αντιπρόεδρος του Δ.Σ., ο στρατηγός προσκλήθηκε το 2016 σε Γ.Σ. του Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων, πρόσκληση που ο στρατηγός με χαρά και προθυμία αποδέχθηκε, παρά τα 95 του τότε χρόνια, που για άλλους θα σήμαιναν παύση κάθε δραστηριότητας, μοιράζοντας απλόχερα τον πλούτο της ζωής του σε ευήκοα ώτα.
Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο Αντιπρόεδρος του Παραρτήματος Κορινθίας της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Υποστράτηγος ε.α. κ. Ιωάννης Κοκολογιάννης, στη θέση του ασθενούντος προέδρου του Υποστράτηγου ε.α. κ. Αχιλλέα Σαραντινού, αναπτύσσοντας τους «Παράγοντες που καθόρισαν την εποποιία του ’’40». Όπως ανέφερε ο Ελληνισμός τίμησε έμπρακτα κατά τη διάρκεια του 2ου παγκόσμιου πολέμου το ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ενώ απέδειξε ότι διέθετε ενεργά κριτήρια αξιών για τα αναγκαία δύσκολα ΟΧΙ κι αξιοποίησε άριστα το λογικό πυλώνα αναδοχής των ιστορικών προκλήσεων μέσω σκληρής προετοιμασίας, αλλά και μέσω ενεργοποίησης του εξωλογικού πυλώνα της γενναιότητας και αυτοθυσίας, που κρατούν διαχρονικά παρόντα τον Ελληνισμό στην πρώτη γραμμή παραγωγής των πνευματικών προτύπων της ανθρωπότητας.
Ο Ταξίαρχος ε.α. των Ειδικών Δυνάμεων (ΟΥΚ – Αλεξιπτωτιστής) και Πρόεδρος της Λέσχης Καταδρομέων και Ιερολοχιτών κ. Ιωάννης Τζιάκης, μίλησε για τη «Μέση Ανατολή – την Ίδρυση του Ιερού Λόχου – την εξέλιξή του σε ΛΟΚ – Ειδικές Δυνάμεις και τη διαδρομή μέσα σε αυτά του στρατηγού Κωνσταντίνου Κόρκα». Η ιστορική αυτή αναδρομή μας έφερε όλους μπροστά στη μνήμη των δραματικών επιλογών, που κλήθηκαν να κάνουν άνθρωποι σαν καθένα από εμάς, που αντίθετα από άλλους πήραν το δύσκολο δρόμο, της εκπαίδευσης, της διακινδύνευσης και του αγώνα, ενώ αντιμετώπισαν και υπερνίκησαν και τις επικίνδυνες χίμαιρες του εθνοκτόνου διχασμού, που βρήκαν την ευκαιρία να επανεμφανιστούν ακόμη και μέσα στον πόλεμο επιβίωσης της ίδιας της ανθρωπότητας, με ενότητα και υπερβατική διάθεση αυτοθυσίας. Οι ιερολοχίτες, όλοι τους εθελοντές αξιωματικοί, παραιτήθηκαν του αξιώματός τους για να ενταχθούν σε ένα νέο πολεμικό σώμα, να εκπαιδευτούν και πολεμήσουν ανορθόδοξα ως απλοί στρατιώτες του καθήκοντος, παρέχοντάς μας ανυπέρβλητα παραδείγματα ανάπτυξης ειδικών δυνάμεων, μέσα σε καθένα μας, καλλιεργώντας τα σωματικά και ψυχοπνευματικά μας τάλαντα επ’ ωφελεία όλων μας.
Η παρουσιάστρια της εκδήλωσης κα Κοκκίνου διάβασε στη συνέχεια το μήνυμα του ασθενούς ομιλητή, διακεκριμένου Κορίνθιου καθηγητή και μέλους της Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών της Νέας Υόρκης κ. Χρήστου Τάρταρη, που αναφερόταν στη συνεργασία του με το στρατηγό για τη συγγραφή του βιβλίου του τελευταίου.
Το βιβλίο του στρατηγού με τίτλο «1940-1980, Σαράντα Καυτά Χρόνια (10 Πόλεμος και 30 Ειρήνη)» παρουσίασε ο τ. Αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου κ. Αριστείδης Δουλαβέρας. 40 κρίσιμα χρόνια μέσα από τα οποία η Ελλάδα πέρασε από τον πολεμικό αναβρασμό στην ανάσταση της ειρήνης, τα οποία αποτελούν αφορμή όλοι μας να διαλογιστούμε για τα υλικά, ψυχικά και πνευματικά εφόδια, που βοηθούν ατομικά και συλλογικά στο βίωμα των ειδικών δυνάμεων, που φέρουμε όλοι μας και αποτελεί τον καταλύτη για να ζήσουμε μία ζωή άξια σε ανθρώπους. Τα πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου ο στρατηγός εκχώρησε στη Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών προς ενίσχυση του έργου της.
Ο λόγος της κόρης του στρατηγού Ελένης Κόρκα, Προϊσταμένης της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού, ενεργή στο σπουδαίο ανασκαφικό έργο της Αρχαίας Τενέας, έδωσε ένα ακόμη πιο προσωπικό συναισθηματικό τόνο στη ζωή του στρατηγού, που σημάδεψε με ποικίλους τρόπους όσους συνδέθηκαν μαζί του, ενώ σημαντική υπήρξε κι η αυθόρμητη παρέμβαση του κ. Λέκκα, γιου συμμαθητή και συμπολεμιστή του Στρατηγού.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μία μικρή δεξίωση, προσφορά των οργανωτών, στην οποία εκφράστηκε η πλήρης ικανοποίηση οργανωτών, ομιλητών και παρευρισκομένων για τη βαθιά, ουσιαστική και ειλικρινή αλληλεπίδραση, που θα επαναληφθεί και με επόμενες ανάλογες αφορμές υψηλής πνευματικής αξίας!
Κυριάκος Κόκκινος
Δικηγόρος, Πρόεδρος της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ,
τ. Αντιπρόεδρος Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων
Ημερίδα με συμμετοχή του Προέδρου του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ Κυριάκου Κόκκινου για τη δολοφονία του Καποδίστρια στη Σπάρτη – Όλη η αλήθεια που κρύβεται επί 190 χρόνια!
Με εξαιρετική επιτυχία συνεχίζεται η ενημέρωση των Ελλήνων και όσων εν γένει αναζητούν την ιστορική αλήθεια αναφορικά με το συγκλονιστικό ζήτημα της δολοφονίας του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια, που επί 190 χρόνια αποδόθηκε στους Γεώργιο και Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη, αποτελώντας ένα δυσβάσταχτο ηθικό βάρος για μία οικογένεια, που συνεισέφερε όσο καμμία άλλη στο πότισμα με αίμα ηρώων του δένδρου της ελευθερίας του γένους μας.
Αυτή τη φορά ενημερώσαμε δεκάδες ανθρώπους στην Σπάρτη, πολίτες ανήσυχους, που σπάζοντας τα δεσμά της καθοδηγούμενης και νοθευμένης, από έξωθεν προερχόμενα συμφέροντα, πληροφόρησης, αναζήτησαν μία μη κημονευόμενη αλήθεια, την οποία και παρουσιάσαμε, στηριζόμενη στα νέα δεδομένα, που κυρίως μέσω της 40ετούς έρευνας του Δημήτρη Κοκκινάκη, ιστορικού ερευνητή, ήλθαν στο φως της δημοσιότητας.
Η ημερίδα μας στη Σπάρτη υπήρξε ταυτόχρονα μία μεγάλη πατριωτική εκδήλωση κι ένας φόρος τιμής στην αλήθεια, που έχει κρυφτεί εδώ και 191 χρόνια, για την αθωότητα των Μαυρομιχαλαίων και την τραγικότητα της δολοφονίας, που βύθισε τη χώρα μας στο σκοτάδι, την ενοχή και σε μία πρωτόγνωρη εμφυλιοπολεμική συνθήκη!
Τραγικά θύματα της εγκληματικής αυτής διεθνούς συνομωσίας οι δύο πρωταγωνιστές της προσπάθειας ανάταξης της Ελλάδας, δηλαδή τόσο ο Καποδίστριας, όσο και η οικογένεια του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ο γιός του Γεώργιος κι ο αδελφός του Κωνσταντίνος, που μεθοδικά καταδιώχθηκαν, υποτιμήθηκαν και εν τέλει φορτώθηκαν ένα έγκλημα που δεν διέπραξαν, αφού η σκοπιμότητα του εγκλήματος ήταν διπλή.
Να βγάλει κατ’ αρχάς από τη μέση τον ενοχλητικό, εξαρετικά αποτελεσματικό και καθόλου ελεγχόμενο πολιτικό και διπλωμάτη Καποδίστρια, στόχο για τους ισχυρούς παίχτες της διεθνούς πολιτικής σκακιέρας (κυρίως Αγγλίας και Αυστροουγγαρίας) .
Κατά δεύτερον δε να επιτύχει να αποδυναμώσει την οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων, που αποτελούσε πυλώνα ενότητας του λαού, που εν μέσω της ηρωικής του εθνεγερσίας βίωνε ταυτόχρονα το δραματικό ξέσκισμα των σαρκών του, μέσω του εμφυλίου διχασμού.
Διότι οι διεθνικοί δρώντες της εποχής κι εν προκειμένω η δανείστρια του νεοσυστημένου κράτους Αγγλία είχε αντιληφθεί το αδύναμο σημείο του Ελληνισμού και την αχίλειο πτέρνα ελέγχου του, ήτοι του εύκολου διχασμού και διάσπασης των δυνάμεών του, μέσω του οποίου επιχειρήθηκε η από την αρχή χειραγώγηση του νέου κράτους, που προαλειφόταν ως ένα δικό τους και μόνον προτεκτοράτο, τα σύνορα του οποίου θα τελείωναν στην Πελοπόννησο.
Σχέδιο αντίθετο στα σχέδια, τα οράματα και τη βούληση Καποδίστρια και Μαυρομιχαλαίων, που ήθελαν ένα ισχυρό και βιώσιμο Ελληνικό κράτος, με σαφώς μεγαλύτερα σύνορα και αναβίωση της Ελληνικής βασιλείας των Παλαιολόγων (Μούρτζινων – Τρουπάκιδων) κι όχι ξενόφερτες βασιλικές ηγεσίες.
Η υγιής σύνδεση Καποδίστρια με τις ισχυρές στρατιωτικές και πολιτικές οικογένειες της Ελλάδας, όπως οι Μαυρομιχαλαίοι, που αν δεν παρεμβάλονταν οι τεχνητές αντιξοότητες – έξωθεν στρατηγήματα, με εκτέλεση από τους πάντα πρόθυμους εγχώριους εφιάλτες, αποτελούσε ελπίδα σταθεροποίησης κι ενδυνάμωσης της Ελλάδας, μέσω συσσωμάτωσης της εμπειρίας και ισχύος των οπλαρχηγών με τη γνώση κι οξυδέρκεια των πολιτικών αρχηγών, κίνηση αναγκαία για την οικοδόμηση μίας υγιούς, ακηδεμόνευτης κι ισχυρής Ελλάδας, που ακόμη πολεμούσε για την απελευθέρωση των δυναστευομένων κατοίκων της.
Η πορεία αυτή διακόπηκε με τη δολοφονία και τη με χαλκευμένα στοιχεία απόδοση της ευθύνης της στους δύο οπλαρχηγούς, που είχαν και την πολιτική ιδιότητα, ο ένας ως πρώην μέλος της τριμελούς Αντικυβερνητικής Επιτροπής (Πρωθυπουργός) το 1827 κι ο έτερος ως μέλος του Εκτελεστικού (Κυβέρνησης) το 1824.
Το συνέδριο έλαβε χώρα το Σάββατο, 15 Οκτωβρίου 2022, στο Πνευματικό Κέντρο (Βιβλιοθήκη) Σπάρτης, με πρωτοβουλία του Συνδέσμου των Απανταχού Λακώνων «Ο Λυκούργος» και την αρωγή των συνεργαζόμενων συλλόγων «Κίνηση Οργανικότητας Κοσμόπολις» και Προναία Αθηνά και των Εκδόσεων Αδούλωτη Μάνη.
Οι ακόλουθοι έξι ομιλητές, φώτισαν από ποικίλες σκοπιές την σκοτεινή πλευρά τής Ιστορίας για την δολοφονία του Καποδίστρια και την ηρωική γενιά των Μαυρομιχαλαίων, που έδωσε δεκάδες βλαστούς της στην Εθνεγερσία!
– Ξεπαπαδάκος Αντώνιος, Ιστορικός και θεατρικός συγγραφέας
– Καρούνου Παναγιώτα, Εκπαιδευτικός
– Φιλιππάκος Τζανέτος, π.Γ.Γ. Συντονισμού Υπουργ. Εσωτερικών, Επικεφαλής Παρατάξεως Δήμου Ανατολικής Μάνης
– Δημακόγιαννης Γεώργιος, Εκδότης «Αδούλωτης Μάνης», Δημοτικός σύμβουλος Ανατολικής Μάνης
– Κόκκινος Κυριάκος, Δικηγόρος, Πρόεδρος «Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ»
– Μιχαλοπούλου Σοφία, Πρόεδρος Συλλόγου «Προναία Αθηνά»
Με ιστορικά ντοκουμέντα τεκμηριώθηκε η αθωότητα των δύο Μαυρομιχαλαίων και αποκαλύφθηκαν οι πραγματικοί ηθικοί αυτουργοί, που οργάνωσαν και δολοφόνησαν τον πρώτο Κυβερνήτη τής Ελλάδος Ι. Καποδίστρια!
Την σχετική ιστορική τεκμηρίωση μπορείτε να παρακολουθήσετε στις σχετικές αναρτήσεις των σωματείων, των ομιλητών και του δημοσιογράφου Πέτρου Καπερναράκου, που κάλυψε την εκδήλωση, στα κοινωνικά δίκτυα (facebook) και στο you tube, τις προσεχείς ημέρες.
Όπως ανέφερα στον επίλογό μου, η σκοπιμότητα των εκδηλώσεών μας, που θα επαναληφθούν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, στοχεύει σε κάτι πολύ ευρύτερο και βαθύτερο από την απλή αποκατάσταση μίας δικαστικής αδικίας και πλάνης και αφορά την ατομική και συλλογική μας πραγμάτωση, καθώς θα οικειοποιούμαστε μία όλο και πνευματικότερη πραγματικότητα ενεργοποιούμενοι προς Α ΔΕΙ (όσα πρέπουν), δηλαδή προς την Αλήθεια, προς τη Δικαιοσύνη, την Ελευθερία και την Ισονομία!
Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος, Πρόεδρος της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Cosmopolis Organicity Movement / Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ 