Κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα να μείνει αμέτοχος και απαθής σε έναν πόλεμο, με θύματα ανθρώπους, οικογένειες, ένα ολόκληρο έθνος!
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για τα βαθύτερα αίτια, για τις εκατέρωθεν ευθύνες, για τα γεωπολιτικά συμφέροντα, για τις πιθανές διεξόδους, αλλά τα αφήνουμε προς το παρόν, ως άνευ σημασίας την ώρα της ανάγκης!
Ας μείνουμε σε όσα μπορούμε εμείς, καθημερινοί άνθρωποι με ανοικτές καρδιές, να προσφέρουμε για να καλύψουμε την ανάγκη του συνανθρώπου, μακριά από όσα αλλοιώνουν και θέτουν όρια στην Αγάπη και την άνευ όρων Προσφορά!
Αναπτύσσουμε ένα δίκτυο εθελοντών, που μπορούν να προσφέρουν φιλοξενία σε όσους συνανθρώπους μας έχουν ανάγκη.
Όσοι μπορείτε να φιλοξενήσετε για λίγες ή περισσότερες ημέρες συνανθρώπους μας από την Ουκρανία στείλτε μας μήνυμα στο cosmopolis.organicity@gmail.com
Σήμερα, 18/3/2022 οικογένεια 2 γονέων και 2 ανηλίκων, που προς το παρόν βρίσκονται στην περιοχή της Αρτέμιδας, αναζητούν φιλοξενία τους!
Το Σάββατο, 18/12/2021, εθελοντές της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ αψήφησαν το τσουχτερό κρύο, για να βρεθούν εκεί, που κάποιοι άστεγοι συνάνθρωποί μας είχαν ανάγκη μιας κίνησης ανθρωπιάς.
Συναντηθήκαμε στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου, στο πάρκο της υπαίθριας αγοράς του Θησείου, ο Σταύρος, ο Νίκος, η Λία, η Δέσποινα, ο Γιώργος κι ο γράφων και μοιράσαμε όσα τρόφιμα μαζέψαμε, στους αστέγους της περιοχής, καθώς επίσης και τα πλεχτά κασκόλ και σκούφους της φίλης μας Φωτεινής, που δεν παύει να βρίσκει όμορφους τρόπους ανακούφισης της ανθρώπινης ατυχίας. Τη διανομή την κάναμε οι ίδιοι σε αστέγους του Θησείου, της Αθηνάς και της Σταδίου και μετά μεταβήκαμε στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων – Μετόχιο του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα, καθώς πλησιάζουμε στην ύψιστης πνευματικής σημασίας Εβδομάδα των Χριστουγέννων, για μια μοναδική και κατά μόνας προσευχητική συνάντηση!
Γιατί όπου υπάρχουν δύο και τρεις συνηγμένοι εις το Όνομά Του εκεί είναι κι ο Κύριος, ο ενανθρωπούμενος, ο βαπτιζόμενος, ο διδάσκων, ο Σταυρούμενος κι Ανιστάμενος, συνεχώς κι αενάως, εντός της ψυχής των πιστών της Χριστικής Κοινότητάς μας!
Στη συνέχεια έξω από το Μετόχιο αναγνώσαμε την επίκαιρη ιστορία της Πηνελόπη Δέλτα «Μεσολογγίτικα Χριστούγεννα » τιμώντας τη μεγάλη εορτή, τα 200 χρόνια της Επανάστασης των ελευθέρων Ελληνικών ψυχών, το Γιάννη Γούναρη και στο πρόσωπό του τις μυριάδες των ηρώων κι Αγίων της ιστορίας και πνευματικής μας παράδοσης, που μας συγκλόνισε κι ωφέλησε όλους, όσους αναζητούμε τον Άρτον τον Επιούσιον, υπενθυμίζοντάς μας την Οδό!
Με λίγα τρόφιμα, με πολύ ενδιαφέρον, με διάθεση προσφοράς και δράσης για συλλογική έμπρακτη αποκατάσταση της ανισορροπίας, που φαίνεται να κυριαρχεί, με προσευχή, πνευματική νήψη, διάλογο, μοίρασμα ουσιαστικών γνώσεων, θετικών συναισθημάτων και του υψηλού μας οράματος για μια ζωή με Θεία σκοπιμότητα, οι ΚΌΣΜΟ-ΠΟΛΙΤΕΣ εκδράμαμε φέρνοντας ανακούφιση, χαρά, συντροφικότητα, μοίρασμα και νόημα Ζωής και σας καλούμε όλους να ενισχύσετε κι επεκτείνετε την πνευματική μας άλυσο, που θέλει όλους μας, στεγασμένους κι αστέγους, να συναντηθούμε ως συνειδητά μέλη του πανανθρώπινου οίκου του τα πάντα συνέχοντος!
Σας περιμένουμε στις επόμενες συναντήσεις μας, χωρίς καμμία προϋπόθεση, παρά μόνον ανοιχτή καρδιά και διψασμένο πνεύμα!
Μοιράστε το μήνυμα κι ελάτε μαζί μας, για να μάθετε τί σημαίνει να ΖΕΙΣ αιώνια Χριστούγεννα!
Να Ζείτε συνεχώς αδελφοί μου στο Όμικρον, στα Άλφα έως το Ωμέγα, Όμορφοι και Ωραίοι!!!
Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος, Πρόεδρος της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Σημ. Ερμηνεία της ευχής μας θα λάβει χώρα σε επόμενο Φιλοσοφικό Περίπατο!
Πρόσκληση στα μέλη και φίλους του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ για δράσεις ουσιαστικής προετοιμασίας για τα Χριστούγεννα.
Το ερχόμενο Σάββατο, 18/12/2021, στις 15.45′, θα συναντηθούμε στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου, στο πάρκο της υπαίθριας αγοράς του Θησείου,για να μοιράσουμε όσα τρόφιμα μαζευτούν, στους αστέγους της περιοχής. Προτείνουμε όσοι θέλετε και μπορείτε να φέρετε μία τσάντα τρόφιμα (ή περισσότερες αν μπορείτε), για να καλύψουν μία εβδομάδα για κάθε άστεγο, που να περιλαμβάνουν: χυμούς, κρουασάν, γάλατα εβαπορέ, και κονσέρβες με ζαμπόν, κεφτεδάκια, μωρομάντηλα κλπ. Όσοι μπορείτε φέρτε και μαγειρεμένο φαγητό σε μερίδες. Χρήσιμα είναι επίσης υπνόσακκοι και κουβέρτες. Τη διανομή θα την κάνουμε οι ίδιοι σε όσους αστέγους βρεθούν στην ευρύτερη περιοχή (υπολογίζονται γύρω στα 20 άτομα). Μετά τη διανομή θα μεταβούμε στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων – Μετόχιο του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα, για την παρακολούθηση του εσπερινού, καθώς πλησιάζουμε στην ύψιστης πνευματικής σημασίας Εβδομάδα των Χριστουγέννων, για ανάγνωση κειμένων της πνευματικής μας παράδοσης και στη συνέχεια για μία ανοικτή συζήτηση, που θα ωφελήσει όλους, όσους αναζητούν τον Άρτον τον Επιούσιον!
Με λίγα τρόφιμα, με πολύ ενδιαφέρον, με διάθεση προσφοράς και δράσης για συλλογική έμπρακτη αποκατάσταση της ανισορροπίας, που φαίνεται να κυριαρχεί, με προσευχή, πνευματική νήψη, διάλογο, μοίρασμα ουσιαστικών γνώσεων, θετικών συναισθημάτων και του υψηλού μας οράματος για μια ζωή με Θεία σκοπιμότητα, οι ΚΌΣΜΟ-ΠΟΛΙΤΕΣ εκδράμουμε φέρνοντας ανακούφιση, χαρά, συντροφικότητα, μοίρασμα και νόημα Ζωής!
Σας περιμένουμε, χωρίς καμμία προϋπόθεση, παρά μόνον ανοιχτή καρδιά και διψασμένο πνεύμα! Μοιράστε το μήνυμα κι ελάτε μαζί μας, για να μάθετε τί σημαίνει να ΖΕΙΣ τα Χριστούγεννα!
Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος, Πρόεδρος της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Ένας αρχαίος κινέζικος μύθος λέει ότι κάποιος μαθητής ρώτησε το δάσκαλό του, »ποια η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση»;
Ο δάσκαλος, του απάντησε: »Πολύ μικρή, αλλά ωστόσο με μεγάλες συνέπειες. Έλα να σου δείξω την Κόλαση».
Μπήκαν σε ένα δωμάτιο όπου μια ομάδα ανθρώπων καθόταν γύρω από μία μεγάλη χύτρα με ρύζι. Όλοι ήταν πεινασμένοι και απελπισμένοι και καθένας είχε από ένα κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή και έφτανε ως τη χύτρα. Κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι, που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα. Η απελπισία τους ήταν φοβερή.
»Έλα» είπε ο δάσκαλος λίγο μετά. »Τώρα θα σου δείξω τον Παράδεισο». Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο, υπήρχε η χύτρα του ρυζιού, η ομάδα των ανθρώπων, τα ίδια μακριά κουτάλια, όμως όλοι εκεί ήταν ευτυχισμένοι και χορτάτοι.
»Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. Γιατί είναι τόσο ευτυχισμένοι εδώ ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, τη στιγμή που όλα είναι ίδια;»
»Δεν το κατάλαβες;» χαμογέλασε ο δάσκαλος. »Καθώς τα κουτάλια έχουν μακριά χερούλια και δεν μπορούν να φέρνουν το φαγητό στο στόμα τους, εδώ έμαθαν όλοι να ταΐζουν ο ένας τον άλλον».
Την Κυριακή, 3 Νοεμβρίου 2019, τα μέλη κι οι φίλοι του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ, παρέα με τις εθελόντριες των ΙΩΝΙΔΩΝ, θα μαγειρέψουμε με την ομάδα» Ο Άλλος Άνθρωπος» για τους αστέγους κι απόρους της Αθήνας!!! Την Κυριακή, 3 Νοεμβρίου, στο σταθμό του Μετρό Θησείου, στις 2.00 μμ (έως 5.00 μμ περίπου). Η συνάντηση έξω από το σταθμό Θησείου στις 1.30-1.50 μμ και πάμε περίπου 200 μέτρα στο σημείο που μαζεύεται η ομάδα. Είναι σπουδαία η εμπειρία αλλά και η βοήθεια που θα προσφέρουμε! Θα μαγειρέψουμε κρέας με πιλάφι (τύπου γαμοπίλαφο). Θα χρειαστούμε: 6 κιλά μοσχαρίσιο κρέας 4 κιλά κοτόπουλο 1 κιλό λαδι 8 κιλά ρύζι 10 κρεμμύδια 1 βούτυρο Κέρκυρας 3 μπουκάλια χυμό λεμονιού 10 φρατζόλες ψωμί. Θα διατεθεί το φαγητό σε 150 ανθρώπους… Όσες φίλες και φίλοι επιθυμείτε, δηλώστε συμμετοχή με μήνυμα στο 6973022722. Μπορείτε να προσφέρετε τρόφιμα μέχρι 5 ευρώ, αλλά το σπουδαιότερο είναι να έρθετε μαζί… Θα μαγειρέψουμε, θα διανείμουμε το φαγητό και μετά στην υπέροχη περιοχή του Θησείου, κάτω από την Ακρόπολη, θα πιούμε έναν καφέ και θα μοιραστούμε την εμπειρία της έμπρακτης ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑΣ!!!
Ηταν κάποτε ένας αγρότης που καλλιεργούσε εξαιρετικής ποιότητας καλαμπόκι. Κάθε χρόνο κέρδιζε το πρώτο βραβείο για το καλύτερο καλαμπόκι. Μια χρονιά ένας δημοσιογράφος από μία εφημερίδα του πήρε συνέντευξη, και έμαθε κάτι πολύ ενδιαφέρον για τον τρόπο που καλλιεργούσε.
Ο δημοσιογράφος ανακάλυψε ότι ο αγρότης μοιραζόταν το σπόρο του καλαμποκιού του με τους γείτονές του. «Μα, σε παίρνει να μοιράζεσαι τον καλύτερό σου σπόρο με τους γείτονές σου τη στιγμή που κι αυτοί παίρνουν μέρος στον ίδιο διαγωνισμό;» τον ρώτησε.
«Μα βέβαια, κύριε», είπε ο αγρότης, «δεν το ξέρετε; Ο αέρας παίρνει τη γύρη από το καλαμπόκι που ωριμάζει και την τριγυρνάει από χωράφι σε χωράφι. Αν οι γείτονές μου καλλιεργούν κατώτερης ποιότητας καλαμπόκι, και το δικό μου καλαμπόκι σταδιακά θα υποβαθμιστεί μέσω της σταυρογονιμοποίησης. Εφόσον θέλω να καλλιεργώ καλής ποιότητας καλαμπόκι πρέπει να βοηθήσω και τους γείτονές μου να καλλιεργούν καλή ποιότητα καλαμποκιού.»
Ετσι γίνεται και με τη ζωή μας. Οσοι θέλουμε να ζούμε καλά και με νόημα θα πρέπει να εμπλουτίσουμε τις ζωές των γύρω μας, γιατί η αξία της ζωής μετριέται με τις ζωές που αγγίζει. Και όσοι επιλέγουν να ζουν χαρούμενοι και ευτυχείς πρέπει να βοηθήσουν και άλλους να βρούν χαρά και ευτυχία, γιατί η ευημερία του ενός συναρτάται με την ευημερία όλων μας…
Πέστε το η δύναμη της συλλογικότητας
Πέστε το η αρχή της επιτυχίας
Πέστε το ο νόμος της ζωής
Η αλήθεια είναι ότι κανείς μας δεν κερδίζει αληθινά παρά μόνο όταν κερδίζουμε όλοι.
Κάποια μέρα ένας άνδρας είδε μια γριά γυναίκα που καθόταν στην άκρη του δρόμου, αλλά ακόμη και στο λιγοστό φως της ημέρας, μπορούσε να διακρίνει ότι χρειαζόταν βοήθεια…
Έτσι παρκάρισε το παλιό του αυτοκίνητο μπροστά στην Μερσεντές της και βγήκε από το αμάξι. Εδώ και αρκετές ώρες κανείς δεν είχε σταματήσει να την βοηθήσει. Θα της έκανε κακό; Δεν φαινόταν από τους καλούς τύπους, φαινόταν πεινασμένος και φτωχός. Εκείνος διέκρινε ότι ήταν φοβισμένη, καθώς καθόταν εκεί έξω μέσα στο κρύο.
Κατάλαβε αμέσως πως αισθανόταν η γυναίκα. Εκείνος είπε: “ Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω. Γιατί δεν κάθεσαι να περιμένεις μέσα στο αυτοκίνητο που είναι πιο ζεστά;. Ονομάζομαι Κώστας Ιωάννου.”
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είχε ένα σκασμένο λάστιχο, αλλά για την ηλικιωμένη, αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα. Ο Κώστας έσκυψε κάτω από το αμάξι και έβαλε τον γρύλο τραυματίζοντας τους αγκώνες του. Σύντομα άλλαξε το λάστιχο. Αλλά είχε λερωθεί και τραυματιστεί.
Καθώς έσφιγγε τα μπουλόνια, η γυναίκα κατέβασε το παράθυρο και άρχισε να του μιλά.
Του είπε ότι είναι από τον Άγιο Στέφανο και απλά περνούσε από την περιοχή. Δεν ήξερε πώς να τον ευχαριστήσει για την βοήθεια του.
Ο Γιάννης απλά χαμογέλασε κλείνοντας το πόρτ μπαγκάζ. Η γυναίκα τον ρώτησε τι του οφείλει. “ Δώστε μου ότι θέλετε,” απάντησε ο Κώστας. Η γυναίκα είχε σκεφθεί τι θα μπορούσε να της είχε συμβεί αν δεν σταματούσε ο περαστικός. Ο Κώστας το ξανασκέφτηκε για το αν θα έπρεπε να πληρωθεί. Αυτή δεν ήταν η δουλειά του. Αυτή ήταν μια βοήθεια σε κάποιον που είχε ανάγκη και θυμήθηκε πόσοι τον είχαν βοηθήσει κατά το παρελθόν. Είχε περάσει όλα του τα χρόνια έτσι και του φαινόταν παράξενο να κάνει κάτι διαφορετικό.
Της είπε ότι αν ήθελε να τον ξεπληρώσει, την επόμενη φορά που θα έβλεπε κάποιον που χρειαζόταν βοήθεια θα μπορούσε να τον βοηθήσει σε ότι χρειαζόταν συμπληρώνοντας, “ Να θυμάστε εμένα.”
Περίμενε μέχρι να βάλει μπρος την μηχανή και να φύγει. Ήταν μια κρύα και καταθλιπτική μέρα, αλλά αισθανόταν πολύ καλά καθώς οδηγούσε προς το σπίτι.
Μερικά χιλιόμετρα παρακάτω η γυναίκα είδε μια μικρή καφετέρια. Σταμάτησε για να πάρει κάτι να φάει αλλά και να ξεμουδιάσει τα πόδια της. Ήταν ένα πολύ φιλόξενο στέκι. Εξωτερικά υπήρχαν δύο παλιές αντλίες βενζίνης. Το όλο σκηνικό ήταν πολύ διαφορετικό. Η γκαρσόνα την πλησίασε με μια καθαρή πετσέτα για να σκουπίσει τα βρεγμένα της μαλλιά. Είχε ένα πολύ γλυκό χαμόγελο, παρά την κούραση που είχε από την ολοήμερη εργασία. Η γυναίκα διαπίστωσε ότι η γκαρσόνα ήταν οκτώ μηνών έγκυος αλλά δεν επέτρεπε να φανούν οι δυσκολίες της κατάστασής της. Η γριά γυναίκα αναρωτήθηκε πως κάποιος που έχει τόσο λίγα δίνει τόσο πολλά σε ένα άγνωστο. Τότε θυμήθηκε τον Κώστα.
Μόλις ολοκλήρωσε το γεύμα πλήρωσε με εκατό Ευρώ. Η γκαρσόνα πήγε να φέρει τα ρέστα, αλλά η ηλικιωμένη είχε ήδη βγει από την πόρτα. Είχε απομακρυνθεί αρκετά. Η γκαρσόνα αναρωτήθηκε που μπορεί να έχει πάει. Μετά είδε κάτι γραμμένο επάνω σε μια χαρτοπετσέτα: “ Δεν μου οφείλεις τίποτα. Έχω βρεθεί και εγώ σε αυτή την κατάσταση. Κάποιος κάποτε με βοήθησε, με τον τρόπο που σε βοηθώ τώρα και εγώ. Αν πραγματικά θέλεις να μου επιστρέψεις τα ρέστα, να τι θα κάνεις, μην επιτρέψεις την αλυσίδα της αγάπης να σπάσει.” Κάτω από την χαρτοπετσέτα βρήκε άλλα 500 Ευρώ.
Δάκρυα κύλισαν από τα μάτια της καθώς το διάβασε.
Υπήρχαν τραπέζια που ήθελαν καθάρισμα, βαζάκια ζάχαρης να γεμίσει και άλλοι πελάτες να εξυπηρετήσει, αλλά η γκαρσόνα τα κατάφερε μια χαρά μέχρι το τέλος της ημέρας. Το βράδυ που έπεσε να ξαπλώσει, σκεφτόταν τα χρήματα που της είχε δώσει η γυναίκα αλλά και αυτά που της είχε γράψει. Πώς να γνώριζε άραγε η ηλικιωμένη γυναίκα πόσο πολύ αυτή και ο άνδρας της χρειαζόταν τόσο πολύ τα χρήματα;. Με το μωρό να έρχεται τον επόμενο μήνα, θα ήταν δύσκολα… Ήξερε πόσο προβληματισμένος ήταν ο άντρας της, καθώς κοιμόταν δίπλα της. Έσκυψε και του έδωσε ένα τρυφερό φιλί και του ψιθύρισε, “ ; Όλα θα πάνε καλά. Σ’αγαπώ Κώστα Ιωάννου.
Υπάρχει μια παλιά φράση που λέει “ Ό,τι κάνεις, γυρίζει.”
Κανείς φίλοι μου να μην αφήσει τον κύκλο της αγάπης να διαρρηχθεί.
Cosmopolis Organicity Movement / Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ 