Ο Πρόεδρος του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ Κυριάκος Κόκκινος σε ημερίδα στην Κόρινθο, αφιέρωμα στη ζωή και τα έργα του τελευταίου Ιερολοχίτη στρατηγού Κωνσταντίνου Κόρκα

Με μία πολύ ιδιαίτερη εκδήλωση τιμής και μνήμης οι Κορίνθιοι γιόρτασαν, με διπλό συμβολισμό, την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940, τιμώντας ταυτόχρονα τον τελευταίο Ιερολοχίτη στρατηγό Κωνσταντίνο Κόρκα.

Την εκδήλωση εμπνεύστηκε και οργάνωσε ο Ευάγγελος Κόκκινος, αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων ε.α., δημοσιογράφος και ιδρυτής της διανύουσας ήδη 42 έτη συνεχούς παρουσίας εφημερίδας <<Η Φωνή της Κορινθίας>>, από κοινού με το παράρτημα Κορινθίας της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, τη Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών και τον Πολιτιστικό και Εξωραϊστικό Σύλλογο Βραχατίου «Η Αναγέννηση».


Την Κυριακή, 23 Οκτωβρίου 2022, στο κατάμεστο Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου, πλήθος Κορινθίων και όχι μόνον, αφού περιηγήθηκαν στην πρόσφατη ηρωική ιστορία των αγώνων του Ελληνισμού το 1940, βλέποντας πλήθος σχετικών φωτογραφιών, που για το λόγο αυτό συγκέντρωσε και εκτύπωσε ο Πρόεδρος της Αναγέννησης υποστράτηγος ε.α. Σπύρος Πανταζάτος, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν συμπυκνωμένα, αλλά ουσιαστικά, όχι μόνον την ιστορία της εθνικής μας εποποιίας, αλλά και ειδικότερα τα όσα αφορούν την επανεμφάνιση το 1942 του «Ιερού Λόχου», ως αρχετυπικού πολεμικού σχηματισμού αέναης προστασίας του Ελληνισμού και του προβεβλημένου μέλους του στρατηγού Κωνσταντίνου Κόρκα, αλλά και ιδιαίτερα γεγονότα, ως αυτά τα περιέγραψε ο στρατηγός στο βιβλίο του.


Το παρόν έδωσαν οι Υφυπουργοί Ανάπτυξης Χρήστος Δήμας και Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος Νίκος Ταγαράς, ο Δήμαρχος Κορινθίων Βασίλης Νανόπουλος, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Παναγιώτης Νίκας, η χωρική Αντιπεριφερειάρχης Κορινθίας Αθηνά Κόρκα, ο θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Αναστάσιος Γκιολής, ο Δήμαρχος Βέλου Βόχας Αννίβας Παπακυριάκος, η Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Κορίνθου, Πένυ Επιβατικού, εκπρόσωποι των Α.ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ και πολιτιστικών φορέων της ΠΕ Κορινθίας, η πρόεδρος της Μικρασιατικής Στέγης Κορίνθου Βασιλική Ευστρατιάδου, η πρόεδρος του συλλόγου Αλκυονίδες Όλγα Κονομόδη, αλλά και φίλοι όλων των συνδιοργανωτών.


Η εκδήλωση τελέστηκε υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας και του Δήμου Κορινθίων, ενώ τα έξοδά της καλύφθηκαν με ευγενείς χορηγίες της ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ ΕΛΛΑΣ- ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ Α.Ε και VODAFON-Αθανάσιος Κόρκας.
Ο στρατηγός δικαιούνταν της τιμής αυτής στη περιοχή της καταγωγής του, αλλά και πανελληνίως, για τα έργα και τις ημέρες του, τις επιλογές του σε καιρούς χαλεπούς και επικίνδυνους, αλλά και εν καιρώ ειρήνης, μέσα στην οποία ουδόλως εφησύχασε, αλλά συνέχισε έως την ηλικία των 101 ετών, να αποτελεί φάρο μετάδοσης των ιδιαίτερων αξιών των Ειδικών Δυνάμεων, της φιλοπατρίας, της γενναιότητας, της ανιδιοτέλειας και της αυτοθυσίας για το κοινωνικό καλό. Το επίγειο έργο του ολοκλήρωσε στις 29 Μαΐου 2022, οπότε και τόσο συμβολικά πέταξε προς τους ουράνιους λειμώνες, αφού για μια ακόμη φορά επιτέλεσε το καθήκον του, καταθέτοντας στεφάνι στο μνημείο πεσόντων Καταδρομέων στο Καβούρι, αφήνοντας ανεξίτηλη παρακαταθήκη συνεπών λόγων και έργων προς όλους μας.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με μία εισαγωγή, προθέρμανση του κοινού και παρουσίαση των διοργανωτών από την κα Εύη Κοκκίνου, Δικηγόρο, MSc, διαπ. Διαμεσολαβήτρια και DPO, η οποία και έδωσε τον εναρκτήριο εορταστικό τόνο εν όψει και του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου.
Ακολούθως ο εμπνευστής της εκδήλωσης και εκ των συνδιοργανωτών κ. Ευάγγελος Κόκκινος έλαβε το λόγο για μία εκ καρδίας συγκινητική παρουσίαση της δικής του βιωματικής περιήγησης στις Ελληνικές Ειδικές Δυνάμεις ως Καταδρομέας κι Αλεξιπτωτιστής και της επί 60 συναπτά έτη προσωπικής σχέσης του με το στρατηγό, όταν νεαρός ανθυπολοχαγός γνώρισε το θρύλο των Καταδρομών και του Ιερού Λόχου στο Μεγάλο Πεύκο, ως διοικητή της Γ Α.Μ.Κ.. Έκτοτε περιέγραψε την εξέλιξη μίας σχέσης, που υπερέβη τη σχέση μέντορα, συμβούλου και προστάτη, σε μία βαθιά φιλία και αμοιβαία εκτίμηση, που βεβαίως το όριο του επιγείου θανάτου, καθόλου δεν την αλλοίωσε.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από ομιλίες του στρατηγού και εικόνες από την ιστορική εμφάνιση, δράση και εξέλιξη του Ιερού Λόχου.
Το συντονισμό των ομιλητών ανέλαβε ο κ. Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος, CSAP, Coach και Εκπαιδευτής Ενηλίκων, ο οποίος επίσης παρουσίασε την προσωπική του γνωριμία με το στρατηγό, με την ιδιότητά του ως Αλεξιπτωτιστή και Βατραχανθρώπου (Ο.Υ.Κ.), όταν όπως ανέφερε, με δική του πρόταση ως Αντιπρόεδρος του Δ.Σ., ο στρατηγός προσκλήθηκε το 2016 σε Γ.Σ. του Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων, πρόσκληση που ο στρατηγός με χαρά και προθυμία αποδέχθηκε, παρά τα 95 του τότε χρόνια, που για άλλους θα σήμαιναν παύση κάθε δραστηριότητας, μοιράζοντας απλόχερα τον πλούτο της ζωής του σε ευήκοα ώτα.
Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο Αντιπρόεδρος του Παραρτήματος Κορινθίας της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Υποστράτηγος ε.α. κ. Ιωάννης Κοκολογιάννης, στη θέση του ασθενούντος προέδρου του Υποστράτηγου ε.α. κ. Αχιλλέα Σαραντινού, αναπτύσσοντας τους «Παράγοντες που καθόρισαν την εποποιία του ’’40». Όπως ανέφερε ο Ελληνισμός τίμησε έμπρακτα κατά τη διάρκεια του 2ου παγκόσμιου πολέμου το ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ενώ απέδειξε ότι διέθετε ενεργά κριτήρια αξιών για τα αναγκαία δύσκολα ΟΧΙ κι αξιοποίησε άριστα το λογικό πυλώνα αναδοχής των ιστορικών προκλήσεων μέσω σκληρής προετοιμασίας, αλλά και μέσω ενεργοποίησης του εξωλογικού πυλώνα της γενναιότητας και αυτοθυσίας, που κρατούν διαχρονικά παρόντα τον Ελληνισμό στην πρώτη γραμμή παραγωγής των πνευματικών προτύπων της ανθρωπότητας.
Ο Ταξίαρχος ε.α. των Ειδικών Δυνάμεων (ΟΥΚ – Αλεξιπτωτιστής) και Πρόεδρος της Λέσχης Καταδρομέων και Ιερολοχιτών κ. Ιωάννης Τζιάκης, μίλησε για τη «Μέση Ανατολή – την Ίδρυση του Ιερού Λόχου – την εξέλιξή του σε ΛΟΚ – Ειδικές Δυνάμεις και τη διαδρομή μέσα σε αυτά του στρατηγού Κωνσταντίνου Κόρκα». Η ιστορική αυτή αναδρομή μας έφερε όλους μπροστά στη μνήμη των δραματικών επιλογών, που κλήθηκαν να κάνουν άνθρωποι σαν καθένα από εμάς, που αντίθετα από άλλους πήραν το δύσκολο δρόμο, της εκπαίδευσης, της διακινδύνευσης και του αγώνα, ενώ αντιμετώπισαν και υπερνίκησαν και τις επικίνδυνες χίμαιρες του εθνοκτόνου διχασμού, που βρήκαν την ευκαιρία να επανεμφανιστούν ακόμη και μέσα στον πόλεμο επιβίωσης της ίδιας της ανθρωπότητας, με ενότητα και υπερβατική διάθεση αυτοθυσίας. Οι ιερολοχίτες, όλοι τους εθελοντές αξιωματικοί, παραιτήθηκαν του αξιώματός τους για να ενταχθούν σε ένα νέο πολεμικό σώμα, να εκπαιδευτούν και πολεμήσουν ανορθόδοξα ως απλοί στρατιώτες του καθήκοντος, παρέχοντάς μας ανυπέρβλητα παραδείγματα ανάπτυξης ειδικών δυνάμεων, μέσα σε καθένα μας, καλλιεργώντας τα σωματικά και ψυχοπνευματικά μας τάλαντα επ’ ωφελεία όλων μας.
Η παρουσιάστρια της εκδήλωσης κα Κοκκίνου διάβασε στη συνέχεια το μήνυμα του ασθενούς ομιλητή, διακεκριμένου Κορίνθιου καθηγητή και μέλους της Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών της Νέας Υόρκης κ. Χρήστου Τάρταρη, που αναφερόταν στη συνεργασία του με το στρατηγό για τη συγγραφή του βιβλίου του τελευταίου.
Το βιβλίο του στρατηγού με τίτλο «1940-1980, Σαράντα Καυτά Χρόνια (10 Πόλεμος και 30 Ειρήνη)» παρουσίασε ο τ. Αναπληρωτής Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου κ. Αριστείδης Δουλαβέρας. 40 κρίσιμα χρόνια μέσα από τα οποία η Ελλάδα πέρασε από τον πολεμικό αναβρασμό στην ανάσταση της ειρήνης, τα οποία αποτελούν αφορμή όλοι μας να διαλογιστούμε για τα υλικά, ψυχικά και πνευματικά εφόδια, που βοηθούν ατομικά και συλλογικά στο βίωμα των ειδικών δυνάμεων, που φέρουμε όλοι μας και αποτελεί τον καταλύτη για να ζήσουμε μία ζωή άξια σε ανθρώπους. Τα πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου ο στρατηγός εκχώρησε στη Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών προς ενίσχυση του έργου της.
Ο λόγος της κόρης του στρατηγού Ελένης Κόρκα, Προϊσταμένης της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού, ενεργή στο σπουδαίο ανασκαφικό έργο της Αρχαίας Τενέας, έδωσε ένα ακόμη πιο προσωπικό συναισθηματικό τόνο στη ζωή του στρατηγού, που σημάδεψε με ποικίλους τρόπους όσους συνδέθηκαν μαζί του, ενώ σημαντική υπήρξε κι η αυθόρμητη παρέμβαση του κ. Λέκκα, γιου συμμαθητή και συμπολεμιστή του Στρατηγού.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μία μικρή δεξίωση, προσφορά των οργανωτών, στην οποία εκφράστηκε η πλήρης ικανοποίηση οργανωτών, ομιλητών και παρευρισκομένων για τη βαθιά, ουσιαστική και ειλικρινή αλληλεπίδραση, που θα επαναληφθεί και με επόμενες ανάλογες αφορμές υψηλής πνευματικής αξίας!

Κυριάκος Κόκκινος
Δικηγόρος, Πρόεδρος της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ,

τ. Αντιπρόεδρος Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων


 

Ημερίδα με συμμετοχή του Προέδρου του ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ Κυριάκου Κόκκινου για τη δολοφονία του Καποδίστρια στη Σπάρτη – Όλη η αλήθεια που κρύβεται επί 190 χρόνια!

Με εξαιρετική επιτυχία συνεχίζεται η ενημέρωση των Ελλήνων και όσων εν γένει αναζητούν την ιστορική αλήθεια αναφορικά με το συγκλονιστικό ζήτημα της δολοφονίας του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια, που επί 190 χρόνια αποδόθηκε στους Γεώργιο και Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη, αποτελώντας ένα δυσβάσταχτο ηθικό βάρος για μία οικογένεια, που συνεισέφερε όσο καμμία άλλη στο πότισμα με αίμα ηρώων του δένδρου της ελευθερίας του γένους μας.

Αυτή τη φορά ενημερώσαμε δεκάδες ανθρώπους στην Σπάρτη, πολίτες ανήσυχους, που σπάζοντας τα δεσμά της καθοδηγούμενης και νοθευμένης, από έξωθεν προερχόμενα συμφέροντα, πληροφόρησης, αναζήτησαν μία μη κημονευόμενη αλήθεια, την οποία και παρουσιάσαμε, στηριζόμενη στα νέα δεδομένα, που κυρίως μέσω της 40ετούς έρευνας του Δημήτρη Κοκκινάκη, ιστορικού ερευνητή, ήλθαν στο φως της δημοσιότητας.

Η ημερίδα μας στη Σπάρτη υπήρξε ταυτόχρονα μία μεγάλη πατριωτική εκδήλωση κι ένας φόρος τιμής στην αλήθεια, που έχει κρυφτεί εδώ και 191 χρόνια, για την αθωότητα των Μαυρομιχαλαίων και την τραγικότητα της δολοφονίας, που βύθισε τη χώρα μας στο σκοτάδι, την ενοχή και σε μία πρωτόγνωρη εμφυλιοπολεμική συνθήκη!

Τραγικά θύματα της εγκληματικής αυτής διεθνούς συνομωσίας οι δύο πρωταγωνιστές της προσπάθειας ανάταξης της Ελλάδας, δηλαδή τόσο ο Καποδίστριας, όσο και η οικογένεια του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, ο γιός του Γεώργιος κι ο αδελφός του Κωνσταντίνος, που μεθοδικά καταδιώχθηκαν, υποτιμήθηκαν και εν τέλει φορτώθηκαν ένα έγκλημα που δεν διέπραξαν, αφού η σκοπιμότητα του εγκλήματος ήταν διπλή.

Να βγάλει κατ’ αρχάς από τη μέση τον ενοχλητικό, εξαρετικά αποτελεσματικό και καθόλου ελεγχόμενο πολιτικό και διπλωμάτη Καποδίστρια, στόχο για τους ισχυρούς παίχτες της διεθνούς πολιτικής σκακιέρας (κυρίως Αγγλίας και Αυστροουγγαρίας) .

Κατά δεύτερον δε να επιτύχει να αποδυναμώσει την οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων, που αποτελούσε πυλώνα ενότητας του λαού, που εν μέσω της ηρωικής του εθνεγερσίας βίωνε ταυτόχρονα το δραματικό ξέσκισμα των σαρκών του, μέσω του εμφυλίου διχασμού.

Διότι οι διεθνικοί δρώντες της εποχής κι εν προκειμένω η δανείστρια του νεοσυστημένου κράτους Αγγλία είχε αντιληφθεί το αδύναμο σημείο του Ελληνισμού και την αχίλειο πτέρνα ελέγχου του, ήτοι του εύκολου διχασμού και διάσπασης των δυνάμεών του, μέσω του οποίου επιχειρήθηκε η από την αρχή χειραγώγηση του νέου κράτους, που προαλειφόταν ως ένα δικό τους και μόνον προτεκτοράτο, τα σύνορα του οποίου θα τελείωναν στην Πελοπόννησο.

Σχέδιο αντίθετο στα σχέδια, τα οράματα και τη βούληση Καποδίστρια και Μαυρομιχαλαίων, που ήθελαν ένα ισχυρό και βιώσιμο Ελληνικό κράτος, με σαφώς μεγαλύτερα σύνορα και αναβίωση της Ελληνικής βασιλείας των Παλαιολόγων (Μούρτζινων – Τρουπάκιδων) κι όχι ξενόφερτες βασιλικές ηγεσίες.

Η υγιής σύνδεση Καποδίστρια με τις ισχυρές στρατιωτικές και πολιτικές οικογένειες της Ελλάδας, όπως οι Μαυρομιχαλαίοι, που αν δεν παρεμβάλονταν οι τεχνητές αντιξοότητες – έξωθεν στρατηγήματα, με εκτέλεση από τους πάντα πρόθυμους εγχώριους εφιάλτες, αποτελούσε ελπίδα σταθεροποίησης κι ενδυνάμωσης της Ελλάδας, μέσω συσσωμάτωσης της εμπειρίας και ισχύος των οπλαρχηγών με τη γνώση κι οξυδέρκεια των πολιτικών αρχηγών, κίνηση αναγκαία για την οικοδόμηση μίας υγιούς, ακηδεμόνευτης κι ισχυρής Ελλάδας, που ακόμη πολεμούσε για την απελευθέρωση των δυναστευομένων κατοίκων της.

Η πορεία αυτή διακόπηκε με τη δολοφονία και τη με χαλκευμένα στοιχεία απόδοση της ευθύνης της στους δύο οπλαρχηγούς, που είχαν και την πολιτική ιδιότητα, ο ένας ως πρώην μέλος της τριμελούς Αντικυβερνητικής Επιτροπής (Πρωθυπουργός) το 1827 κι ο έτερος ως μέλος του Εκτελεστικού (Κυβέρνησης) το 1824.

Το συνέδριο έλαβε χώρα το Σάββατο, 15 Οκτωβρίου 2022, στο Πνευματικό Κέντρο (Βιβλιοθήκη) Σπάρτης, με πρωτοβουλία του Συνδέσμου των Απανταχού Λακώνων «Ο Λυκούργος» και την αρωγή των συνεργαζόμενων συλλόγων «Κίνηση Οργανικότητας Κοσμόπολις» και Προναία Αθηνά και των Εκδόσεων Αδούλωτη Μάνη.

Οι ακόλουθοι έξι ομιλητές, φώτισαν από ποικίλες σκοπιές την σκοτεινή πλευρά τής Ιστορίας για την δολοφονία του Καποδίστρια και την ηρωική γενιά των Μαυρομιχαλαίων, που έδωσε δεκάδες βλαστούς της στην Εθνεγερσία!

– Ξεπαπαδάκος Αντώνιος, Ιστορικός και θεατρικός συγγραφέας

– Καρούνου Παναγιώτα, Εκπαιδευτικός

– Φιλιππάκος Τζανέτος, π.Γ.Γ. Συντονισμού Υπουργ. Εσωτερικών, Επικεφαλής Παρατάξεως Δήμου Ανατολικής Μάνης

– Δημακόγιαννης Γεώργιος, Εκδότης «Αδούλωτης Μάνης», Δημοτικός σύμβουλος Ανατολικής Μάνης

– Κόκκινος Κυριάκος, Δικηγόρος, Πρόεδρος «Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ»

– Μιχαλοπούλου Σοφία, Πρόεδρος Συλλόγου «Προναία Αθηνά»

Με ιστορικά ντοκουμέντα τεκμηριώθηκε η αθωότητα των δύο Μαυρομιχαλαίων και αποκαλύφθηκαν οι πραγματικοί ηθικοί αυτουργοί, που οργάνωσαν και δολοφόνησαν τον πρώτο Κυβερνήτη τής Ελλάδος Ι. Καποδίστρια!

Την σχετική ιστορική τεκμηρίωση μπορείτε να παρακολουθήσετε στις σχετικές αναρτήσεις των σωματείων, των ομιλητών και του δημοσιογράφου Πέτρου Καπερναράκου, που κάλυψε την εκδήλωση, στα κοινωνικά δίκτυα (facebook) και στο you tube, τις προσεχείς ημέρες.

Όπως ανέφερα στον επίλογό μου, η σκοπιμότητα των εκδηλώσεών μας, που θα επαναληφθούν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, στοχεύει σε κάτι πολύ ευρύτερο και βαθύτερο από την απλή αποκατάσταση μίας δικαστικής αδικίας και πλάνης και αφορά την ατομική και συλλογική μας πραγμάτωση, καθώς θα οικειοποιούμαστε μία όλο και πνευματικότερη πραγματικότητα ενεργοποιούμενοι προς Α ΔΕΙ (όσα πρέπουν), δηλαδή προς την Αλήθεια, προς τη Δικαιοσύνη, την Ελευθερία και την Ισονομία!

Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος, Πρόεδρος της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ

Νικόλας Χριστάκης (Nicholas Christakis) – Έξι βαθμοί διαχωρισμού και τρεις βαθμοί επιρροής

Ο Stanley Milgram επινόησε άλλο ένα, πολύ πιο διάσημο πείραμα, με το οποίο έδειξε ότι όλοι οι άνθρωποι συνδέονται μεταξύ τους απέχοντας κατά μέσον όρο «έξι βαθμούς διαχωρισμού» (ο φίλος σας απέχει έναν βαθμό από εσάς, ο φίλος του φίλου σας δύο βαθμούς κ.ο.κ).

Στο πείραμα του Milgram, το οποίο διεξήχθη κατά τη δεκαετία του 1960, ζητήθηκε από μερικές εκατοντάδες ανθρώπους που ζούσαν στη Νεμπράσκα να στείλουν ένα γράμμα σε έναν επιχειρηματία στη Βοστόνη, σχεδόν δύο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Δεν επιτρεπόταν όμως να το στείλουν απευθείας στον ίδιο, παρά μόνο σε κάποιον που γνώριζαν προσωπικά, ζητώντας του να το προωθήσει. Έτσι, κάθε άτομο έστελνε το γράμμα σε εκείνον που πίστευε ότι ήταν περισσότερο πιθανόν να έχει μια προσωπική σχέση με τον επιχειρηματία της Βοστόνης. Οι ερευνητές μέτρησαν τον αριθμό των επιστολών που ταξίδεψαν από άτομο σε άτομο μέχρι τον επιχειρηματία και βρήκαν ότι κατά μέσον όρο ήταν έξι. Αυτό το εκπληκτικό γεγονός στάθηκε αφορμή για μια ολόκληρη σειρά ερευνών αυτού του φαινομένου «μικρού κόσμου», όπως χαρακτηρίστηκε από τους de Sola Pool και Kochen. Πέρασε επίσης στη λαϊκή κουλτούρα με το έργο Six Degrees of Seperation του θεατρικού συγγραφέα John Guare και το διαδικτυακό παιχνίδι γνώσεων «Six Degrees of Kevin Bacon».

Ωστόσο, ορισμένοι ακαδημαϊκοί εξέφρασαν τον σκεπτικισμό τους. Για παράδειγμα, μολονότι η Νεμπράσκα και η Βοστόνη απέχουν πολύ μεταξύ τους (γεωγραφικά και πολιτισμικά), βρίσκονται και οι δύο στις ΗΠΑ. Έτσι, το 2002, ο Duncan Watts (αρχικά φυσικός και κατόπιν κοινωνιολόγος) και οι συνάδελφοί του Peter Dodds και Roby Muhamad αποφάσισαν να επαναλάβουν το πείραμα του Milgram σε παγκόσμια κλίμακα, χρησιμοποιώντας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ως το μέσο με το οποίο επικοινωνούσαν οι άνθρωποι.

Στρατολόγησαν πάνω από 98.000 άτομα (τα περισσότερα από τις ΗΠΑ) και τους ζήτησαν να στείλουν ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε διάφορους αποδέκτες ανά τον κόσμο, προωθώντας το σε κάποιον γνωστό τους που πίστευαν ότι θα μπορούσε να γνωρίζει τον τελικό αποδέκτη. Οι αποδέκτες επιλέγονταν τυχαία από έναν κατάλογο δεκαοκτώ ατόμων σε δεκατρείς χώρες· σε αυτούς περιλαμβάνονταν ένας καθηγητής κάποιου αμερικανικού πανεπιστημίου Ivy League, ένας δημόσιος υπάλληλος στην Εσθονία, ένας σύμβουλος τεχνολογίας στην Ινδία, ένας αστυνομικός στην Αυστραλία και ένας κτηνίατρος του νορβηγικού στρατού —μια αρκετά ετερόκλητη ομάδα. Και πάλι, προς έκπληξη όλων, χρειάστηκαν κατά μέσον όρο έξι περίπου βήματα για να φθάσει κάθε μήνυμα στον αποδέκτη του, κάτι που επιβεβαίωσε την αρχική εκτίμηση του Milgram για το πόσο μικρός είναι ο κόσμος μας.

Ωστόσο, το ότι συνδεόμαστε με τους πάντες μέσω έξι βαθμών διαχωρισμού δεν σημαίνει ότι ασκούμε επιρροή σε όλους αυτούς τους ανθρώπους σε οποιαδήποτε κοινωνική απόσταση από εμάς. Η δική μας έρευνα έδειξε ότι η εξάπλωση της επιρροής στα κοινωνικά δίκτυα ακολουθεί αυτό που έχουμε ονομάσει Κανόνα των Τριών Βαθμών Επιρροής. Ό,τι κάνουμε ή λέμε τείνει να διαδίδεται μέσα στο δίκτυό μας, επηρεάζοντας τους φίλους μας (ένας βαθμός), τους φίλους των φίλων μας (δύο βαθμοί) και, ακόμη, τους φίλους των φίλων των φίλων μας (τρεις βαθμοί). Ωστόσο, η επιρροή μας σταδιακά διασκορπίζεται και παύει να έχει παρατηρήσιμα αποτελέσματα στα άτομα που βρίσκονται πέρα από το όριο των τριών βαθμών διαχωρισμού. Αντιστοίχως, επηρεαζόμαστε από τους φίλους μας που απέχουν από εμάς μέχρι και τρεις βαθμούς, αλλά γενικά όχι πέρα από αυτούς.

Ο Κανόνας των Τριών Βαθμών ισχύει για ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών, στάσεων και αισθημάτων, εφαρμόζεται δε σε φαινόμενα τόσο ανόμοια όσο οι πολιτικές απόψεις, η αύξηση του βάρους και η ευτυχία. Άλλοι μελετητές έχουν τεκμηριώσει ότι, σε κοινωνικά δίκτυα εφευρετών, οι καινοτόμες ιδέες φαίνεται να διαχέονται έως τρεις βαθμούς —δηλαδή, η δημιουργικότητα ενός εφευρέτη επηρεάζει τους συναδέλφους του, τους συναδέλφους των συναδέλφων του και τους συναδέλφους των συναδέλφων των συναδέλφων του, αλλά όχι παραπέρα. Εξάλλου, συμβουλές για καθημερινά ζητήματα που διαδίδονται από στόμα σε στόμα (όπως το πώς να βρει κανείς έναν καλό δάσκαλο πιάνου ή έναν καλό κτηνίατρο) τείνουν επίσης να εκτείνονται έως τρεις βαθμούς.

Υπάρχουν και άλλοι τρεις πιθανοί λόγοι για τους οποίους η επιρροή μας είναι περιορισμένη:

Πρώτον, η επίδρασή μας στους άλλους μπορεί να εξασθενεί σαν το υδάτινο κύμα που δημιουργεί μια μικρή πέτρα την οποία ρίχνουμε στην ήρεμη επιφάνεια μιας λίμνης. Καθώς η πέτρα χτυπά στην επιφάνεια, μετατοπίζει έναν όγκο νερού, αλλά η ενέργεια του δημιουργούμενου κύματος διαχέεται σε όλο και μεγαλύτερη επιφάνεια καθώς αυτό διαδίδεται. Στο κοινωνικό επίπεδο, αντίστοιχα, η ακρίβεια των μεταδιδόμενων πληροφοριών φθίνει, όπως στο «χαλασμένο τηλέφωνο». Έτσι, αν κόψετε το κάπνισμα ή αν ενταχθείτε σε κάποιο πολιτικό κόμμα, μέχρι αυτή η πληροφορία να φθάσει στον φίλο της φίλης του φίλου της φίλης σας, ενδεχομένως να μην είναι πλέον ακριβής ή αξιόπιστη. Την εξήγηση αυτή την ονομάζουμε εγγενή εξασθένηση.

Δεύτερον, η επιρροή μπορεί να εκλείπει σταδιακά λόγω της αναπόφευκτης εξέλιξης του δικτύου, η οποία καθιστά τους συνδέσμους πέραν των τριών βαθμών ασταθείς. Οι δεσμοί σε ένα δίκτυο δεν είναι παντοτινοί. Φιλίες χαλάνε. Γείτονες μετακομίζουν. Ζευγάρια χωρίζουν. Άνθρωποι πεθαίνουν. Ο μόνος τρόπος να χαθεί μια άμεση επαφή είναι να χαθεί ο δεσμός μεταξύ των δυο μερών. Για ένα άτομο που βρίσκεται τρεις βαθμούς μακριά, όμως, αρκεί να κοπεί οποιοσδήποτε από τους τρεις δεσμούς ώστε να χαθεί τουλάχιστον μία οδός επικοινωνίας. Ως εκ τούτου, κατά μέσον όρο δεν διαθέτουμε σταθερούς δεσμούς με άτομα που απέχουν τέσσερις βαθμούς διαχωρισμού από εμάς, με δεδομένη την αστάθεια των ενδιάμεσων δεσμών. Την εξήγηση αυτή την ονομάζουμε αστάθεια του δικτύου.

Τρίτον, η εξελικτική βιολογία μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο. Όπως θα δούμε στο Κεφάλαιο Η, οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν εξελιχθεί σε μικρές ομάδες, στις οποίες το κάθε άτομο μπορούσε να συνδέεται με όλα τα άλλα απέχοντας τρεις βαθμούς ή λιγότερους. Είναι πράγματι χρήσιμο να γνωρίζει κανείς ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι οι φίλοι του, ποιος χρειάζεται τη βοήθειά του και ποιος μπορεί να τον βοηθήσει. Είναι επίσης χρήσιμο να επηρεάζουμε άλλα μέλη της ομάδας μας, ώστε να ακολουθούν τη συμπεριφορά μας. Ωστόσο, δεν έχουμε ζήσει σε μεγάλες ομάδες για αρκετό χρόνο, ώστε η εξέλιξη να ευνοήσει τα άτομα που μπορούν να επεκτείνουν την επιρροή τους πέρα από τους τρεις βαθμούς. Με άλλα λόγια, δεν είναι εύκολο να επηρεάσουμε άτομα που βρίσκονται τέσσερις βαθμούς μακριά μας, διότι στο παρελθόν μας ως ανθρωπιδών δεν υπήρχαν γύρω μας άτομα που απείχαν τέσσερις βαθμούς από εμάς. Την εξήγηση αυτή την ονομάζουμε εξελικτικό σκοπό.

Φαίνεται πιθανόν όλοι αυτοί οι παράγοντες να παίζουν ρόλο. Ανεξάρτητα όμως από τους λόγους, ο Κανόνας των Τριών Βαθμών φαίνεται να είναι ένα σημαντικό μέρος του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν τα ανθρώπινα κοινωνικά δίκτυα και εξακολουθεί να θέτει όρια στη δυνατότητα διασύνδεσής μας, παρότι η τεχνολογία μάς δίνει πρόσβαση σε τόσο πολλούς ανθρώπους.

Ενώ αυτό το εγγενές όριο οπωσδήποτε μας περιορίζει (ποιος δεν θα ήθελε να διαφεντεύει τον κόσμο;), δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πόσο μικρός είναι ο κόσμος. Αν συνδεόμαστε με τους πάντες απέχοντας έξι βαθμούς και μπορούμε να επηρεάζουμε όσους βρίσκονται σε ακτίνα τριών βαθμών, τότε θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να έρθει σε επαφή με τον μισό πλανήτη.

Εξάλλου, μολονότι περιοριζόμαστε σε τρεις βαθμούς, το εύρος της επιρροής μας στους άλλους είναι τρομερό. Χάρη στη δομή των φυσικών κοινωνικών δικτύων, οι περισσότεροι από εμάς συνδεόμαστε με χιλιάδες ανθρώπους. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, ότι έχετε 20 κοινωνικές επαφές, στις οποίες συγκαταλέγονται πέντε φίλοι, πέντε συνάδελφοι και δέκα συγγενείς, με τον καθένα τους να έχει παρόμοιο αριθμό στενών επαφών. Αυτό σημαίνει ότι συνδέεστε έμμεσα με 400 άτομα σε απόσταση δύο βαθμών διαχωρισμού. Και η επιρροή σας δεν σταματά εκεί: ένα βήμα παρακάτω, στον τρίτο βαθμό, συνδέεστε με 8.οοο άτομα (20 χ20χ 20). Αυτός ο αριθμός θα πρέπει να περιλαμβάνει ολόκληρο τον πληθυσμό της μικρής πόλης της Οκλαχόμα στην οποία μεγάλωσε ο Τζέιμς.

Ενώ λοιπόν η διαπίστωση ότι υπάρχουν έξι βαθμοί διαχωρισμού ανάμεσα σε οποιαδήποτε δύο άτομα δείχνει το πόσο συνδεδεμένοι είμαστε, η παρατήρηση ότι υπάρχουν τρεις βαθμοί επιρροής δείχνει πόσο μεταδοτικοί είμαστε. Αυτές οι ιδιότητες, η σύνδεση και η μετάδοση, είναι η δομή και η λειτουργία των κοινωνικών δικτύων. Είναι η ανατομία και η φυσιολογία του ανθρώπινου υπεροργανισμού.

Επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίου του Nicholas A. Christakis, MD, PhD και James H. Fowler, PhD –  Συνδεδεμένοι.. Εκδόσεις Κάτοπτρο

Αντικλείδι , https://antikleidi.com

ΑΛΤΑΝΗ ΑΡΡΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ

Πρός τόν Ἀναγνώστη,

Σήμερον, τήν 1ην Μαΐου τοῦ ἔτους 2014, τήν 10:10′ π.μ., δίνω ὅρκον εἰς τά ῥέοντα ὕδατα τῆς ἱερᾶς Στυγός. Αὐτά τά ὁποῖα ἀκολουθοῦν εἶναι αἱ ἀπ’ εὐθείας προσωπικαί μου συλλήψεις.

Δέν ἐδιάβασα εἰς κείμενον, οὔτε ἐδιδάχθην προφορικῶς ἀπό φιλόσοφον τήν ἀνατροπήν, τήν ὁποίαν συνέλαβα καί τήν ὁποίαν θά σέ καταστήσω κοινωνόν, ἐάν βεβαίως καί ἐσύ τό ἐπιθυμῇς.

Αὐτά τά ὁποῖα ἕπονται ἔχουν τήν βάσιν των εἰς τήν ἀρχαίαν Ἑλληνικήν Γραμματείαν τῶν ἐπικῶν, τῶν τραγικῶν καί τῶν λυρικῶν ποιητῶν καί βεβαίως ἐπικυρώνονται ὑπό τῶν φιλοσόφων. Οὐδέν νέον στοιχεῖον εἰσάγεται. Ὅλα εἶναι ἤδη καταγεγραμμένα εἰς τήν παρακαταθήκην τῶν ἐλαχίστων διασωθέντων κειμένων τοῦ δικοῦ μας παμμεγίστου τῶν πολιτισμῶν.

Τό νέον στοιχεῖον, εἰς τό ὁποῖον ὡρκίστηκα, καταθέτουσα τήν αὐθεντικότητα τῶν σκέψεών μου, ἀναφέρεται εἰς τήν ἀνατροπήν τῆς σειρᾶς ἐν χρόνῳ τῶν δεδομένων τῆς Θεολογίας, Ἀριθμοσοφίας, Μυθολογίας, Φιλοσοφίας καί Ψυχο – λογίας.

Ὡς πρός τήν Ψυχο – λογίαν, ὅμως, ὄχι ὡς ἐμεῖς νοοῦμε σήμερον τήν ἔννοιαν τῆς ψυχῆς, ἀλλά ὡς πρός τήν ὁμηρικήν ἀνάλυσιν τῶν χαρακτήρων τῶν δύο Ἐπῶν, τῆς Ἰλιάδος καί τῆς Ὀδυσσείας. Ὁ Ὅμηρος εἶναι παρών εἰς τούς ἐν λόγῳ τομεῖς τῶν λογισμῶν, τῶν ψυχολογικῶν καί τῶν πρακτικῶν ἐφαρμογῶν εἰς τόν βίον. Προηγεῖται τοῦ Πυθαγόρου , ὡς πρός τήν ἀριθμοσοφίαν καί τοῦ Πλάτωνος, ὡς πρός τήν τριμέρειαν τῆς ψυχῆς.

Ὁ ἀπέραντος θαυμασμός, σεβασμός καί ἡ εὐγνωμοσύνη μου εἰς τόν Πυθαγόρα καί τόν Πλάτωνα δέν μειώνεται οὔτε κατ’ ἐλάχιστον ἀπό τά κάτωθι εὑρήματα.

Ἐάν καί ἐφόσον, φίλε μου, ἔχεις τήν δυνατότητα, σοῦ ζητῶ νά ἐλέγξῃς τήν ἀλήθειαν τῶν διαπιστώσεων τῶν καταγεγραμμένων συλλογισμῶν μου.

Ἐλπίζω λοιπόν νά μπορέσω ν’ ἀποδείξῳ , διά τῆς ἐμπνευσμένης καταγραφῆς τοῦ Ὁμήρου, ὅτι ἡ Ἑλληνική Γλῶσσα, συνδεδεμένη μετά τῶν ἀριθμῶν, εἶναι οἱ γονεῖς τῆς Γεωμετρίας, τῆς Ἀστρονομίας, τῆς Μυθολογίας τῆς Φιλοσοφίας καί τῆς Ψυχολογίας.

Λαμβάνω ὡς ἀποδείξεις τά ἀντικρουόμενα κείμενα τῶν Ὀρφικῶν Ἀποσπασμάτων, μέ ἀρχήν τήν ἱεράν διδασκαλίαν τοῦ Ὀρφέως.

Εἰς τόν «Ἱερόν Λόγον» ἀναφέρεται ὅτι ὁ Πυθαγόρας παρέλαβε τήν γνῶσιν τῆς Θεολογίας καί τῆς Μυσταγωγίας ἐκ τῶν Ὀρφικῶν. Ὁ παραδώσας τήν γνῶσιν αὐτήν ὑπῆρξεν ὁ Ἀγλαόφημος, ὁ ἱεροφάντης τοῦ Ἀπόλλωνος, τῆς ὁποίας συνεχιστής τῆς Ὀρφικῆς Παραδόσεως εἶναι ὁ Πλάτων.

«…. ἄνωθεν γάρ ἀπό τῆς Ὀρφικῆς παραδόσεως διά Πυθαγόρου καί εἰς Ἕλληνας ἡ περί θεῶν ἐπιστήμη προῆλθεν, ὡς αὐτός ὁ Πυθαγόρας φησίν ἐν τῷ Ἱερῷ Λόγῳ, Theol. Platon. 1 6 p. 13,3 ἅπασα γάρ ἡ παρ’ Ἕλλησι θεολογία τῆς Ὀρφικῆς ἐστί μυσταγωγία ἔκγονος, πρώτου μέν Πυθαγόρου παρά Ἀγλαοφήμου τά περί θεῶν ὄργια διδαχθέντος. δευτέρου δέ Πλάτωνος ὑποδεξαμένου τήν παντελῆ περί τούτων ἐπιστήμην ἐκ τε τῶν Πυθαγορείων καί τῶν Ὀρφικῶν γραμμάτων.».

(…. διότι προῆλθεν ἄνωθεν ἐκ τῆς Ὀρφικῆς παραδόσεως ἡ περί θεῶν ἐπιστήμη μέσῳ τοῦ Πυθαγόρου καί ἐχορηγήθη εἰς τούς Ἕλληνας. (Theol. Platon. 1 6 p. 13, 3), διότι ὁλόκληρος ἡ Θεολογία τῶν Ἑλλήνων εἶναι γόνος τῆς Ὀρφικῆς μυσταγωγίας. Πρῶτος μέν ὁ Πυθαγόρας τά περί θεῶν ὄργια ἐδιδάχθη ὑπό τοῦ Ἀγλαοφήμου. Δεύτερος δέ ὁ Πλάτων ἀπεδέχθη τήν πλήρη περί αὐτῶν ἐπιστήμην ἐκ τῶν Πυθαγορείων καί τῶν Ὀρφικῶν συγγραμμάτων.). (Otto Kern «Orphicorum Fragmenta», «Auctores de Orpheo”, 250, ἀπόδ. τῆς συγγραφέως, ἐκ τῶν ἐκδ. WEIDMANN).

Ἡ σπουδαιότης τῆς Θεολογίας καί τῆς Μυσταγωγίας ἀνάγεται πρῶτον εἰς τούς ἀριθμούς καί ἐν συνεχεἰᾳ εἰς τήν γνῶσιν τῆς οὐσίας καί τῆς φύσεως τῆς ψυχῆς, συνδεδεμένης μετά τῶν ἀριθμῶν. Σχετικῶς μέ τήν οὐσίαν καί τήν φύσιν τῶν ἀριθμῶν καταγράφονται τά ἑξῆς εἰς τά Ὀρφικά Ἀποσπάσματα, τά ὁποῖα ἀναφέρει ὁ Ἰάμβλιχος εἰς τόν Πυθαγορικόν Βίον:

«Πόθεν δή οὖν τήν τοιαύτην εὐσέβειαν παρέλαβον οὗτοι οἱ ἄνδρες, εἰ τις βούλοιτο μαθεῖν, ῥητέον ὡς τῆς Πυθαγορικῆς κατ’ ἀριθμόν θεολογίας παράδειγμα ἐναργές ἔκειτο παρά Ὀρφεῖ.».

(Ἄν λοιπόν ἤθελε κανείς νά μάθῃ πόθεν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἀπέκτησαν τήν τόσον μεγάλην εὐσέβειαν, πρέπει νά λεχθῇ ὅτι εἰς τά Ὀρφικά ὑπῆρχεν εὐκρινές παράδειγμα τῆς Πυθαγορικῆς ἀριθμητικῆς θεολογίας.). (Ἰαμβλίχου «Πυθαγορικός Βίος», 145, ἀπόδ. τῆς συγγραφέως, ἐκ τῶν ἐκδ. Δέσπ. Μαυρομάτη, Ἀθήνα 1993).

Ἐν συνεχεία, περιλαμβάνονται καί τά ἑξῆς ἀξιοθαύμαστα στοιχεῖα περί ἀριθμῶν: «Ὁ ἀριθμός εἶναι ἡ αἰωνία οὐσία, ἀρχή, ἡ ὁποία προνοεῖ δι’ ὁλόκληρον τόν οὐρανόν καί τήν γῆν καί τήν ἐνδιάμεσον φύσιν καί ῥίζαν διαρκοῦς (ὑπάρξεως) σταθερότητος καί θείων (ἀνθρώπων) καί θεῶν καί δαιμόνων.». (ὅπ. ἀν. 146).

Ἀντικρούων τ’ ἀνωτέρω, ὁ Ἡρόδοτος εἶναι κατηγορηματικός, λέγων ὅτι: «Ἀπό ποῦ προῆλθεν ὁ καθείς ἀπό τούς θεούς, καί ἄν ὑπήρχαν ὅλοι πάντοτε, καί ὁποῖοι ἦσαν κατά τήν μορφήν, δέν ἦτο γνωστόν ἕως τελευταῖα, καί ἔως ἐχθές ἀκόμη, διά νά ἐκφρασθῶμεν τοιουτοτρόπως. Διότι νομίζω ὅτι ὁ Ἡσίοδος καί ὁ Ὅμηρος ὑπῆρξαν ἀρχαιότεροί μου κατά τετρακόσια χρόνια καί ὄχι περισσότερον. Αὐτοί εἶναι πού ἔγραψαν τήν Θεογονίαν διά τούς Ἕλληνας, καί ἔδωκαν εἰς τούς θεούς τάς ἐπωνυμίας, καί ἐμοίρασαν εἰς αὐτούς τιμάς καί τέχνας καί ὑπετύπωσαν τάς μορφάς των. Οἱ δέ ποιηταί, οἱ ὁποῖοι λέγονται ἀρχαιότεροι ἀπό τούτους, (ὁ Ὀρφεύς, ὁ Μουσαῖος καί ὁ Λίνος) ὑπῆρξαν μεταγενέστεροι, καθώς ἐγώ τουλάχιστον νομίζω. Καί τά μέν πρῶτα ἀπ’ ὅσα εἶπα τά λέγουν αἱ ἱέρειαι τῆς Δωδώνης, τά δέ περί Ὅμήρου καί Ἡσιόδου τά λέγω ἐγώ.». (Ἡροδότου «Ἱστορία Β’», 53. Otto Kern «Orphicorum Fragmenta», “AETAS ET GENUS”,11).

Θά πρέπῃ νά προσθέσω ὅτι, ὡς πρός τά ἀνωτέρω Ὀρφικά ἀποσπάσματα, καταγράφεται καί τό ἑξῆς: «….. ἀλλ’ ὅμως πλήν τοῦ ὀνόματος (τοῦ Ὀρφέως) οὐδέν εἶχε συμβῆ νά διασωθῇ μετά ταῦτα πρό τῆς Ὁμήρου ποιήσεως, οὔτε ἀρχαιότερον ποίημα σῴζεται τῆς Ἰλιάδος καί τῆς Ὀδυσσείας.». (ὅπ. ἀν., 11).

Αἱ ὡς ἄνω μαρτυρίαι τῶν ἱερῶν Ὀρφικῶν ἀποσπασμάτων εἶναι ἀντιφατικαί. Ἐάν αὐτά τά ὁποῖα ἀκολουθοῦν εἶναι ἤδη καταγεγραμμένα ἀπό φιλολόγους καί φιλοσόφους Ἕλληνας καί ξένους, δέν τό γνωρίζω. Καταθέτω ὅσα συνέλαβα διά τῆς σκέψεώς μου, ἄνευ διδασκάλου ἤ ἄλλου καθοδογητοῦ.

Βεβαίως δέν γνωρίζω, ἐάν εἰς τό 95%, ὡς λέγεται τῶν ἀπωλεσθέντων κειμένων, Πυθαγόρας καί Πλάτων δέν παρέδωσαν εἰς τάς μελλοντικάς γενεάς τόν ἰδιαίτερον τρόπον τῶν τελετῶν διἀ τῆς μυσταγωγίας τῶν ἀριθμῶν καί τῶν ἐννοιῶν ἐντός τῶν λέξεων, συναρτήσει τῶν κινήσεων τῆς ψυχῆς, ἀναφερόμενοι σχετικῶς καί εἰς τά Ἔπη τοῦ Ὁμήρου.

Τά ἀπόκρυφα κείμενα, τά ὁποῖα ἐμεῖς ἀγνοοῦμε,

ἐκ τῆς αἰωνιότητος μᾶς ἀποστέλλουν μηνύματα

τῆς ἀεί ὑπάρξεώς των.

Δεν υπάρχει τίποτα ευγενικό στο να είσαι ανώτερος από τον πλησίον σου.

Δεν υπάρχει τίποτα ευγενικό στο να είσαι ανώτερος από τον πλησίον σου.

Η αληθινή ευγένεια είναι στο να είσαι ανώτερος από τον προηγούμενο εαυτό σου.

Ernest Hemingway

Αριστοτέλης – Η ψυχή είναι πολυτιμότερη από την περιουσία και το σώμα

Συνήθως, οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι, όση και να έχουν αρετή, είναι αρκετή, ενώ για τον πλούτο, τα χρήματα, την ισχύ, τη δόξα, και όλα τα σχετικά, πιστεύουν πως, όσα και να έχουν, δε φθάνουν.

Ο Αριστοτέλης, σε όλους αυτούς, διαμηνύει να προσέξουν ότι δεν αποκτούν και δεν μπορούν να διαφυλάξουν τις αρετές με τα εξωτερικά αγαθά, αλλά, αντίθετα, εκείνα με αυτές. Την ευτυχισμένη ζωή, είτε υπάρχει στη χαρά, είτε στην αρετή, είτε και στα δυο, περισσότερο τη βρίσκουμε σ’ εκείνους που έχουν καλλιεργήσει στο έπακρο το ήθος τους και τη διάνοια, ενώ παραμένουν μετριοπαθείς και μετρημένοι όταν πρόκειται για την κτήση εξωτερικών αγαθών’ όχι, όμως, σ’ εκείνους που διαθέτουν αγαθά περισσότερα από τα χρήσιμα, ενώ, την ίδια στιγμή, υπολείπονται στο ήθος και τη διάνοια. Γιατί τα εξωτερικά αγαθά εξαντλούνται, και περισσότερο αποτελούν μέσο, όπως καθετί που χρησιμεύει σε κάτι άλλο’ η υπερεπάρκειά τους, όμως, αναγκαστικά, είτε βλάπτει είτε, τελικά, δεν ωφελεί καθόλου όσους τα διαθέτουν. Τα αγαθά, τώρα, που αφορούν στην ψυχή, όσο κι αν αφθονούν, τόσο πιο πολύ είναι χρήσιμα’ εφόσον, βέβαια, πρέπει να ζητούμε και σ’ αυτά, όχι μόνο το ωραίο αλλά και το χρήσιμο. Αν επιπλέον, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η ψυχή είναι πολυτιμότερη από την περιουσία και το σώμα, θα πρέπει, για το καθένα, να εξασφαλίσουμε την καλύτερη εκδοχή, σύμφωνα με την ιεραρχία που εγκαθιστούμε ανάμεσά τους. Άλλωστε, από τη φύση, επιβάλλεται να επιλέγουμε τα εξωτερικά αγαθά προς όφελος της ψυχής, πράγμα που πρέπει να κάνουν όλοι όσοι σκέφτονται σωστά,’ και όχι να υποτάσσουμε την ψυχή στην αναζήτηση των εξωτερικών αγαθών.

Καθένας, τώρα, αξιώνεται την ευδαιμονία στο βαθμό που διαθέτει αρετή και φρόνηση, και φροντίζει να ενεργεί σύμφωνα με αυτές. Τον εσωστρεφή προσανατολισμό, και την εσωτερική διάσταση της ευδαιμονίας, ο Αριστοτέλης την κατοχυρώνει με την αναφορά στο θεό. Εκείνος είναι ευδαίμων και μακάριος όχι εξαιτίας των εξωτερικών αγαθών, αλλά χάρη στον εαυτό του και σε αυτό που είναι από τη φύση. Γι’ αυτό, αναγκαστικά, η ευδαιμονία διακρίνεται από την ευτυχία. Η δεύτερη αφορά στα αγαθά που δεν έχουν να κάνουν με την ψυχή’ γι’ αυτά αρμόδια είναι η τύχη. Δίκαιος και σώφρων, όμως, δεν είναι κανένας από τύχη. Το ίδιο, ακριβώς, ισχύει και για την πόλη που θέλει να ζει ευτυχισμένα. Είναι αδύνατο να ευτυχούν εκείνοι που δεν ενεργούν σωστά. Κανένα έργο, ανθρώπου ή πόλης, δεν είναι καλό, που δε συνοδεύεται ή δεν απορρέει από την αρετή και τη φρόνηση. Επομένως, άριστος βίος, τόσο μεμονωμένα, για τον κάθε άνθρωπο, όσο και γενικά, για τις πόλεις, είναι εκείνος που συνέχεται από αρετή σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι πράξεις που έχει να επιδείξει, να είναι πράξεις αρετής.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, η αρετή έχει να κάνει με τη χαρά, την αγάπη και το μίσος που κατευθύνονται σωστά, «ορθώς». Η εισαγωγή στο βίο της αρετής, είναι, πρώτα, έργο της παιδείας, και συγκεκριμένα της μουσικής, που περιλαμβάνει την ποίηση, την όρχηση και το μέλος, και αποστολή της είναι να διδάσκει και να εθίζει στην ορθή κρίση, αλλά και στη χαρά με τα ευγενή ήθη και τις ωραίες πράξεις. Οι ρυθμοί και οι μελωδίες εξομοιώνουν, διαμορφώνουν ομοιώματα ηθών όπως η οργή, η πραότητα, η ανδρεία και η σωφροσύνη, αλλά και τα αντίθετα σε αυτά. Στην πράξη, μάλιστα, η ψυχή υφίσταται μεταβολή, όταν ακούγονται παρόμοιοι ρυθμοί και μελωδίες. Έτσι, καθώς οι άνθρωποι συνηθίζουν να λυπούνται και να χαίρονται με τις εξομοιώσεις, φθάνουν, και σε πραγματικές συνθήκες, σε αληθινές περιστάσεις, να νιώθουν με τον ίδιο τρόπο……..

Από το παράρτημα του βιβλίου Αριστοτέλης – “Περί ψυχής” εκδόσεις Ζήτρος, Σχόλια Ι.Σ.Χριστοδούλου

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Το ασυνήθιστο σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον δεν λάμπει και συχνά παραβλέπεται και υποτιμάται. Γι’ αυτό πηγαίνετε εκεί που σας εκτιμούν και σας τιμούν!

Εμπνευστείτε από τις υψηλές εξάρσεις του νου σας, οπλιστείτε με τα ισχυρά όπλα της καρδιάς σας και τολμείστε να συνδεθείτε με ένα περιβάλλον ανάλογων υψηλών δονήσεων, ενισχυτικό κι αλληλέγγυο, γιατί μόνο έτσι θα ανακαλύψετε τον εαυτό σας και θα επιτελέσετε το μοναδικό έργο, που ο Δημιουργός εμπιστεύτηκε σε καθένα μας!

Βιολιστής έπαιξε για 45 λεπτά σε μετρό της Νέας Υόρκης. Μια χούφτα άνθρωποι σταμάτησαν, ένα ζευγάρι χειροκρότησαν και ο βιολιστής κατάφερε να συγκεντρώσει περίπου 30 δολάρια σε φιλοδωρήματα.

Κανείς δεν το ήξερε αυτό, αλλά ο βιολιστής ήταν ο J. Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς στον κόσμο. Σε εκείνο το μετρό, ο Joshua έπαιξε ένα από τα πιο περίπλοκα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ με βιολί αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Δύο μέρες πριν παίξει στο μετρό, ο J. Bell είχε παίξει το ίδιο μουσικό θέμα σε γεμάτο θέατρο στη Βοστώνη με εισιτήριο – κατά μέσο όρο – περίπου 100 δολάρια.

Το πείραμα απέδειξε ότι το ασυνήθιστο σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον δεν λάμπει και τόσο συχνά παραβλέπεται και υποτιμάται. Υπάρχουν παντού λαμπρά ταλαντούχοι άνθρωποι που δεν λαμβάνουν την αναγνώριση και την ανταμοιβή που τους αξίζει. Αλλά μόλις οπλιστούν με αξία και αυτοπεποίθηση και απομακρυνθούν από ένα περιβάλλον που δεν τους εξυπηρετεί, ευδοκιμούν και μεγαλώνουν.

Γι’ αυτό πηγαίνετε εκεί που σας εκτιμούν και σας τιμούν.

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ O ΙΑΤΡΟΣ: «ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ». Η ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ

Παρακολουθήστε την ταινία «Θεραπεύοντας τον φόβο» για τον Άγιο Λουκά Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως και Κριμαίας τον Ιατρό που εορτάζει αύριο 11 Ιουνίου.

Η ταινία «Θεραπεύοντας τον φόβο», για τον Άγιο Λουκά Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως και Κριμαίας τον Ιατρό, είναι παραγωγή του 2013.

Πρόκειται για μία κινημοτογραφική βιογραφία του επισκόπου που έζησε μέσα σε ενα καθεστώς εχθρικό προς την ορθόδοξη πίστη και την ελευθερία και αντιστάθηκε απέναντι στο κομμουνιστικό κόμμα, τους καταδότες, την αστυνομία, ακόμα και τον ίδιο τον Στάλιν με αποτέλεσμα την δίωξη, φυλάκιση και εξορία του.

Έζησε και πάλεψε σαν οικογενειάρχης, ιατρός και αργότερα αρχιερέας, δύο παγκοσμίους πολέμους και δεκάδες κινήματα και επαναστάσεις.

O υποτιτλισμός και η επεξεργασία έγιναν από εθελοντές της ενορίας Αγίου Παντελεήμων Χαλέπας Χανίων.

orthodoxia.online

Το επιστημονικό ψήφισμα ενάντια στην αύξηση της ραδιομαγνητικής ακτινοβολίας και του 5g

Διαβάστε όλο το παγκόσμιας εμβέλειας επιστημονικό ψήφισμα ενάντια στην αύξηση της ραδιομαγνητικής ακτινοβολίας και του 5g, προς ενημέρωση και διάδοση της γνώσης, με σκοπό την ενεργή αντίδραση προς όσα μας ζημιώνουν! Όσοι θέλετε υπογράψτε το πατώντας τον ενεργό σύνδεσμο.

https://kokkinoslawfirm.com/…/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%b2…/

Εκτελέστηκε τελικά ο Φρανκ (Αντώνιος) Άτγουντ – Όταν η ανθρώπινη δικαιοσύνη, είναι πραγματικά τυφλή, δεν αποσκοπεί στην κατά Θεώ παιδαγωγία και μετάνοια, αλλά εκδικείται!

Η πολιτεία της Αριζόνα εκτέλεσε τον Φρανκ Άτγουντ (Αντώνιο ) με θανατηφόρα ένεση, σήμερα Τετάρτη, 8/6/2022, στις κρατικές φυλακές της Φλωρεντίας. Ο Atwood, καταδικάστηκε το 1987 για την απαγωγή και τη δολοφονία ενός 8χρονου κοριτσιού στην κομητεία Pima, της Vicki Lynne Hoskinson ….Όμως δήλωνε Αθώος !!

Ο Αντώνιος ναρκώθηκε στις 10:10 π.μ. και διαπιστώθηκε ο θάνατός του στις 10:16 π.μ., είπαν μάρτυρες των μέσων ενημέρωσης.

Σύμφωνα με τον Frank Strada, διευθυντή του Τμήματος Διορθώσεων της Αριζόνα, αυτή είναι η τελική δήλωση του Frank Atwood:

«Ευχαριστώ, πολύτιμε πατέρα, που ήρθες σήμερα και με ποίμανες στην πίστη. Θέλω να ευχαριστήσω την όμορφη σύζυγό μου που με αγάπησε με ό,τι έχει. Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους και τη νομική μου ομάδα, και πάνω από όλα, τον Ιησού Χριστό, που μέσω αυτή της άδικης δικαστικής διαδικασίας, με οδήγησε στη σωτηρία μου. Προσεύχομαι ο Κύριος να μας ελεήσει όλους».

Περίπου 40 άτομα ήταν παρόντα κατά την εκτέλεση του Άτγουντ — ανάμεσά τους ο Κάρλσον και η Ρέιτσελ Άτγουντ, η σύζυγος του Φρανκ Άτγουντ.

Σύμφωνα με τον μάρτυρα των μέσων ενημέρωσης Μπαντ Φόστερ, ο ιερέας του Άτγουντ βρισκόταν στην αίθουσα εκτελέσεων μαζί του – Πρόσθεσε ότι αυτή η εκτέλεση ήταν «πιθανώς η πιο ειρηνική» που έχει δει.

Σήμερα ας προσευχηθούμε όλοι για την ανάπαυση της ψυχής του, φώτιση των διωκτών του, παύση των θανατικών καταδικών κι ειρήνη κι αγάπη στον κόσμο μας, που βράζει μέσα στην άγνοια και την εγκληματικότητα!

Περισσότερα για την συγκλονιστική, φωτεινή και τραγική συνάμα ιστορία του Αντώνη – Φρανκ Άτγουντ διαβάστε ΕΔΩ https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10228398165398564&id=1213537232