Μέλη και φίλοι της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ παρευρεθήκαμε στον πανηγυρικό εσπερινό της εορτής του Αγ. Ισιδώρου Πηλουσιώτη στο πνευματικό μας κέντρο, στο ομώνυμο εκκλησάκι των Αγ. Ισιδώρων Λυκαβηττού την Παρασκευή, 3/2/2023.

Εκεί στην εορτή του Αγίου Ισιδώρου του Χιοπολίτη, στις 14 Μαΐου 2015, μια ομάδα φίλων αποφασίσουμε να επιχειρήσουμε τη δική μας παρέμβαση στον κόσμο, ιδρύοντας την Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ κι έκτοτε τιμούμε τον Ιερό αυτό τόπο ως το πνευματικό μας κέντρο.

Δυστυχώς η πολεμική των προηγουμένων μηνών κατά του πατρός Δημητρίου, που μετέτρεψε, μέσα σε 25 χρόνια αγώνων, τον άνυδρο κι εγκαταλειμένο τόπο σε επίγειο παράδεισο κι όαση πίστης κι ελπίδας στην Αθηναϊκή έρημο, έκανε τη ζημιά της.

Στη θέση των χιλιάδων προσκυνητών των προηγουμένων ετών τώρα λίγοι δεκάδες πιστοί.

Βεβαίως φταίμε κι εμείς, γιατί η πίστη μας είναι χλιαρή κι αποζητά θαύματα για να ριζώσει και στην απουσία της μαραίνεται… Να μας προβληματίζει κι αυτό!

Εκεί πάντως που στο παρελθόν η φιλοξενία ξεχείλιζε και μετά κάθε λειτουργία η αυλή μας φιλοξενούσε για κάποιες πάντα χρήσιμες συνομιλίες, τώρα μια βαριά ατμόσφαιρα επικρατούσε. Δεν είναι αυτός ο Χριστός σεβαστέ μου Αρχιεπίσκοπε, δεν διώκει τους Ιερείς του, δεν απογοητεύει το ποίμνιό του, το αγκαλιάζει κι οδηγεί. Κι όπου ανθεί μια Κοινότητα εν Χριστώ, την προστατεύει και ενισχύει.

Ελπίζω αυτοί που θα πρέπει να λάβουν τελικές αποφάσεις να το πράξουν με φως στο νου κι αγάπη στην καρδιά και στον π. Δημήτριο και όλους τους ιερείς, μοναχούς και πιστούς, που τον αγαπούν, να βρουν την δύναμη, την αγάπη, την ταπεινότητα και τη φώτιση, να αναγνωρίσουν το καλό μέσα από κάθε δοκιμασία, που πασχίζει να εκδηλωθεί και να γεμίσει τα κενά των ψυχών.

Είναι θείο έργο στο κακό να μην αντιπαραθέτουμε κακό, να μην γεμίζουν με πικρία οι ψυχές μας και να μην συμβάλουμε με ένα ακόμη διχασμό της μίας και αδιαιρέτου εκκλησίας Του!

Μόνο έτσι θα υπερνικηθεί η άρνηση και θα θριαμβεύσει το καλό!

Ο Όσιος Ισίδωρος γεννήθηκε στην Αίγυπτο περί το 360 μ.Χ.. Σε νεαρή ηλικία έλαβε πλούσια θεολογική και φιλοσοφική γνώση. Στην αρχή εργάσθηκε ως διδάσκαλος και κατηχητής της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας.

Επιζητώντας όμως την ησυχία, για να μπορεί να ασχοληθεί με τη μελέτη των Αγίων Γραφών και για να αυξήσει περισσότερο τον αγώνα για απόκτηση των αρετών, αποσύρθηκε σε μοναστήρι στο όρος Πηλούσιο. Το Πηλούσιο βρίσκεται στην Αίγυπτο, στο βορειοανατολικό άκρο του δέλτα του Νείλου, κοντά στο σημερινό Πόρτ Σάιντ.

Αργότερα, χειροτονήθηκε ιερέας και στη συνέχεια εξελέγη ηγούμενος στην ίδια Μονή. Λόγω της τεράστιας θεολογικής του κατάρτισης, αλλά και της βαθιάς ασκητικής του καλλιέργειας, απέκτησε μεγάλο κύρος και φήμη, ώστε να θεωρείται μοναδικός στην ερμηνεία περίπλοκων ή δυσνόητων χωρίων της Αγίας Γραφής.

Με το λόγο του ο Άγιος Ισίδωρος φώτιζε και παρηγορούσε τους πιστούς, οδηγούσε τους αναβλητικούς ανθρώπους στο σωστό δρόμο, στήριζε τους αγωνιστές του καλού και του τίμιου, σωφρόνιζε τους απειθείς και αμελείς στα πνευματικά πράγματα.

Ακόμη, παρενέβαινε και συμβούλευε τους βασιλείς και τους ηγέτες του λαού και τους ήλεγχε ανάλογα, με σκοπό να ενδιαφέρονται πραγματικά για το κοινό καλό, χωρίς ιδιοτέλειες και προσωποληψίες.

Ο Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης συνέγραψε αρκετές Πραγματείες, καθώς και πλήθος Επιστολών, με τις οποίες νουθετούσε, συμβούλευε, παρηγορούσε και συγχρόνως εξηγούσε το «απόθετο κάλλος» των Ιερών Γραφών, κατά τον Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο.

Είχε πάντοτε ετοιμότητα να δίνει τις καλύτερες ερμηνείες και να εκφράζει με σαφήνεια και σταθερότητα την Ορθόδοξη διδασκαλία, όταν οι πιστοί τον ρωτούσαν για χωρία της Αγίας Γραφής.

Εκοιμήθη ειρηνικά το 440 μ.Χ., παραμένοντας στη συνείδηση των πιστών της Εκκλησίας ως ένας σπουδαίος εκκλησιαστικός συγγραφέας του 5ου αιώνα και ένας αυθεντικός διαχρονικός εκφραστής του γνήσιου Ορθόδοξου φρονήματος, διατηρώντας με ακρίβεια το «λάθρα βιώσας» στον Ορθόδοξο μοναχισμό.

Ο Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης βίωσε το ανέσπερο φως που χαρίζει ο Χριστός, ο Ήλιος της Δικαιοσύνης στους εκλεκτούς του φίλους, τους Αγίους της Εκκλησίας.

Πότε ακριβώς κτίστηκε ο ναός των Αγίων Ισιδώρων, δεν μας είναι γνωστό. Παλαιά παράδοσις αναφέρει ότι την αφορμή της ιδρύσεως έδωσε η ανεύρεσις στην σπηλιά λευκών εκ του χρόνου οστών ασκητού φέροντος εις το στήθος του την εικόνα των Αγίων Ισιδώρων. Άλλη ότι το μέρος αυτό χρησίμευε ως τόπος μελέτης των δύο εν Αθήναις φίλων και συμφοιτητών κατά τον 4ο αιώνα Βασιλείου του Μεγάλου και Γρηγορίου του Θεολόγου.

θυμιατά, εικόνες, δισκοπότηρα, πολυελαίους κ.λ.π., ενώ προσπάθησαν να λεηλατήσουν και την εικόνα των Αγίων Ισιδώρων καταστρέφοντας το ασημένιο πουκάμισο αυτής. Μετά την απελευθέρωση άρχισε κανονικά η λειτουργία του Ιερού Ναού.

Σύγχρονη ιστορία του Ιερού Ναού Τα τελευταία χρόνια ο ιερός ναός των Αγίων Ισιδώρων έχει γνωρίσει μεγάλη ακμή και λειτουργεί με τρόπο ανάλογο των ενοριών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Με τον ερχομό του εφημερίου μας πατρός Δημητρίου Λουπασάκη τον Μάρτιο του 2001, ξεκίνησε μία όμορφη προσπάθεια ανασυγκροτήσεως με την πολύτιμη συμμετοχή και συνεργασία πολλών νέων ανθρώπων αλλά και των παλαιότερων. Οι πρώτες ενέργειες επικεντρώθηκαν στις επισκευές και τη συντήρηση του ιερού ναού που είχε υποστεί πολλές σημαντικές φθορές από τον χρόνο και την υγρασία. Αυτές οι εργασίες επαναλαμβάνονται περιοδικά κάθε 3-4 χρόνια επειδή ο ναός είναι ενωμένος με το βράχο με αποτέλεσμα το νερό της βροχής να προκαλεί προβλήματα στην στεγανότητά του.

Οι ιερές εικόνες, τα ιερά σκεύη και όλος ο ξυλόγλυπτος εξοπλισμός του, ήταν σε κακή κατάσταση, οπότε σταδιακά ξεκίνησε η συντήρησή τους ή η αντικατάστασή αυτών που είχαν καταστραφεί. Παράλληλα ο εξωτερικός περιβάλλοντας χώρος θυμίζοντας εγκατάλειψη, χρειάστηκε μεγάλες και επίπονες προσπάθειες, ειδικά τον πρώτο χρόνο από ελάχιστα άτομα, συνεργάτες του πατρός Δημητρίου, ώστε να καθαρισθεί και να ευπρεπιστεί. Απομακρύνθηκαν με την βοήθεια φορτηγών του Δήμου Αθηναίων, πολλά σκουπίδια, μπάζα, θάμνοι, ξερά χόρτα τα οποία είχαν μεταβάλει σε κρανίου τόπου την όμορφη αυτή γωνιά του Λυκαβηττού.

Φυτεύτηκαν πολλά νέα δένδρα, θάμνοι, καλλωπιστικά φυτά, ώστε να θυμίζει ένα νέο κήπο της Εδέμ. Έγιναν πολλά έργα συντήρησης στους παλαιούς μαντρότοιχους οι οποίοι είχαν φθαρεί, ενώ μετά από πολυετείς προσπάθειες ο ναός απέκτησε δική του αποκλειστική υδροδότηση, αφού για πολλά χρόνια “έπασχε” από έλλειψη νερού, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Όμως και στην πνευματική ζωή υπήρξε μεγάλη αναβάθμιση αφού πλέον δεν γίνονται Θ. Λειτουργίες μόνο τις Κυριακές, αλλά και όλες τις μεγάλες εορτές και πολλές ιερές αγρυπνίες, όπως άλλες πνευματικές εκδηλώσεις και συνάξεις.

Από το πρώτο χρόνο της διακονίας του π. Δημητρίου ξεκίνησε και η έκδοση ενός υποτυπώδους περιοδικού, το οποίο στη συνέχεια εξελίχθηκε στην σημερινή του δομή και μορφή και στο οποίο αρθρογραφούν εξαιρετικοί επιστήμονες πολλών ειδικοτήτων προσδίδοντας έτσι στο περιοδικό κύρος και ακτινοβολία πνευματική.

Τέλος μετά από τις παρακλήσεις πολλών προσκυνητών των Αγίων Ισιδώρων από όλα τα μέρη της Ελλάδος, αλλά και το εξωτερικό, δημιουργήθηκε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, με την δυνατότητα, σε πρώτη φάση, ανάγνωσης του προγράμματος ακολουθιών του ιερού ναού και του περιοδικού σε ηλεκτρονική μορφή όπως και της ζωντανής αναμετάδοσης όλων των ιερών ακολουθιών ραδιοφωνικά. Όλα τα παραπάνω δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν χωρίς την ευλογία και τη χάρη του Θεού και των Αγίων Ισιδώρων, αλλά και την πολύτιμη και συγκινητική βοήθεια και συνδρομή όλων των φίλων και των προσκυνητών του ιερού ναού οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια είναι παρόντες και συμμέτοχοι σε όλες τις προσπάθειες και τους αγώνες που γίνονται ώστε οι Άγιοι Ισίδωροι να αναδειχθούν σε μια πνευματική όαση, στη αετοφωλιά του Λυκαβηττού μέσα στην σημερινή άνυδρη έρημο της πόλης των Αθηνών.

Επιμέλεια

π. Δημήτριος Καββαθάς

π. Χαράλαμπος Βαρβαγιάννης