Θεσπίστηκε με πρωτοβουλία της «Συμμαχίας για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο» (ενός συνασπισμού μ.κ.ο.), για να κάνει γνωστό σε παγκόσμια κλίμακα το αναδυόμενο σύστημα της τακτικής διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης, που επιλαμβάνεται υποθέσεων για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου κ.ά.).

Στις 17η Ιουλίου 1998 υιοθετήθηκε η Σύμβαση της Ρώμης, με την οποία συνεστήθη το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο με έδρα τη Χάγη και τέθηκε σε ισχύ από το 2002. Μέχρι τότε, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας επιλαμβάνονταν τα λεγόμενα ad hoc δικαστήρια (δικαστήρια εκ των υστέρων, συνιστώμενα για να δικάσουν μία υπόθεση), όπως της Νυρεμβέργης και του Τόκιο για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, της Χάγης για τον πόλεμο της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της Τανζανίας για τη γενοκτονία στη Ρουάντα).

Από το 2002, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας υπάγονται στην αρμοδιότητα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, το οποίο έχει δικαιοδοσία μόνο στα κράτη που έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση της Ρώμης και αυτή την περίοδο είναι 106 από τα 192 που συγκροτούν τον ΟΗΕ. Χώρες με μεγάλη επιρροή στη διεθνή πολιτική σκηνή, όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία, το Ισραήλ και η Τουρκία, δεν είναι μέλη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, δυσχεραίνοντας την απονομή της διεθνούς δικαιοσύνης και αποτελώντας τροχοπέδη στην επιβολή της (στοιχεία από Σαν Σήμερα).

Τί εννοούμε όμως με τον όρο Δικαιοσύνη;

Κατά τον Πλάτωνα στην Πολιτεία η δικαιοσύνη ως πολιτική έννοια ταυτίζεται με την αρμονική ισορροπία των τριών τάξεων της πόλης, ενώ ως ηθική έννοια με την ισορροπία των τριών μερών της ανθρώπινης ψυχής.

Στο διεθνές περιβάλλον της συνύπαρξης κι αλληλεπίδρασης των ποικίλων δρώντων διακριτών μερών του Υπεροργανισμού της Ανθρωπότητας, καποια των οποίων εκπίπτουν, Δικαιοσύνη είναι η δύναμη που διατηρεί όλα τα μέρη του Οργανισμού σε αρμονική μεταξύ τους συνεργασία, η οποία συμβάλει στην ολοκλήρωση τόσο του κάθε μέρους όσο και του όλου!

Εκφράζεται στη διανεμητική της διάσταση ως Νέμεσις, νέμοντας εις έκαστον τα εις αυτόν αρμόζοντα, ενίοτε ως παιδαγωγική ενίοτε ως τιμωρητική, στην ενοποιητική της συνεργατική διάσταση εκφράζεται ως Δίκη, παρέχουσα την συνενώσουσα τα πάντα δύναμη και στη διαρκώς προσαρμοζόμενη στις μεταβολές της ρέουσας ανθρωπότητας εκφραζόμενη ως Θέμις, που θέτει την πυξίδα του ορθού, αλλά και παιδαγωγεί την ελεύθερη βούληση προς το κοινωνικά και ατομικά θεμιτό, καθώς συνεχώς αναζητείται το σημείο ταυτότητά τους!

Κυριάκος Κόκκινος, Δικηγόρος, Πρόεδρος της Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ, Διαμεσολαβητής, Coach